ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျပံဳး

ခံေနလို႕ျဖစ္မလား
ရုပ္ရွင္ရံုအ၀င္၀မွာအမ်ိဳးသမီးႀကီးတစ္ဦးက
လက္မွတ္စစ္ကိုရိုက္လိုုက္လို႕
ဘာျဖစ္လို႕ရိုက္ရတာလဲ
မိုက္ရိုင္းလို႕ပါ..ကၽြန္မ၀ယ္လာတဲ့
လက္မွတ္ကိုယူၿပီးဆြဲဆုတ္ပစ္တယ္ေလ..။ ။
အထင္နဲ႕အျမင္
ေဒါက္တာကၽြန္ေတာ့္ဒဏ္ရာကိုမခ်ဳပ္ေသးဘဲနဲ႕ ဘာျဖစ္လို႕အခၽြန္နဲ႕
ထိုးကလိေနရတာလဲ..
နည္းနည္းေတာ့သည္းခံရမွာေပါ့..အထဲေရာက္ေနတဲ့က်ည္ဆံ
ထိပ္ဖူးကိုထုတ္ပစ္မွျဖစ္မွာမို႕ပါ
ဟင္းေစာေစာကေျပာေရာေပါ့ေဒါက္တာရယ္က်ည္ဆံကကၽြန္ေတာ့္
အိတ္ကပ္ထဲမွာဗ်..
အိပ္ေတာ့အိပ္ပါတယ္
ဆရာ၀န္။ ။ ဘယ့္ႏွယ့္လဲကၽြန္ေတာ္ညႊန္ႀကားတဲ့အတိုင္း
အိပ္တဲ့အခါျပတင္းေပါက္ေတြကိုပိတ္ၿပီးအိပ္ရဲ႕လား..
လူနာ။ ။အိပ္ပါတယ္ဆရာ..ဒါေပမယ့္ရံုးသူရံုးသားေတြအားလံုးက
အိုက္လို႕ေမွာင္လို႕ဆိုၿပီးကၽြန္ေတာ့္ကိုပူညံပူညံေျပာႀကတယ္..
သူ႕လက္ရာ
ဒီေန႕ကၽြန္မခ်က္ေကၽြးတဲ့ဟင္းကဘယ္လိုေနလဲ
ေကာင္းတယ္မိန္းမရာခ်ိဳၿပီးဆိမ့္ေနတာပဲ
မဟုတ္ေသးပါဘူးေတာ္ ခ်က္နည္းျပဳတ္နည္းစာအုပ္ထဲမွာ
ခ်ဥ္စပ္လို႕ေရးထားတယ္ရွင့္

ဒီေန႕ပို႕မယ့္ေနရာ...
လူတစ္ေယာက္ကျခေသၤ့တစ္ေကာင္နဲ႕အတူျမိဳ႕ထဲမွာလမ္းေလွ်ာက္လာကိုရဲသားကျမင္ေတာ့
'''ေဟးး..ခင္ဗ်ားအဲ့ဒီျခေသၤ့ကိုတိရစာၦန္ရံုသြားပို႕သင့္တယ္…'''
''ဟုတ္ကဲ့''
ေနာက္ရက္မွာလည္းအဲ့လူကိုျမိဳ႕လယ္ေခါင္မွာျခေသၤ့နဲ႕အတူေတြ႕ျပန္ေရာ…
ဒီေတာ့ရဲသားက
'''ေဟးလူ ခင္ဗ်ားကိုက်ဳပ္မေန႕က
ေျပာတယ္ေလ..အဲ့ဒီျခေသၤ့ကိုတိရစာၦန္ရံုသြားပို႕ဖို႕'''
''ဟုတ္ကဲ့ ပို႕ခဲ့ပါတယ္.. ဒီေန႕ေတာ့ရုပ္ရွင္ရံုလိုက္ပို႕မယ္စိတ္ကူးမိလို႕…''

ပလံု
ေဒၚထိပ္ထားခင္က စည္းကမ္းသိပ္ႀကီးတယ္..
ညစာစားဖို႕စားပြဲထိုင္ၿပီးႀကၿပီဆိုတာနဲ႕ဘာစကားမွမေျပာရဘူး..
တစ္ရက္မွာညစာစားဖို႕စားပြဲထိုင္ေနႀကတုန္း
ေရးႀကီးသုတ္ျပာနဲဲ႕သားႀကီးေရာက္လာတယ္..ၿပီးေတာ့…..
'''အေမ'''
''စကားမေျပာရဘူးဆိုတာမသိဘူးလား.. ဟုုိဘက္မွာထိုင္ပါ..''
'''ဟုိ..ကၽြန္ေတာ္..'''
''ေျပာစရာရွိရင္စားၿပီးမွေျပာလုိ႕ေျပာထားတယ္ေလ..''
ဒီလိုနဲ႕ထမင္းစားၿပီးႀကေတာ့
''ကဲေျပာဘာလဲ''
'''ညီမေလးေရတြင္းထဲက်သြားလို႕…'''

ဒါမ်ိဳးေသာက္ခ်င္ရင္ ဒီလိုလုပ္
စားေသာက္ဆုိင္တစ္ခုတြင္ျဖစ္သည္-
စားသံုးသူ- "ေဟ့၀ိတ္တာ..ေဟာဟိုစားပြဲေပၚကပုဂၢိဳလ္ႀကီးသံုးေဆာင္ေနတဲ့
အရက္မ်ိဳးငါေသာက္ခ်င္တယ္ကြာ.."
စားပြဲထိုး - "ရပါတယ္ဆရာ..တယ္လီဖုန္းလာေနတယ္ဆိုၿပီး
သူ႕ကိုကၽြန္ေတာ္ပထုတ္သြားမယ္..
အရိပ္အျခည္ႀကည့္ၿပီးဆရာလွဳပ္႐ွားေပေတာ့"

ႀကိဳက္တာ၀ယ္စားး..
အေမရိကန္ႏိုင္ငံ၌၀က္ေမြးျမဴသူထံသို႕ တစ္ေန႕ေသာအခါလူႀကီးလူေကာင္းတစ္ဦး
ေရာက္႐ွိလာၿပီးစံုစမ္းေလသည္။
ခင္ဗ်ားရဲ႕၀က္ေတြကိုဘယ္လိုအစာေကၽြးသလဲဗ်
"ကၽြန္ေတာ့္၀က္ေတြကိုထမင္းက်န္ဟင္းက်န္ေတြနဲ႕ဟင္းသီးဟင္းရြက္
အပုပ္ေတြေရာစပ္ၿပီးေကၽြးပါတယ္..
ႀကားရတာစိတ္မေကာင္းစရာပဲ ကၽြန္ေတာ္ကကမာၻ႕တိရစာၦန္မ်ားထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ေရးအဖြဲ႕ကအရာရွိပါ..အခုလိုက်န္းမာေရးနဲ႕မညီညႊတ္တဲ့အစားအစာ
ေတြေကၽြးမွဳအတြက္ဒဏ္ေငြရိုက္ရပါလိမ့္မယ္.."
ဒဏ္ေငြေဆာင္ၿပီး၃လခန္႕ႀကာၿပန္ေသာ္ေနာက္ထပ္လူႀကီးလူေကာင္းတစ္ေယာက္
လာၿပီးစံုစမ္းျပန္သည္။
ခင္ဗ်ား၀က္ေတြကိုဘယ္လိုအစာေကၽြးသလဲဗ်
ဟုတ္ကဲ့..ေပါင္မုန္႕ပူတင္း..ဒိန္ခဲ..အာလူး..ႀကက္ေပါင္းနဲ႕ဗိုက္တာမင္အားေဆးေတြ
ေရာစပ္ၿပီးေကၽြးပါတယ္...
အားပါး..အံ့ျသစရာပဲ..ကၽြန္ေတာ္ကကမာၻ႕စားနပ္ရိကၡာအဖြဲ႕ကအရာ႐ွိပါ..ကမၻာႀကီးရဲ႕
လူဦးေရေလးပံုတစ္ပံုေလာက္ႏွစ္စဥ္အငတ္ေဘးႀကံဳေနတာေတာင္ကိုမွခင္ဗ်ားကျခိဳးၿခံမွဳ
မ႐ွိဘဲျဖဳန္းတီးပစ္ေနတာ အဲ့ဒီအတြက္ခင္ဗ်ားကိုေဒၚလာတစ္ေထာင္ဒဏ္ေငြ႐ိုက္ပါတယ္..
ဒဏ္ေငြေဆာင္ၿပီးမ်ားမႀကာမီ ေနာက္တစ္ဦးလာျပန္ေလသည္။
ခင္ဗ်ား၀က္ေတြကိုဘယ္လိုအစာေတြေကၽြးပါသလဲခင္ဗ်ာ
တစ္ေကာင္ကိုတစ္ေဒၚလာစီေပးၿပီး ႀကိဳက္တာ၀ယ္စားလို႕ေျပာလိုက္တယ္..
က်ဴးလြန္မိမွာစိုးလို. အဲ့...
Q : ဒါနဲ.ဲ့..ေနပါအုန္း..ေနပါအုန္း...
A : ေနပါတယ္..
Q : မင္းကဘာလို. အရက္ကို အလြန္အကၽႊံ ေသာက္ရတာလဲ...
A : သူရေမရာကံ က်ဴးလြန္ၿပီး...အၿခားကံ ၄ ပါးလံုေအာင္လို.ပါ...
Q : ဘာကြ! သူရာေမရကံ က်ဴးလြန္ၿပီး....အၿခားကံ ၄ ပါးပါ ခ်ိဴးေဖာက္ တာ
မဟုတ္ဘူးလား..
A : ဘဲနဲ. ခ်ုဳိးေဖာက္ရမွာလဲ..
Q : ဗ်ာ..
A: ေအ့..။ တကယ္ေသာက္ၾကည္.ပါလား...အရက္မူးလြန္လို.
သူမ်ားကိုလိမ္ဖို.မေၿပာနဲ.ကို.ရွာအလံုးၾကီးကို
ုၿပန္မကိုက္မိေအာင္လို. မနဲ ထိန္္းထားရတယ္....ေအ့...။
Q : ေအ့!
A : မေအ့နဲ. တခ်ဳိ.ဆို အမူးလြန္းၿပီး အမွန္တိုင္ ေၿပာမိလို.
ကၽႊဲခိုးေပၚတာ ရွိေသး..ေအ့။
Q : အဲဲ့!
A : မ အ့ဲ နဲ. အုန္းရွိေသးတယ္..သူတပါးပိုက္ဆံခိုးဖို.မေျပာနဲ.
ကိုယ့္အိတ္ထဲ ပိုက္ဆံေတာင္ ဘယ္ေကာင္ နွိက္သြားမွန္း မသိလုိ.
ေပ်ာက္ရတာအၾကိမ္ၾကိမ္...ေအ့။
Q : ဟင္!
A : မဟင္နဲ.အုန္း..က်န္ေသးတယ္...သူတပါးအသက္သက္ဖို.မေျပာနဲ.
ကိုယ္ဘာသာကို မရပ္နိုင္လို. ဓာတ္တိုင္ ဖတ္ထားရတာဘဲ ၾကည္. ေတာ့...ေအ့..။
Q : ေၾသာ္!
A : မေၾသာ္နဲ.မျပီးေသးဘူးသူမ်ားသားမယားကိုျပစ္မွားဖို.ဆိုေ၀းေရာ...
နိုင္ငံျခားမွာ ျဖစ္ဖူးတယ္...အမူးလြန္ျပီး ပန္ျခံထဲမွာ အိပ္ေနတာ ကိုယ္.
ဖင္ထဲကို
ေျမြ၀င္သြားမွန္း ေတာင္မသိဘူး...ေအ့..။
Q : မင္ေျပာေတာ့လည္း ဟုတ္သလိုဘဲ......ငါလည္း ကံ၄ပါး လံုေအာင္ အရက္ေသာက္ရ
မလိုျဖစ္ေနျပီ အရက္ဆိုင္ သြားအံုးမွ.....။
--

---------- Forwarded message ----------
By: SiThu KyawSan