Ads (728x90)


 
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
★ ပြဳိင့္ ၆၀၄၁ ႏွင့္ မဟာဗ်ဴဟာ ဆုတ္လမ္း ★ (မွဴးေဇာ္)
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
★ လမ္းစဥ္(၂)ရပ္ ★

ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ နာယက က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္၊ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ ႏိုင္ေရး အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈေကာ္မတီသို႔ ေပးပို႔ခဲ့ေသာ အေျခခံမူ ဟုဆိုသည့္ ညႊန္ၾကားခ်က္တြင္ တပ္မေတာ္၏ လက္ရွိပါ၀င္မႈ အခန္းက႑ကို ဒီမိုကေရစီေဘာင္အတြင္း ေရာက္ရွိေစႏိုင္သည့္ နည္းလမ္း မ်ားကို ေလ့လာသုံးသပ္ျခင္း ဟူ၍ ပါရွိလာခဲ့သည္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးတြင္ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑ႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ ေလ့လာသူမ်ားက ေ၀ဖန္ သုံးသပ္ၾကသည့္ ဒီဘိတ္မ်ားလည္း ျမင့္တက္လာခဲ့သည္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဓေလ့ေဟာင္း၊ ထုံးတမ္းေဟာင္းမ်ားအတိုင္း အရွင္းအျပတ္ ႀကဳိက္သူမ်ားလည္း ေပၚထြက္လာခဲ့သလို တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္ သြားသင့္သည္ ဟု ယူဆသူမ်ားလည္း ရွိေနခဲ့သည္။ လယ္ရီ ဒိုင္းမြန္း၊ ဘရိုင္ယန္ဂ်ဳိးဇက္ စသည့္ ဒီမိုက ေရစီအသြင္ကူးေျပာင္းေရးသုခမိန္မ်ားက တပ္မေတာ္ႏွင့္ ေစ့ စပ္ညွိႏႈိင္းျပီး အသြင္ကူးေျပာင္းေရးပဋဥာဥ္ခံကာ ေလွ်ာက္လွမ္းသင့္သည္ ဟု ဆိုသည္။

ျပည္တြင္းမွ ႏိုင္ငံေရးတက္ၾကြလႈပ္ရွားသူ အခ်ဳိ႔ကလည္း ဒီမိုကေရစီတြင္ အရပ္သား ကြပ္ကဲအုပ္ခ်ဳပ္မႈေအာက္တြင္ တပ္မေတာ္ရွိရမည္၊ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ အခန္း(၁၁) အေရးေပၚကာလဆိုင္ရာျပဌာန္းခ်က္မ်ားသည္ တပ္မေတာ္ကို အလုံးစုံ စီမံခန္႔ခြဲပိုင္ခြင့္ေပးထားသည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ ဒီမိုကရက္တစ္နည္းမက် ဟု ဆိုၾက သည္။ အရွင္းအျပတ္ႀကဳိက္သူမ်ားႏွင့္ တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္သြားလိုသူမ်ား ဟူ၍ အယူအဆႀကီး(၂)ရပ္ ကြဲ ထြက္လာခဲ့ျခင္း ဟု ယူေသာ္ရသည္။

အရွင္းအျပတ္လမ္းစဥ္ႏွင့္ တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္ လမ္းစဥ္ မည္သည့္ လမ္းကို ေရြးမည္နည္း ဟု ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကေသာ္လည္း ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚလာႏုိင္သည့္ အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေရး အက်ဳိးဆက္မ်ား၏ ျဖစ္တန္ရာပုံရိပ္မ်ားကို ဆက္လက္ ေျမာ္ျမင္ ဆန္းစစ္သည့္ ေလ့လာသုံးသပ္ ခ်က္မ်ားမူ အေတာ္ပင္ နည္းေနေသးသည္။ ဆိုလိုသည္မွာ ယင္းလမ္းစဥ္(၂)ရပ္ တစ္ရပ္ရပ္ကို က်င့္သုံး လိုက္ျပီးေနာက္ ဘာဆက္ျဖစ္လာႏိုင္သလဲ ဆိုေသာ သက္ေရာက္မႈကို ခ်င့္တြက္ရန္လိုျခင္း ျဖစ္သည္။

★ ပြဳိင့္ ၆၀၄၁ တိုက္ပြဲ ★

ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ခိုင္မာအားေကာင္းခဲ့စဥ္ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၆ ရက္ေန႔မွ ၁၃ ရက္ေန႔ အထိ တပ္မေတာ္ႏွင့္ သမိုင္း၀င္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပြဳိင့္ ၆၀၄၁ တိုက္ပြဲကို သာဓကအားျဖင့္ ထုတ္ႏႈတ္ တင္ျပ လိုသည္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွ ခလရ(၂)သည္ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ရဲမင္းေအာင္ စစ္ဆင္ေရးတာ၀န္ကို စတင္ထမ္းေဆာင္ခဲ့ျပီး ယင္းတပ္ရင္းမွာ တပ္ခြဲမွဴးဗိုလ္ႀကီးသိန္းထြန္းတင္ ဦးစီးသည့္ တပ္ခြဲ ျဖစ္သည္။ ထိုတပ္ခြဲ တပ္စြဲထားသည့္ ပြဳိင့္ ၆၀၄၁ တည္ရွိရာ ပါဖန္-ေနာင္လိုင္ေက်းရြာကို ဗကပ မ်ားက ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၆ ရက္ေန႔တြင္ စတင္ထိုးစစ္ဆင္ တိုက္ခိုက္ခဲ့သည္။ တုိက္ပြဲျဖစ္စဥ္မ်ားကို အမိေျမမွသားေကာင္းမ်ား အမည္ရွိ တပ္မေတာ္မွတ္တမ္းရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားႀကီးတြင္ အေသးစိတ္ တင္ျပခဲ့ ျပီး ျဖစ္သည္။ လက္နက္ႀကီးပစ္ကူ အေျမာက္အျမားျဖင့္ ဗကပအင္အား တစ္ေထာင္ေက်ာ္ပါ၀င္ေသာ လူလႈိင္းလုံးစစ္ဗ်ဴဟာျဖင့္ ဂဏန္းလက္မညွပ္ကာ တိုက္ခိုက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ပြဳိင့္ ၆၀၄၁ ဟု ဆိုသည့္ အတိုင္း (၆၀၄၁)ေပ ျမင့္မားေသာ ေတာင္ထိပ္ခံစစ္ကုန္း၌ ေသာက္ေရ လုံး၀ျပတ္ ေတာက္သြားသည့္ အခ်ိန္တြင္ သစ္ျမစ္မ်ားကို ဓါးျဖင့္ျဖတ္၍ စီးက်လာေသာ သစ္ျမစ္အရည္၊ ၾကက္မ်ားကို လည္လွီး၍ စီးက် လာေသာ ၾကက္ေသြး စသည္တို႔ကို ေသာက္သုံး၍ ႀကံ႕ႀကံ႕ခံခဲ့ၾကသည္။

ေရႏွင့္ စားနပ္ရိကၡာ အခက္အခဲႀကဳံခဲ့ရျပီး ဒဏ္ရာရ စစ္သည္ ၃ ဦးအပါအ၀င္ စုစုေပါင္း အင္အား ၃၈ ဦးသာ ရွိသည့္ တပ္ခြဲတစ္ခြဲစာ အင္အားျဖင့္ လက္နက္ႀကီးပစ္ကူ မ်ားသာမက PC-6 ေလယာဥ္ မ်ားျဖင့္ ေလေၾကာင္းမွဗုံးၾကဲေပးျပီး ပတ္ပတ္လည္ ၀ိုင္းပိတ္ထားသည့္ ေထာင္ခ်ီေသာ ရန္သူကို ခုခံခဲ့ၾက သည္မွာ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္၏ စစ္သမိုင္းတြင္ ကမၺည္းတြင္ရစ္ခဲ့သည့္ တိုက္ပြဲႀကီးတစ္ပြဲ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ေတာင္ေျခရွိ ပါဖန္ရြာမွ ေတာင္ထိပ္ေရာက္ေအာင္ အခ်ိန္အားျဖင့္ (၄)နာရီအထိ ၾကာျမင့္သည့္ ခံစစ္စခန္း သည္ မည္သို႔မွ် ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဖြယ္ရာ မရွိဘဲ ၀ကြက္ထိုးအပ္ရမည့္ အေျခအေနဟုလည္း မွန္းဆခဲ့ၾကသည္။ စစ္သည္မ်ား စိတ္ဓါတ္ျမွင့္တင္ေရးအတြက္ တပ္ခြဲမွဴးကိုယ္တိုင္ ကဗ်ာေရးစပ္၍က်ဆင္း ေနေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ားကို ျပန္လည္ျမင့္မားေစခဲ့သည္။

သာမန္ေသနတ္သံ ၾကားလွ်င္ပင္ စိုးရြံ႕စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚတတ္သည့္ လူ႕စိတ္မေနာသည္ ပတ္ပတ္လည္ ရန္သူမ်ား ေဖြးေဖြးလႈပ္ေနျပီး လက္နက္ႀကီးပစ္သံ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း၊ ေလေၾကာင္းမွ ဗုံးၾကဲသံ တ၀ုန္း၀ုန္း၊ စခန္းအတြင္း က်ေရာက္ေပါက္ကြဲမႈမ်ားအၾကား အစာ ေရစာျပတ္လတ္ေနသည့္ စစ္သည္မ်ား မည္သို႔ ရွင္သန္ရပ္တည္ခဲ့ၾကသည္ကို ျမင္ေယာင္မွန္းဆၾကည့္ႏုိင္ သည္။

၁၉၇၈ ခုႏွစ္ မတ္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ တပ္ခြဲမွဴးဗိုလ္ႀကီးသိန္းထြန္းတင္သည္ သယ္ယူရန္ ခက္ခဲေသာ လက္နက္ႀကီးမ်ား၊ အေရးႀကီးစာရြက္စာတမ္းမ်ား စသည္တို႔ကို ဖ်က္ဆီးေစခဲ့သည္။ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ဤစခန္းမွ ခြါစစ္ဆင္ေတာ့မည္ ျဖစ္၍ ထိုသို႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ေအာက္ ေျခရွိ စစ္သည္မ်ားကိုမူ ႀကဳိတင္အသိေပးခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ဤသည္မွာ ဆုတ္ခြါရေတာ့မည့္ အေၾကာင္း သိရွိသြားလွ်င္ စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းျပီး လက္ရွိ ခံစစ္ ဆင္ေနမႈအထိ သက္ေရာက္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ခြါစစ္ဆင္ရာတြင္လည္း ကုန္းေလွ်ာမတ္ေစာက္လွေသာေၾကာင့္ သြားလာရန္ မလြယ္ကူ ဟု ဗကပတို႔က သုံးသပ္ထားျပီး အင္အားအနည္းငယ္ျဖင့္သာ ထိန္းထားသည္ အေနာက္ဘက္စစ္မ်က္ႏွာကို ထိုးေဖာက္ ထြက္ခြါရန္ ေရြးခ်ယ္ထားခဲ့သည္။ ေ

ေနာက္တစ္ေန႔ မတ္လ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ေရးဆြဲထားေသာ ခြါစစ္ စီမံခ်က္ပါအတိုင္း အသုတ္လိုက္ခြဲ၍ ဆုတ္ခြါခဲ့သည္။ တပ္ခြဲမွဴး၏စီမံခ်က္အတိုင္း ပထမဦးစြာ ထိခိုက္ ဒဏ္ရာရရွိျခင္း မရွိေသာ စစ္သည္မ်ား စတင္ဆုတ္ခြါျပီး ဒဏ္ရာရစစ္သည္မ်ား၊ လက္နက္ႀကီးစစ္သည္ မ်ား၊ ခံစစ္စခန္းကို ထိန္းထားရမည့္ အဖြဲ႔၊ ေနာက္ခ်န္အဖြဲ႕ စသည္အားျဖင့္ အဆင့္လိုက္ စနစ္တက် ဆုတ္ခြါခဲ့ၾကသည္။ မတ္ေစာက္ေသာ ေခ်ာက္ကမ္းပါးကို တြယ္ဆင္းရာ၌ ျပဳတ္က်ျပီး ထပ္မံဒဏ္ရာရရွိခဲ့သူ မ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ေတာင္ေအာက္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ျပီးေနာက္ တပ္ႏွင့္အတူ မည္သို႔မွ် လိုက္ပါႏိုင္ ေတာ့ျခင္း မရွိေတာ့သည့္ ဒဏ္ရာရ စစ္သည္(၂)ဦးကို လက္နက္ခဲ ယမ္းမ်ား ေပးအပ္၍ လမ္းရွိေက်းရြာ မ်ားတြင္ အပ္ႏွံထားခဲ့ရသည္။

မတ္လ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ တပ္မေတာ္စစ္ေၾကာင္းမ်ားႏွင့္ ျပန္လည္ပူးေပါင္းႏုိင္ခဲ့ျပီး ခြါစစ္ဆင္မႈ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ျပန္လည္သုံးသပ္ေသာ္ တပ္မေတာ္ဘက္မွ အရာရွိ(၁)ဦး၊ စစ္သည္(၁၄)ဦး က်ဆုံးခဲ့ရ ျပီး (၁၅)ဦး အသက္ေပးခဲ့ရသည္။ ဗကပဘက္မွ အင္အား ၁၂၀ ေက်ာ္ ေသဆုံးခဲ့ရသည္။ ဤတိုက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ခဲ့ေသာ အရာရွိ၊ စစ္သည္မ်ားမွာ တပ္မေတာ္စြမ္းရည္ဘြဲ႔တံဆိပ္မ်ား အပ္ႏွင္းျခင္းခံခဲ့ရသည္။

ပြဳိင့္ ၆၀၄၁ ကို ဤေနရာတြင္ ထည့္သြင္းတင္ျပရျခင္းမွာ တစ္ခ်ိန္က ႏုိင္ငံေရးအကြဲအျပဲႏွင့္ ျပည္တြင္းစစ္ သံသရာ၌ ႏိုင္ငံသားအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ စစ္ပြဲမ်ားကို ျပန္လည္အမႊမ္းတင္လိုျခင္း မဟုတ္ပါ။ တပ္မေတာ္၏ က်င့္သုံးေသာ စစ္နည္းဗ်ဴဟာ၊ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္မႈတို႔ကို သိေစလို၍၊ အထူးသျဖင့္ တပ္မေတာ္၏ ခြါစစ္ဆင္မႈႏွင့္စပ္လ်ဥ္းျပီး နားလည္သေဘာေပါက္ေစလို၍ တင္ျပလိုျခင္း ျဖစ္သည္။

★ ခြါစစ္ႏွင့္ ဆုတ္လမ္း ★

နည္းပညာမ်ား မည္သို႔ပင္ ဆန္းသစ္ေျပာင္းလဲတိုးတက္ေစကာမူ ႏိုင္ငံတကာစစ္သေဘာတရား မ်ား၏ အေျခခံစည္းမ်ဥ္းမ်ားမွာ မေျပာင္းမလဲ တည္ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ “ခ်ီ-တိုက္-ခံ-ခြါ” ဟု အတိုေကာက္ မွတ္သားၾကေသာ စစ္က႑ႀကီး(၄)ရပ္(ခ်ီစစ္၊ တိုက္စစ္၊ ခံစစ္၊ ခြါစစ္)တြင္ အခက္ခဲဆုံးေသာ စစ္က႑မွာ ခြါစစ္ပင္ ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႔စစ္ေျမျပင္၌ မိမိတပ္၏ အေျခအေနေပၚ မူတည္၍ ထပ္တူထပ္မွ် မတူညီႏိုင္ ၾကေသာ္လည္း အေျခခံစဥ္းစားၾကသည့္ စစ္သေဘာတရားမ်ားမွာ အတူတူပင္ ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး အထြဋ္အထိပ္ျဖစ္ေသာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးတြင္ အျပတ္အရွင္းႀကဳိက္သူမ်ားက (၂၅%) အကုန္ထြက္ေပးရမည္ဟု ဆိုၾကသည္။ တစ္ဆင့္ျပီးတစ္ဆင့္သြားလိုသူမ်ားက (၂၅%) တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာ့ခ်ရမည္ ဟု ဆိုၾကသည္။ ဤသည္မွာ တပ္မေတာ္၏အျခားဘက္မွ ရႈျမင္သုံးသပ္ ဆုံးျဖတ္ေနၾကျခင္း သာ ျဖစ္ျပီး တပ္မေတာ္ဘက္မွ မည္သို႔စဥ္းစား၍ မည္သို႔ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သည္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾကျခင္း မရွိၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရသည္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ တပ္မေတာ္သည္ မဟာဗ်ဴဟာဆုတ္ခြါရာလမ္းမွ ခြါစစ္ဆင္ေနျခင္း ျဖစ္ရာ ကမာၻေပၚရွိ တပ္မေတာ္တိုင္းအတြက္ အခက္ခဲဆုံး အသိမ္ေမြ႔ဆုံး စစ္က႑ႀကီးကို ေဖာ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္ ေၾကာင္း သတိခ်ပ္ရန္ လိုအပ္သည္။ တစ္ဖန္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္လုံျခဳံေရးနယ္ပယ္တြင္ တပ္မေတာ္ ေျခတစ္လွမ္း ဆုတ္ခြါလိုက္တိုင္း လစ္လပ္သြားေသာ ယင္းေနရာတြင္ အရပ္ဘက္ အင္စတီ က်ဴးရွင္းတို႔က ေျခတစ္လွမ္း ျပည့္ျပည့္၀၀ ေရွ႔သို႔ တက္ႏိုင္ရန္ အေရးႀကီးသည္။

အထူးသျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ အရပ္ဘက္အင္စတီက်ဴးရွင္တို႔ ေမွးမိွန္ခဲ့ရေသာ ဤႏုိင္ငံတြင္ အမ်ဳိးသားကာကြယ္ႏွင့္လုံျခဳံေရး ဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ႏုိင္ႏိုင္နင္းနင္း ကိုင္တြယ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္မည့္ အရပ္ဘက္အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား မ်ားစြာ လိုအပ္ေနသည္။ RAND Corporation, CSIS အစရွိသည့္ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံျခဳံေရးဆိုင္ရာ မဟာဗ်ဴဟာ၊ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားကို ျပန္လည္သုံးသပ္ႏိုင္သည့္ အရပ္ဘက္အင္စတီက်ဴးရွင္မ်ားႏွင့္ အရပ္ သားပညာရွင္မ်ားလည္း အားေကာင္းရန္ လိုအပ္သည္။ ဒီမိုကေရစီသမၼတအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္တြင္ စံထားၾက ရေသာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၏ အရပ္ဘက္-စစ္ဘက္ဆက္ဆံေရးသမိုင္းေၾကာင္းကို ျပန္လည္ေလ့ လာၾကည့္လွ်င္ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ားက အိမ္ျဖဴေတာ္ႏွင့္ ကြန္ဂရက္တို႔တြင္ ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳခဲ့ၾက ျပီး ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံျခဳံေရးဆိုင္ရာ အရပ္ဘက္အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား အားေကာင္းခိုင္မာေစရန္ ေဆာင္ ရြက္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။

တပ္မေတာ္အေနျဖင့္ “ၾကည့္-မလို-မထိ-ထိန္းပ-ခ်န္ပ-ခ်န္” ဟု အတိုေကာက္အားျဖင့္ စြဲစြဲျမဲျမဲ အမွတ္ရေနေသာ ခြါစစ္ အစီအစဥ္မ်ားအျပင္ မည္သည့္အခ်ိန္တြင္ မည္သည့္အဖြဲ႔ဆုတ္ခြါရမည္ကိုလည္း အလိုအေလ်ာက္ သိရွိ ထားၾကျပီး ျဖစ္သည္။ ခြါစစ္ဆင္ရာတြင္ အဆင့္(၁) အေျခအေနၾကည့္အဖြဲ႕၊ အဆင့္(၂) မလိုအပ္ သည့္ တပ္မ်ား၊ အဆင့္(၃) ရန္သူႏွင့္မထိေတြ႔ရသည့္ တပ္မ်ား၊ အဆင့္(၄) လက္ရွိ ေနရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားရန္ အနည္းဆုံးလိုအပ္သည့္တပ္မွအပ က်န္တပ္မ်ား၊ အဆင့္(၅) လက္ရွိေနရာကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားရန္ အနည္းဆုံးလိုအပ္သည့္ ေနာက္ခ်န္တပ္မွအပ က်န္တပ္မ်ား၊ အဆင့္(၆) ေနာက္ခ်န္တပ္ ဟူ၍ အဆင့္လိုက္ ဆုတ္ခြါၾကရသည္။

ဆြန္ဇု၊ နပိုလီယံ၊ ကေလာ့၀စ္ဇ္၊ ဂ်ဳိေမနီ၊ လစ္ဒယ္ဟတ္ စသည္အားျဖင့္ စစ္မဟာဗ်ဴဟာ သုခမိန္မ်ား၏ စစ္သေဘာတရားမ်ား မည္သုိ႔ပင္ ေျပာင္းလဲခဲ့သည္ျဖစ္ေစ အဆင့္လိုက္ဆုတ္ခြါေစေသာ စစ္ဗ်ဴဟာမ်ားမွာ ေျပာင္းလဲခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ပါ။ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးတြင္ တပ္မေတာ္၏ မဟာဗ်ဴဟာဆုတ္လမ္း သည္ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ျပီး ဆုတ္ခြါမည့္အစီအစဥ္ကိုလည္း တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္၏ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခရီးစဥ္တြင္ “တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာ့ခ်သြားမည္” ဟူေသာ စကားျဖင့္ တရား၀င္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားထားျပီး ျဖစ္သည္။ စံကိုက္ဒီမိုကေရစီ၊ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းမ်ားျဖင့္ မဟာဗ်ဴဟာ ထြက္ ေပါက္ကို ပိတ္ဆို႔ျခင္းသည္ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ဆုတ္ခြါရာလမ္းကို ပိတ္ဆို႔ရာ ေရာက္ရွိသြားႏိုင္သည္ကို အေလးအနက္ထား စဥ္းစားၾကရန္ လိုသည္။

★ အရွင္းအျပတ္ကိုပဲ ႀကဳိက္ၾကသလား ★

ျမန္မာႏုိင္ငံေရးစင္ျမင့္တြင္ ထဲထဲ၀င္၀င္ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ေနသူအားလုံးအေနျဖင့္ တပ္မေတာ္ ၏ အေနအထားမွန္ကို မ်က္ျခည္မျပတ္ရန္ အေရးႀကီးသည္။ “နင္မဟုတ္ နင့္အေဖ၊ နင့္အေဖမဟုတ္ရင္ နင့္အဘိုး” ဟူေသာ ၀ါးလုံးသိမ္းႀကဳံးသီအိုရီသည္ ယေန႔တပ္မေတာ္ကို မ်ဳိးဆက္သစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ဦး ေဆာင္ေနသည္ကို လ်စ္လ်ဴရႈရာ ေရာက္ေပလိမ့္မည္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား အေနျဖင့္ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အခ်က္ျပမႈမ်ားကို သတိျပဳၾကရန္ လိုသည္-

(၁) တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑ကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာ့ခ်သြားမည္။ (ထိုင္းႏိုင္ငံခရီးစဥ္)

(၂) တပ္မေတာ္သည္ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္မလွည့္။ (မေလးရွားခရီးစဥ္)

(၃) တပ္မေတာ္သည္လည္း ဒီမိုကေရစီလိုလားသည္။ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္တပ္မေတာ္ ျဖစ္လို သည္။ (ရခိုင္ျပည္နယ္ခရီးစဥ္)

(၄) ေျမသိမ္းျခင္း မရွိေတာ့၊ သိမ္းဆည္းေျမမ်ား စြန္႔လႊတ္ျခင္းသာ ရွိေတာ့သည္။ (ျပည္ေထာင္ စု လႊတ္ေတာ္တြင္ ကာကြယ္ေရးဒု၀န္ႀကီး၏ ေျပာၾကားခ်က္)
(ေျမသိမ္းဆည္းမႈမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူအမ်ားအျပား လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အစိုးရထဲတြင္ ရွိေနၾကဆဲ ျဖစ္သည္)

(၄) ျပည္သူသာအမိ၊ ျပည္သူသာ အဖ။ (အင္ဒိုနီးရွားခရီးစဥ္)

(၅) Standard Army ျဖစ္ေအာင္ႀကဳိးစားေန။ (မိတၳီလာ စစ္ေရးေလ့က်င့္ခန္း)

တစ္ဖန္ ႏိုင္ငံေရးမ်က္ႏွာစာမွ တပ္မေတာ္ အျပီးအျပတ္ ထြက္ခြါခိုင္းၾကသူမ်ားအေနျဖင့္ အမွန္ တကယ္ကိုပဲ တပ္မေတာ္ကို မလိုအပ္ေတာ့ဘူး ဟု သေဘာရွိၾကပါသလား ျပန္လည္ သုံးသပ္ၾကရန္ အေရးႀကီးသည္။ ယေန႔ ႏုိင္ငံေရးဆုံခ်က္ျဖစ္ေနေသာ ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး၊ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္း မ်ားထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုမိုအေရးႀကီးေသာ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု၊ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ စသည့္ စားပြဲ၀ိုင္းမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္ ၀င္ထိုင္ရန္ ထိုင္ခုံတစ္ခုံ လုံး၀မလို ဟု ဆိုလိုရင္းလား စဥ္းစားၾကေစလိုသည္။

ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊ စားပြဲ၀ိုင္းမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္သည္ အဓိကက်သည့္ ပေလယာတစ္ဦး ျဖစ္ေနဦးမည့္ ေနာက္ခံအေျခအေနတြင္ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ တပ္မေတာ္ကို ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရး စားပြဲ၀ိုင္းမွ ႏွင္ထုတ္လိုၾကသနည္း။ တျဖည္းျဖည္းေလွ်ာ့ခ်သြားမည့္ ကတိက၀တ္အတြက္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး အခ်ိန္ဇယားကိုလည္း တပ္မေတာ္ဘက္က တစ္ပိုင္းတစ္စ အားျဖင့္ ျပသထားျပီး ျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္အျပီးတိုင္ ဆုတ္ခြါေပးေရးသည္ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ရႏိုင္- မရႏိုင္ေပၚတြင္ မူတည္ေနသျဖင့္ ၂၀၁၅ မတိုင္မီ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္၍ တပ္မေတာ္ကို ႏွင္ထုတ္လိုသူ မ်ား စဥ္းစားၾကေစလိုသည္။

ျပန္၍ခ်ဳပ္ရလွ်င္-

(၁) အသြင္ကူးေျပာင္းေရး မူေဘာင္၏ မဟာဗ်ဴဟာထြက္ေပါက္၊ မဟာဗ်ဴဟာဆုတ္လမ္းကို ပိတ္ဆို႔ျခင္းေၾကာင့္ မည္သည့္ အက်ဳိးဆက္မ်ား ျဖစ္လာႏုိင္သနည္း။

(၂) “တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေလွ်ာ့ခ်မည္” ဟူေသာ စကားကို “မရဘူး-ခ်က္ခ်င္းထြက္” ျဖင့္ တုံ႔ျပန္ ႏုိင္ေလာက္ေသာ ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံျခဳံေရးဆိုင္ရာ အရပ္ဘက္အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား ခိုင္ ခိုင္မာမာ ရွိေနၾကျပီလား။

(၃) ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈ စားပြဲ၀ိုင္းတိုင္းတြင္ Key Play အျဖစ္ ၀င္ထိုင္ေနရဦးမည့္ တပ္မေတာ္ကို မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးပင္မေရစီးမွ ေမာင္းထုတ္ေနရပါ သနည္း။

ကမာၻေပၚရွိ တပ္မေတာ္တိုင္းအတြက္ အခက္ခဲဆုံးေသာ စစ္က႑ႀကီးတစ္ရပ္မွာ ခြါစစ္ဆင္ျခင္း ျဖစ္ျပီး ယေန႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္၌ တပ္မေတာ္သည္ အခက္ခဲဆုံးေသာ မဟာဗ်ဴဟာေျမာက္ခြါစစ္ကို ဆင္ႏဲႊေနရျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳၾကေစလိုသည္။

"တပ္မေတာ္၏ ခြါစစ္မဟာဗ်ဴဟာတြင္ ေနာက္ဆုံး ထြက္ခြါမည့္ ေနာက္ခ်န္တပ္သည္ လႊတ္ေတာ္ထဲက (၂၅%) ျဖစ္ေနလွ်င္ ေနာက္ခ်န္တပ္ကို ၀င္တိုက္ မိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္လာမည့္ အက်ဳိးဆက္ကို အေျမာ္အျမင္ျဖင့္ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ႏိုင္ေစရန္" မီးေမာင္းထိုး တင္ျပ လိုက္ရေပသည္။
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
[Source: The Voice Weekly, Vol.10/No.9]
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
  Hmuu Zaw

Post a Comment

Blogger Disqus

Comment ေပးရန္ ညာဘက္ေထာင့္မွ Blogger or Facebook or Disqus ကုိႏွိပ္ပါ။

Voted This Post

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...