အိႏိၵယစီးပြားေရး ခ်ိနဲ႔လာၿပီလား

By ၾကယ္ စင္ လင္း in Myanmar Business Group · Edit Doc

ဒီကေန႔လို ကမၻာ့စီးပြားေရး က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲေရာက္ေနခ်ိန္မွာ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ တိုးတက္မႈႏႈန္း ၅.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းသို႔ က်ဆင္းသြားၿပီလို႔ ၾကား လိုက္ရတဲ့သတင္းဟာ ေရးႀကီးခြင္ က်ယ္ ေျပာဆိုရမယ့္ကိစၥမဟုတ္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ ဘာထူးတာမွတ္လို႔။

ဒါေပမယ့္ထူးတယ္။

၂ဝ၁၁-၁၂ ဇန္နဝါရီ-မတ္ သံုးလပတ္အတြက္ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈႏႈန္း ၅.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ က်ဆင္းသြားမႈဟာ သိပ္ၿပီး ေအာက္ေရာက္လြန္း တယ္။ မႏွစ္က ဒီလိုကာလအတြက္ တိုးတက္မႈႏႈန္းေတာင္ ၉.၂ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိခဲ့တယ္။ ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္ရင္ ကြာဟမႈကို အထင္အရွားေတြ႕ျမင္ႏိုင္တယ္။ ဒါက သံုးလပတ္အတြက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ ၂ဝ၁၁-၁၂ ဘ႑ာေရးႏွစ္ တစ္ခုလံုး အတြက္ဆိုရင္ ဂ်ီဒီပီ တိုး တက္မႈႏႈန္းက ၆.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းပဲရွိ တယ္။ မႏွစ္က ဘ႑ာေရးႏွစ္ တစ္ခု လံုးအတြက္ ဂ်ီဒီပီႏႈန္းက ၈.၄ ရာခိုင္ ႏႈန္းရွိခဲ့တယ္။ ဒီ ၆.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း ဆိုတာက ဘ႑ာေရးႏွစ္ ကိုးႏွစ္ကာလအတြင္း အနိမ့္ဆံုးနဲ႔အေႏွးေကြး ဆံုး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မထူး ျခားေပမယ့္ ထူးျခားတယ္။

အံ့ဘနန္းတိုးတက္ခဲ့တဲ့ အိႏိၵယ စီးပြားေရးႀကီး အခုလို ခ်ည့္နဲ႔က်ဆင္း သြားခဲ့တဲ့အတြက္ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ လူမႈေရးနစ္နာဆံုး႐ႈံးမႈ -Social Costs ဟာ ယူ႐ိုဇုန္အတြင္း ဆံုး႐ႈံးမႈနစ္နာမႈထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ႀကီးမာႏိုင္တယ္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈ ႏႈန္းဟာ ၂ဝဝ၄-ဝ၅ ဘ႑ာေရးႏွစ္က ၇ ရာခိုင္ႏႈန္းတိုးတက္ခဲ့တယ္။ ဒီဘ႑ာေရးႏွစ္အတြင္း ထူးျခားခ်က္က ကြန္ဂရက္ပါတီ- Congress Party ဟာ မထင္မွတ္ဘဲ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား အႏိုင္ရခဲ့တဲ့အတြက္ လက္ဝဲပါတီေတြနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ၿပီး United Progre-ssive Alliance-UPA အစိုးရအဖြဲ႕ ထူေထာင္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ Manmohan Singh အိႏိၵယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္သစ္ျဖစ္လာတယ္။ ၂ဝဝ၅-ဝ၆ ဘ႑ာေရးႏွစ္ကာလမွာ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈႏႈန္းက ၉.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ျဖစ္လာခဲ့ တယ္။ ႏွစ္ အတြင္း ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ အမ်ဳိးသားေက်းလက္အလုပ္အကိုင္အာမခံ အက္ဥပေဒ- National Rural Employment Guarantee Act ကို ပါလီမန္က ျပ႒ာန္းေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဒါဟာ အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕အႀကီးမားဆံုးေက်းလက္ အလုပ္ အကိုင္ေဖာ္ေဆာင္ေပးတဲ့ အာမခံစီမံကိန္းႀကီးျဖစ္တယ္။ ၿပီး ေတာ့ ဒီဘ႑ာေရးႏွစ္အတြင္းမွာ တစ္ႏိုင္ငံလံုးအတိုင္းအတာနဲ႔ ထပ္တိုး တန္ဖိုးခြန္- Value Added Tax-VAT ကိုလဲ စတင္စည္းၾကပ္ခဲ့တယ္။

၂ဝဝ၆-ဝ၇ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာေတာ့ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈႏႈန္းက ၉.၆ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမင့္တက္သြားခဲ့တယ္။ အိႏိၵယဂ်ီဒီပီသမိုင္းမွာ အျမင့္ဆံုးေရာက္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ပါပဲ။ ႏွစ္အတြင္း ထူးျခားခ်က္က စေတာ့ေစ်းကြက္ အညႊန္းကိန္းဟာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ၁ဝဝဝဝ ကိန္းဂဏန္း ကို ျဖတ္ေက်ာ္ တက္သြားခဲ့တယ္။ အေၾကာင္းက ေတာ့ ႏိုင္ငံျခားက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြ ေရာ ျပည္တြင္းက ရင္းႏီွးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြ ကပါ အလုအယက္ေစ်းကြက္ထဲ ပါဝင္လာခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ ျဖစ္ပါ တယ္။ ၂ဝဝ၇-ဝ၈ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈႏႈန္းက ၉.၃ ရာခိုင္ ႏႈန္းရွိခဲ့တယ္။ ဒီႏွစ္အတြင္းမွာ အိႏိၵယ ဂ်ီဒီပီဟာ ပထမဆံုးအႀကိမ္ အေမရိ ကန္ေဒၚလာ တစ္ထရီလီယံ ကိန္းဂဏန္း ကို ေက်ာ္လြန္သြားခဲ့တယ္။ အိႏိၵ ယစီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးေတြ ဘယ္ ေလာက္အထိ ေအာင္ျမင္သလဲဆိုရင္ Tata Steel ဟာ အန္ဂလိုဒပ္ခ်္ သတၱဳ ထုတ္လုပ္ေရးကုမၸႀကီး Corus ကို ေတာင္ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၁၁.၃ ဘီလီယံနဲ႔ ဝယ္ယူသိမ္းပိုက္ႏိုင္ခဲ့ တယ္။ ၂ဝဝ၈-ဝ၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာ အိႏိၵယရဲ႕ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္မႈႏႈန္းက ၆.၇ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ထိုးက်သြား တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အေမရိ ကန္ျပည္ေထာင္စု နယူးေယာက္ၿမဳိ႕ ရဲ႕ ေဝါလ္စထရိ- Wall Street က ဧရာမရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈဘဏ္ႀကီး Lehman Brothers ၿပဳိလဲသြားရာမွစတင္ကာ ႏွစ္ေပါင္း ၈ဝ ကာလအတြင္း ကမၻာ့အႀကီးမားဆံုး စီးပြားေရးက်ဆံုးမႈႀကီး ေပၚထြက္လာ ခဲ့တဲ့အတြက္ျဖစ္ တယ္။ စက္မႈဖြံ႕ၿဖဳိးၿပီး ခ်မ္းသာတဲ့ အေနာက္ ႏိုင္ငံေတြမွာဆိုရင္ စီးပြားေရး က်ဆင္း မႈေၾကာင့္ အႏုတ္လကၡဏာ ဂ်ီဒီပီျပရ တဲ့အထိ ဆိုးရြားသြားတယ္။ အိႏိၵယ တို႔ တ႐ုတ္တို႔သာ စီးပြားေရးအေျခ အေနေကာင္းခဲ့ၾကတာ။ အိႏိၵယမွာ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈကို သိပ္ၿပီး ဆိုးရြားမသြားရေအာင္လို႔ အစိုးရက အခြန္အတုပ္စည္းၾကပ္ေကာက္ခံမႈကို ျဖတ္ေတာက္ေလွ်ာ့ခ်ခဲ့ရၿပီး အိႏိၵယ ဗဟိုဘဏ္ Reserve Bank of India-RBI အတိုးႏႈန္းေတြကို ေလွ်ာ့ ခ်ေပးခဲ့ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခုသာခံ သာရွိခဲ့တယ္။ ၂ဝဝ၉-၁ဝ မွာ ဂ်ီဒီပီ တိုးတက္မႈႏႈန္း ၈.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။ ၂ဝ၁ဝ-၁၁ ဘ႑ာေရးႏွစ္ မွာလဲ တိုးတက္မႈ ႏႈန္းက ၈.၄ ရာခိုင္ႏႈန္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီႏွစ္ထဲမွာ ျခစားမႈေတြအမ်ဳိးမ်ဳိး ထြက္ ေပၚလာၿပီး ျပႆနာအဖံုဖံုတက္လာ ေတာ့တယ္။ ၂ဝ၁၁-၁၂ ဘ႑ာေရး ႏွစ္ မွာေတာ့ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ အတိုင္း ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈႏႈန္းက ၆.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ ထိုးစိုက္က်ဆင္းသြား ခဲ့တယ္။ အစိုးရအေန နဲ႔ ျခစားမႈနဲ႔ အျခားေသာ ျပႆနာေတြကို တစ္ႏွစ္ပတ္လံုးလိုလို ေျဖရွင္းေနတာနဲ႔ပဲ အခ်ိန္ကုန္လူပန္းျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ စီးပြားေရး ျပဳ ျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္ေပမယ့္ ဟို ပါတီ ဒီပါတီေတြက ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾက တဲ့အတြက္ ေရွ႕မတိုးႏိုင္ျဖစ္ခဲ့ရ တယ္။အျခားတစ္ ဘက္မွာလဲ အိႏိၵယ႐ူပီး-Rupeeဟာ အေမရိကန္ေဒၚလာနဲ႔ လဲလွယ္ရာမွာ တန္ဖိုးအနိမ့္ဆံုးက် ဆင္းသြားတယ္။ အိႏိၵယရဲ႕ စီးပြားေရး က်ဆင္းမႈဟာ ျပည္ပေၾကာင့္ မဟုတ္ဘဲ ျပည္တြင္းေရးေၾကာင့္ ျဖစ္ တယ္လို႔ ေဝဖန္သူေတြက သံုးသပ္ၾက ပါတယ္။ ၂ဝ၁၁-၁၂ ဘ႑ာေရးႏွစ္ အတြင္း စီးပြားေရးက်ဆင္းရတဲ့ အဓိ ကအေၾကာင္းရင္းဟာ ကုန္ေခ်ာထုတ္ လုပ္တဲ့က႑ရဲ႕ ေလွ်ာ့နည္းက်ဆင္း မႈေၾကာင့္ျဖစ္တယ္လို႔ ေဝဖန္သံုးသပ္ သူေတြက ေထာက္ျပၾကတယ္။ အိႏိၵယဂ်ီဒီပီထဲမွာ ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္ မႈက႑ရဲ႕ ပါဝင္မႈဟာ ၁၇ ရာခိုင္ႏႈန္း ရွိတယ္။ ဇန္နဝါရီ-မတ္သံုးလပတ္ အတြင္းမွာ -ဝ.၃ ရာခိုင္ႏႈန္း က်ဳံ႕ သြားခဲ့တယ္။ ၂ဝ၁၁-၁၂ အတြင္း ဝန္ေဆာင္မႈက႑က ၈.၅ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ အေတာ္အသင့္ ျမင့္တက္ခဲ့ေပ မယ့္ မႏွစ္က ကိန္းဂဏန္း ၉.၂ ရာခိုင္ႏႈန္းကိုေတာ့ လိုက္မမီခဲ့ဘူး။

ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္မႈ က႑ဟာ ဘာေၾကာင့္ဒီေလာက္အထိ ေႏွးေကြး က်ဆင္းသြားရတာလဲ။ အိႏိၵယဗဟို ဘဏ္ RBI ေၾကာင့္ လို႔ ေထာက္ျပၾက တယ္။ RBI က ေငြေဖာင္းပြမႈ ေခါင္း ေထာင္လာမွာေၾကာက္ၿပီး ဘဏ္တိုး ႏႈန္းေတြ ကို ေတာက္ေလွ်ာက္ျမႇင့္တင္ ခဲ့တယ္။ ေငြေခ်းငွားရတဲ့ စရိတ္ႀကီး မားလာၿပီး ကုန္ေခ်ာထုတ္လုပ္မႈ က႑ကို အႀကီးအက်ယ္ထိိခိုက္ သြား တယ္။ ဒါေၾကာင့္ တိုးတက္မႈေႏွးေကြး က်ဆင္းသြားတယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က လုပ္ငန္းရွင္ေတြဟာ လုပ္ငန္းတိုးခ်ဲ႕မႈမလုပ္ခဲ့ၾကတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ လဲ တိုးတက္မႈ တရားလြန္က် ဆင္းသြားခဲ့ရျခင္း ျဖစ္တယ္လို႔ ေထာက္ျပၾကတယ္။

ၿပီးေတာ့ ကုမၸဏီေတြက ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈသစ္ေတြ တိုးျမႇင့္လုပ္ကိုင္မႈလဲ ၂ဝ၁၁-၁၂ ဇန္နဝါရီ-မတ္ သံုးလ ပတ္အတြင္း ဂ်ီဒီပီရဲ႕ ၂၈.၆ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ က်ဆင္းသြားတယ္။ အိႏိၵယမွာ ဒါကို စုစုေပါင္း ပံုေသအရင္းအႏွီး ထူေထာင္မႈ- Gross Fixed Capital Formaton-GFCF နဲ႔ သြယ္ဝိုက္တိုင္း တာၾကတယ္။ ဒီလိုက်ဆင္းရတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ အစိုးရမူဝါဒေတြ အလုပ္မျဖစ္တဲ့ အတြက္ျဖစ္တယ္။

ကုန္စည္ထုတ္လုပ္ေရးက႑ မွာ တိုးတက္မႈေႏွးေကြးသြားတဲ့ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ တိုးပြားေရး အခြင့္အလမ္းနည္းပါး သြားတယ္။ ကုမၸဏီႀကီးေတြက ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အစီအမံေတြကို ရပ္တန္႔လိုက္ၾကတဲ့ အတြက္ လုပ္ခလစာတိုးတက္ရရွိဖို႔ အလား အလာနည္းသြားတယ္။ ဒါေၾကာင့္တစ္ျခားတစ္ဘက္မွာ ဝယ္လိုအားက်ဳံ႕သြားတယ္။ ဝင္ေငြ ေကာင္းလာဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတဲ့ ကုမၸဏီေတြကို အထိနာေစတယ္။

ဝင္ေငြမေကာင္းေတာ့ ကုမၸဏီ ေတြက အလုပ္သမားေတြကို ေလွ်ာ့ ခ်ၾကတယ္။ အလုပ္လက္မဲ့ တိုးတက္ လာတယ္။ ကုမၸဏီေတြ အလုပ္ အကိုင္မေကာင္းတာေၾကာင့္ ေနာက္ ထပ္ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ မလုပ္ခ်င္ၾက ဘူး။ အစိုးရအတြက္လဲ အခြန္ဘ႑ာ ရရွိမႈေလွ်ာ့နည္းသြားတယ္။ အစိုးရ ဟာ ဝင္ေငြေလွ်ာ့နည္းလာတဲ့အတြက္ လူမႈဖူလံုေရးစရိတ္ေတြ သိပ္ၿပီးမသံုး စြဲႏိုင္ျဖစ္လာတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ ျပည္တြင္းနဲ႔ျပည္ပမွ ေငြပိုေခ်းငွားၿပီး သံုးစြဲလာရတယ္။ အစိုးရရဲ႕ ရသံုးမွန္း ေျခေငြစာရင္း ဘတ္ဂ်က္ကေမာက္ ကမျဖစ္ လာတယ္။ ဒီလိုဗလံုးဗေထြး ျဖစ္ေနတဲ့ သံသရာဝဲၾသဃက လြတ္ ေျမာက္ႏိုင္တဲ့ နည္းလမ္းကေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ စီးပြားေရးျပန္ လည္ ေကာင္းမြန္လာေအာင္ လုပ္ဖို႔ပဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအတြက္သိပ္ၿပီးအလား အလာမေကာင္းဘူး။ အစိုးရ ကေကာ္ပို ေရးရွင္းႀကီးေတြရဲ႕ ၿပီးခဲ့တဲ့လုပ္ငန္း ေဆာင္ရြက္မႈေတြ အေပၚ ေနာက္ ေၾကာင္းျပန္ အခြန္ေကာက္ခံမႈေတြ ျပဳလုပ္လ်က္ရွိ တယ္။ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံသူ ေတြအေနနဲ႔ အထိတ္တလန္႔ျဖစ္ၿပီး အိႏိၵယမွာ ရင္းႏွီးတာေတြ မလုပ္ေတာ့ ဘဲ ထြက္ခြာသြားႏိုင္တယ္။

႐ူပီးေငြတန္ဖိုးက်ဆင္းေနမႈ ကလဲ အိႏိၵယတစ္ဝန္းလံုးကို ဂယက္ ႐ိုက္ခတ္လ်က္ရွိတယ္။ ႐ူပီးတန္ဖိုး က်တာေၾကာင့္ ျပည္ပမွ သြင္းကုန္ေတြ ေစ်းႀကီးသြားၿပီး ျပည္ပေခ်းေငြအေပၚ ေပးရတဲ့ အတိုးကဲျမင့္တက္သြား တယ္။ ႏိုင္ငံျခားမွာ သားသမီးေတြကို ပညာသင္ၾကားရန္ေစလႊတ္ ထားၾကတဲ့ မိဘမ်ားအတြက္ ပိုၿပီးအက်ပ္ေတြ႕ ႏိုင္တယ္။ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈ နဲ႔ ျမင့္တက္လာ တဲ့ ေငြေဖာင္းပြမႈတို႔ အၾကား စစ္ပြဲဟာ အိႏိၵယဗဟိုဘဏ္ ကို ဘဏ္တိုးႏႈန္းျမႇင့္တင္ေရးဆီသို႔ တြန္းပို႔လိုက္တယ္။ RBI ရဲ႕ ဒီလုပ္ရပ္ က စားသံုးမႈ Consumption ကို အ ႀကီးအက်ယ္ထိခိုက္တယ္။ စားသုံး မႈဟာ တကယ္ေတာ့ အိႏိၵယတိုး တက္မႈဇာတ္လမ္းရဲ႕ ဗိမာန္ႀကီးပါပဲ။ ပုဂၢလိက စားသံုးမႈဟာ ၂ဝ၁ဝ-၁၁ မွာ ၈.၁ ရာခိုင္ႏႈန္းရွိခဲ့ရာက ၂ဝ၁၁-၁၂ မွာ ၅.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ က်ဆင္းသြားတယ္။

အမ်ားအားျဖင့္ ဗဟိုဘဏ္ေတြ ဟာ ျပည္တြင္းေစ်းႏႈန္းတည္ၿငိမ္ေရး အတြက္ ေငြေဖာင္းပြမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ တတ္ၾကတယ္။ ဒီလိုလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ ဗဟိုဘဏ္ေတြက ေငြေၾကးလက္နက္ ေတြ- Monetary Tools အသံုးျပဳၿပီး ဝယ္လိုအား Demand ကို ဖ်စ္ညႇစ္ပစ္တယ္။ ဘဏ္တိုးႏႈန္းေတြ ျမႇင့္ တင္တယ္။ ေငြေခ်းငွားရတဲ့စရိတ္ႀကီး မားသြားတယ္။ ဒီေတာ့ သံုးစြဲမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ၾကတယ္။ ဝယ္လိုအား က် ဆင္းသြားတယ္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံ စီးပြား ေရး ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာဖို႔ အတြက္ဆိုရင္ ဗဟိုဘဏ္က ဘဏ္ တိုးႏႈန္းကို တစ္ရစ္ခ်င္းျပန္ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔ ပဲရွိတယ္။ အိႏိၵယဗဟိုဘဏ္အေနနဲ႔ ေငြေဖာင္းပြမႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ႀကဳိးပမ္း ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ သိပ္ၿပီး ေအာင္ျမင္မႈမရွိပါဘူး။ အိႏိၵယ ျပည္သူ ေတြရဲ႕ လူေနမႈစရိတ္- Cost-of-living ကို ေဖာ္ညြန္းတဲ့ စားသံုး သူေစ်း ႏႈန္းေဖာင္းပြမႈ- Consumer Price Inflation ညႊန္းကိန္းအရဆိုရင္ ေဖာင္း ပြမႈဟာ ဧၿပီလအတြင္းက ပ်မ္းမွ် ၁ဝ.၃၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ျမင့္တက္ခဲ့တယ္။ ၿမဳိ႕ျပမွာဆိုရင္ ၁၁.၁ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းနဲ႔ ေက်းလက္မွာဆိုရင္ ၉.၈၆ ရာခိုင္ႏႈန္း အထိ ျမင့္မားခဲ့တယ္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ ေလာေလာ လတ္ လတ္ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈဟာ ကမၻာ့ စီးပြားေရးက်ဆင္းမႈနဲ႔ ႏွီးႏြယ္ဆက္စပ္ မႈ အထိုက္အေလ်ာက္ရွိတယ္ ဆိုေပ မယ့္ အဓိကအားျဖင့္ ျပည္တြင္းေရး ျပႆနာေတြနဲ႔ ဆက္စပ္မႈရွိတယ္။ ကြန္ဂရက္ဦးေဆာင္တဲ့ ညြန္႔ေပါင္း အစိုးရအဖြဲ႕က စီးပြားေရးအေျခအေန ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာမွာပါလို႔ ထပ္ တလဲလဲေျပာဆိုေနေပမယ့္ ေကာင္းမြန္ လာမယ့္ အလားအလာက သိပ္မရွိ ဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ျပႆနာ ေတြက စီးပြားေရးဘက္မွာေရာ ႏိုင္ငံ ေရးဘက္မွာပါ တစ္ပံုတစ္ေခါင္းျဖစ္ ေနတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ ေစ်းကြက္ ထဲက ေငြေခ်းယူမႈသိပ္မ်ားေနတယ္။ ပုဂၢလိ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြ က ေခ်းငွားဖို႔ေတာင္ မက်န္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ ေငြေဖာင္းပြမႈက ျမင့္မားေနတယ္။ အစိုးရအေနနဲ႔ ျပန္လည္ျပဳျပင္ေရး စီမံကိန္းႀကီးေတြ မလုပ္တာ ႏွစ္အေတာ္ၾကာၿပီ။ ၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ မွာ ေရြးေကာက္ပြဲရွိေနေလေတာ့ ကြန္ ဂရက္ပါတီအေနနဲ႔ အေရး စြန္႔ၿပီး ျပဳျပင္ ေရးစီမံကိန္းႀကီးေတြ လုပ္ရဲမွာမဟုတ္ ဘူး။

အိႏိၵယႏိုင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးက်ဆင္း မႈကို ကုစားႏိုင္တဲ့နည္းလမ္းေတြ ရွိ တယ္။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူေတြက လဲ ေထာက္ျပၾက တယ္။ ျပည္တြင္း မီဒီယာေတြကလဲ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပ ၾကတယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မန္မိုဟန္ဆင္း အစိုးရက ကိုယ္တိုင္ကလဲ မသိ မဟုတ္ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္လို႔ ကိုင္လို႔မရျဖစ္ေနတယ္။ ပဲ့နင္းဦး ေထာင္၊ ဦးနင္းပဲ့ေထာင္ဆိုသလို စီမံ ခ်က္ေတြလုပ္တိုင္း မဟာမိတ္ပါတီ ေတြကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အတိုက္အခံ ပါတီ ေတြကပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္သူ ေတြကပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္နည္းမဟုတ္ တစ္နည္းကန္႔ကြက္ၾကတယ္။

အစိုးရအေနနဲ႔ ဂ်ီဒီပီရဲ႕ဆယ္ပံု တစ္ပံုေလာက္ရွိတဲ့ ဘတ္ဂ်က္လိုေငြ ျပမႈ- Budget Deficit ကို ျဖတ္ ေတာက္ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔လိုတယ္။ ဒီအတြက္ အစိုးရက ေလာင္စာဆီေထာက္ပံ့ ေၾကးေတြ- Fuel Subsidies ေပးေနမႈ ကို ျဖတ္ေတာက္ရ မယ္။ ျဖတ္ေတာက္မႈလုပ္တာနဲ႔ ေလာင္စာဆီေစ်း ႏႈန္းျမင့္တက္လာတယ္။ ျပည္သူေတြ က ကန္႔ကြက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစိုးရ က ေလာင္စာဆီ ေထာက္ပံ့ ေၾကးကို ေလွ်ာ့မခ်ရဲျဖစ္ေနတယ္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံဟာ ဂလိုဘယ္စီး ပြားေရးနဲ႔ ဆက္ႏြယ္မႈရွိတဲ့အတြက္ ၂ဝဝဝ ျပည့္ႏွစ္ေလာက္ကစၿပီး အိႏိၵယျပည္တြင္း ကို ႏိုင္ငံျခားတိုက္ ႐ိုက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြ- Foreign Direct Investments-FDIs ေတာက္ ေလွ်ာက္စီးဝင္ခဲ့တယ္။ စုစုေပါင္း FDI စီးဝင္မႈ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၂၄၇ ဘီလီယံေလာက္ရွိႏိုင္တယ္လို႔ ခန္႔မွန္း ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ မႏွစ္ကစၿပီး ၤFDI စီးဝင္မႈေလ်ာ့နည္း သြားတယ္။ ၂ဝဝ၈-၂ဝဝ၉ မွာ FDI အေမရိကန္ ေဒၚလာ ၄၂ ဘီလီယံနီးပါးရွိခဲ့ရာက ၂ဝ၁ဝ-၁၁ မွာ ေဒၚလာ ၃၃ ဘီလီယံ ေလာက္ပဲ စီးဝင္ခဲ့ေတာ့တယ္။

FDI စီးဝင္မႈ- Inflow သာ ေလွ်ာ့ နည္းသြားတာမဟုတ္ဘဲ ၂ဝ၁၁ မွာ FDI ယိုစီးမႈ Outflow ကလဲ အေမရိ ကန္ေဒၚလာ ၁၁ ဘီလီယံနည္းပါးရွိခဲ့ တယ္။ အိႏိၵယစီးပြားေရး ေႏွးေကြး လာမႈနဲ႔ အစိုးရရဲ႕ မလႈပ္ႏိုင္ မယွက္ႏိုင္ ျဖစ္လာမႈတို႔ေၾကာင့္ FDI ေတြ အိႏိၵယ ႏိုင္ငံကို စြန္႔ခြာေနၾကတယ္။ မန္မိုဟန္ ဆင္းအစိုးရကိ FDI ျပန္လည္စီးဝင္ႏိုင္ ေအာင္လို႔ Wal Mart တို႔လို လက္လီ ကုန္တိုက္ႀကီးေတြကို ႏိုင္ငံထဲဆြဲသြင္း ဖို႔ ႀကဳိးပမ္းခဲ့ေပမယ့္ ကန္႔ကြက္မႈေတြ ေၾကာင့္ အစီအစဥ္ကို ဖ်က္သိမ္းခဲ့ရ တယ္။

တကယ္ေတာ့ အိႏိၵယမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ အေတာ္မ်ား မ်ားလုပ္စရာရွိတယ္။ အခြန္စည္းၾကပ္ မႈကို ေျပာင္းလဲ ရမယ္။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈဆိုင္ရာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း ေတြကို ျပင္ဆင္ရမယ္။ ေနာက္ ေၾကာင္းျပန္ အခြန္ေကာက္တာ မ်ဳိးကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္တယ္။ အေျခခံ အ ေဆာက္အအံု တည္ေဆာက္ေရး စီမံ ကိန္းေတြကို အလ်င္အျမန္ အေကာင္ အထည္ေဖာ္ သင့္တယ္။ အဂတိလိုက္ စားမႈေတြကို ေဖာ္ထုတ္ဖမ္းဆီးအေရး ယူဖို႔လိုတယ္။ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြဟာ အစိုးရရဲ႕ မူဝါဒေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ အျပင္မျပဳျပင္ႏိုင္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူး။ ဒီေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ ဘာေၾကာင့္မလုပ္တာလဲ။ နက္႐ႈိင္း တဲ့ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာေတြေၾကာင့္လို႔ ေထာက္ျပရမွာပါပဲ။ ႏိုင္ငံေတာ္ ယႏၲရားႀကီးက ေဟာင္းျမင္းေနၿပီ။ ေခတ္မမီေတာ့ဘူး။ ႀကဳိးနီ စနစ္ကို မေက်ာ္လႊားႏိုင္တဲ့အျပင္ အစိုးရကလဲ စီးပြားေရးကို တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းအား ျဖင့္ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားခ်င္ေသးတယ္။ လက္မ လႊတ္ခ်င္ဘူး။

အိႏိၵယဗ်ဴ႐ိုကေရစီက ယိုယြင္း က်ဆင္းလာေနၿပီး ႏိုင္ငံေရးကလဲ အစိတ္စိတ္အျမႊာျမႊာအက္ကြဲေနတယ္။ အာဏာရ ကြန္ဂရက္ပါတီနဲ႔ အတိုက္ အခံဘာရက္တီယာဂ်ာနာတာပါတီ- Bharatiya Janata Party-BJP ေတြ ကို ေထာက္ခံသူ နည္းပါးလာတယ္။ ျပည္နယ္ပါတီေတြ အင္အားေကာင္း လာတယ္။ ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး- Reform နဲ႔ တိုးတက္ မႈ- Growth ကို ဆက္စပ္နားလည္ၾက ျခင္းမရွိသလို ျမင္ေတြ႕ေနၾကရတယ္။

အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးကို လူႀကဳိက္နည္းတယ္။ တိုး တက္ခ်င္ၾကေပမယ့္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရးမလုပ္ခ်င္ၾကဘူး။ တစ္ေလာက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မန္မိုဟန္ဆင္းကိုယ္တိုင္ က သူ႔အေနနဲ႔ အိႏိၵယႏိုင္ငံတိုးတက္ ေအာင္ လုပ္ႏိုင္ပါတယ္လို႔ ေၾ<ြကးေၾကာ္ ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက တိုးတက္ ခ်င္ရင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ ရဲရဲရင့္ရင့္ ျပတ္ျပတ္သားသား ခ်မွတ္လုပ္ေဆာင္ ၾကဖို႔ လိုတယ္ လို႔ ေထာက္ျပခဲ့တယ္။ ကြန္ဂရက္ပါတီက အျပတ္မလုပ္ရဲ ဘူး။ မစြန္႔စားရဲဘူး။ လာမယ့္ေရြး ေကာက္ပြဲကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားၾက တယ္။

ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွာက တိုင္း ျပည္အက်ဳိးအတြက္လို႔ ေအာ္ႀကီး ဟစ္ က်ယ္ေျပာေဟာေနၾကေပမယ့္ အျခား တစ္ဘက္မွာလဲ မိမိပါတီအက်ဳိး အတြက္ ဆင္ႀကံႀကံေနၾကတယ္။ အခုတစ္ေလာ ၂ဝ၁၄ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို ေမွ်ာ္မွန္းၿပီး အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာ တစ္ပါတီနဲ႔ တစ္ပါတီ လက္သီးပုန္း ထိုးေနၾကတယ္။ အာဏာရ ကြန္ ဂရက္ပါတီ ျပဳတ္က်ေရးအတြက္ ပါတီအသီးသီးက ေပၚေပၚထင္ထင္ တစ္မ်ဳိး၊ ပုန္းလွ်ဳိးကြယ္လွ်ဳိးတစ္နည္း နဲ႔ အခြင့္သာရင္သာသလို ထိုးႏွက္ တိုက္ခိုက္လာၾကတယ္။ ကြန္ဂရက္ ပါတီနဲ႔ မဟာမိတ္ဖြဲ႕ ထားတဲ့ အခ်ဳိ႕ပါ တီငယ္ေတြကေတာင္ ကြန္ဂရက္ပါ တီကို ထိုးႏွက္လာၾကတယ္။

မၾကာေသးမီက လူထုေခါင္း ေဆာင္တစ္ဦးက ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ မန္မို ဟန္ဆင္းကို လာဘ္စားမႈနဲ႔ ပတ္သက္ တယ္ဆိုၿပီး စြဲခ်က္တင္ ခဲ့ေသးတယ္။ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဒါကို သက္ေသ အေထာက္အထားခိုင္ခိုင္လံုလံု ျပႏိုင္ ခဲ့မယ္ဆိုရင္ သူ ရာထူးက ခ်က္ခ်င္း ႏုတ္ ထြက္ေပးမယ္လို႔ တန္ျပန္စိန္ေခၚ ခဲ့ပါေသးတယ္။ အိႏိၵယႏိုင္ငံေရး ဘယ္ေလာက္အေျခအေနဆိုးရြား လာ သလဲဆိုတာ တင္ျပတာပါ။ အိႏိၵယမွာ က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္မန္မိုဟန္ဆင္းကို လာဘ္စားမႈကင္းသူအျဖစ္ ႏိုင္ငံေရး ေလာကတစ္ခုလံုးက အသိအမွတ္ျပဳခံ ထားရသူပါ။ ထားပါေတာ့။

၂ဝ၁၁-၁၂ မွာ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈ ႏႈန္း ၆.၅ ရာခိုင္ႏႈန္းအထိ က်ဆင္း သြားေတာ့ လာမယ့္ ၂ဝ၁၂-၁၃ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွာ အစိုးရအဖြဲ႕က ေျပာ သလို ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ တိုးတက္ ႏိုင္ပါ့မလား။ ၂ဝ၁၂-၁၃ အတြက္ ဂ်ီဒီပီတိုးတက္မႈႏႈန္း ခန္႔မွန္းခ်က္ေတြ က အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုနဲ႔တစ္ခု ကြာ ျခားၾကတယ္။ အိႏိၵယဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီးဌာနက တိုးတက္မႈႏႈန္းကို ၇.၆ ရာခိုင္ႏႈန္း ခန္႔မွန္းတယ္။ အိႏိၵယဗဟိုဘဏ္က ၇.၃ ရာခိုင္ႏႈန္းလို႔ ခန္႔မွန္းတယ္။ ကမၻာ့ဘဏ္ကေတာ့ ၇.ဝ နဲ႔ ၇.၅ အတြင္းရွိႏိုင္တယ္လို႔ဆို တယ္။ အာရွဖြံ႕ၿဖဳိးေရးဘဏ္- ADB ကေတာ့ ၇.ဝ ရာခိုင္ႏႈန္းျဖစ္ႏိုင္ပါသတဲ့။