ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသားလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အေပၚ အျမင္မ်ား

“တကယ့္ကို လူသားမဆန္တဲ့ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြကို လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ မလုပ္ဘဲ ရဲအေရးပိုင္အမႈအေပၚမွာ ၀င္ေရာက္ၿပီး ညွိႏိႈင္းေပးခဲ့တာ ေတြ႔ရတယ္” 

 

ဦးၿပံဳးခ်ဳိ, ဦးေနမ်ိဳးထက္, ဦးမ်ိဳးေဇာ္ေအာင္,ေဒၚဇင္မာေအာင္ ,ေဒၚသႏၲာ ,ဦးေရာဘတ္စန္းေအာင္

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊ လမ္း ၄၀ ရွိ အင္းဝအပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ပိုင္ရွင္ မိသားစုမ်ားက အိမ္အကူအမ်ိဳးသမီးငယ္၂ ဦး ကို ၎တို႔၏ လက္ေခ်ာင္း ၁၀ ေခ်ာင္းလံုးႏွင့္ လက္ေမာင္ရိုး ခ်ိဳးပစ္ျခင္း၊ ကိုယ္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းမ်ားကို မီးရိႈ႕ျခင္း၊ ဓား၊ ကတ္ေၾကးတို႔ျဖင့္ ထိုးျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သျဖင့္ ကိုယ္လက္အဂၤါ ခ်ိဳ႕ယြင္းသြားသည္အထိ ၃ ႏွစ္နီးပါး ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္ဒဏ္ ခံခ့ဲၾကရသည္။
ထိုကိစၥကို စတင္သိရွိသူ Myanmar Now သတင္းဌာနမွ သတင္းေထာက္ကိုေဆြဝင္းက ရဲတပ္ဖြဲ႔ကို တိုင္တန္းခဲ့ရာတြင္ ေဆာင္ရြက္ေပးျခင္း မရွိခဲ့သျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ထံ ထပ္မံတိုင္ၾကား ခဲ့ရသည္။
လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္က အဆိုပါအမႈကို သက္ဆိုင္ရာ ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္၊ ရဲစခန္းအား စိစစ္ေစခဲ့သည္။ ရဲတပ္ဖြဲ႔က ထိုျဖစ္စဥ္သည္ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္မႈ႔အျပင္ ႀကီးေလးသည့္ျပစ္မႈမ်ား ထင္ရွားေနသျဖင့္ ဥပေဒလမ္းေၾကာင္းအရ အေရးယူသင့္ေၾကာင္း လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကို အႀကံေပးခဲ့ေသာ္လည္း ေကာ္မရွင္က ေသခ်ာစီစစ္ျခင္းမရွိဘဲ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္သူႏွင့္ အက်ဴးလြန္ခံရသူ မိသားစုတို႔ကို တိုက္ရိုက္ေတြ႔ဆံုေစခဲ့ၿပီး ေငြက်ပ္ သိန္း ၅၀ ျဖင့္ ေက်ေအးေစခဲ့သည္။
လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖာက္ခံရၿပီး နစ္နာခဲ့သူ အမ်ိဳးသမီးငယ္ ၂ ဦးအေပၚတြင္ လူ႔အခြင့္အေရးအရ ကာကြယ္ေပးႏုိင္ျခင္း မရွိခဲ့သည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အေပၚ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ား၊ လူ႔အခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူမ်ားႏွင့္ ျပည္သူလူထုတို႔က ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ေဝဖန္လ်က္ရွိသည္။
ဧရာဝတီသတင္းဌာနမွ သတင္းေထာက္ ထက္ႏုိင္ေဇာ္ႏွင့္ နန္းလြင္ႏွင္းပြင့္တို႔က ထိုျဖစ္ရပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အေပၚ လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒပညာရွင္မ်ား၏ အျမင္မ်ားကို ေမးျမန္းထားပါသည္။
ဦးၿပံဳးခ်ဳိ (ေဒါပံုၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)
ေကာ္မရွင္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးေ၀ဖန္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕က ေကာ္မရွင္ကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔။ တခ်ိဳ႕က အစားထိုးဖို႔။ အားသစ္ ေလာင္းဖို႔။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႏုတ္ထြက္ေပးဖို႔၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီထဲမွာက ျပည္သူလူထုအတြက္ အက်ိဳးမ်ားေအာင္ လုပ္တဲ့သူေတြလည္း ရွိမယ္။ တခ်ိဳ႕၀န္ထမ္းေတြလည္း တက္ႏုိင္တဲ့ဘက္က ႀကိဳးစားပမ္းစား ေဆာင္ရြက္ေနတာ ရွိတယ္။ လူအကုန္လံုးကို ေရာၿပီးေတာ့ သိမ္းႀကံဳးထည့္လို႔ မရဘူး။
ဒါေပမယ့္ အဟန္႔အတားျဖစ္ေအာင္လုပ္သူေတြကို အေရးယူရမွာပါ။ ျပည္သူလူထုရဲ႕ မ်က္ႏွာကိုပဲ ၾကည့္ရမွာပါ။ ေကာ္မရွင္ကို နဂိုကတည္းကလည္း ေ၀ဖန္ခဲ့တာေတြ ရွိတယ္။ လတ္တေလာျဖစ္စဥ္အရ ျပည္သူလူထုကို တပ္လွန္႔လိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ကိုယ္စားလွယ္ေတြက လႊတ္ေတာ္ထဲ၀င္ထိုင္တာနဲ႔ ျပည္သူကိုပဲ မ်က္ႏွာမူရမွာပါ။
ဦးေနမ်ိဳးထက္ (ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)
ေကာ္မရွင္ရဲ႕အေရးယူမႈက လံုေလာက္မႈ မရွိဘူး။ ကန္႔ကြက္တယ္။ ျပည္သူေတြလည္း ဒီအမွန္တရားကို သိေနတယ္။ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ကိုလည္း ကန္႔ကြက္တယ္။ အခုလႊတ္ေတာ္ကေန ေကာ္မရွင္ကိုအေရးယူဖို႔ တိုက္တြန္းေၾကာင္း အဆိုကို တင္လုိက္တယ္။ လႊတ္ေတာ္ရဲ႕လုပ္ပိုင္ခြင့္အရ တုိက္တြန္းေၾကာင္း အဆိုကို တင္ပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အဆိုကိုလည္း အားလံုုးက ေထာက္ခံခဲ့တဲ့အတြက္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က ဒီကိစၥကို အေလးထားတယ္။
ဒီလူေတြကိစၥကို အားလံုးက ၀ိုင္းလုပ္ေနပါၿပီလုိ႔ ေျပာခ်င္တယ္။ ဆံုးျဖတ္မႈအပိုင္းကိုေတာ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က လုပ္လို႔ မရဘူး။ အစိုးရအေနနဲ႔ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေကာ္မရွင္တဖြဲ႔လံုးကို လဲတာမ်ိဳးထက္ ပါ၀င္ခဲ့တဲ့သူေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူသင့္တယ္လို႔ ထင္တယ္။
ေဒၚဇင္မာေအာင္ (ရန္ကင္းၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)
အဆိုထဲမွာ တာ၀န္ရွိတဲ့တာ၀န္ယူမႈ၊ တာ၀န္ခံမႈကင္းမဲ့တဲ့ အမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္က အဖြဲ႔၀င္တခ်ိဳ႕ကို ႏုတ္ထြက္ေပးဖို႔ပါ။ ဒါကိုလည္း လႊတ္ေတာ္က အေရးႀကီးအဆိုအျဖစ္ ေဆြးေႏြးဖို႔ သေဘာတူလိုက္ၾကၿပီ။ ဒီေကာ္မရွင္ တခုလံုးကို လဲမလား။ သက္ဆိုင္သူေတြကိုပဲ အေရးယူမလား ဆိုတာေတာ့ ေဆြးေႏြးမႈေတြ အေပၚမွာ မူတည္မွာပါ။ အမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒ ရွိပါတယ္။ အဲဒီ ဥပေဒမွာ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ရဲ႕ အႀကံျပဳခ်က္နဲ႔အတူ လုပ္ေဆာင္ရမယ္ဆိုတာ ရွိတယ္။ လႊတ္ေတာ္ပိုင္းက်ေတာ့ တိုက္တြန္းရမွာ။ အႀကံေပးရမွာ။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္ပိုင္းအတြင္းက ထင္ထင္ရွားရွားႀကီး သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေတြ႔လိုက္ရတဲ့ အျပဳအမႈေတြက အင္း၀အပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တကယ့္ကို သက္ေသလည္းခိုင္လံုၿပီး၊ တကယ့္ကို လူသားမဆန္တဲ့ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္မႈေတြကို လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာ မလုပ္ဘဲ ရဲအေရးပိုင္အမႈအေပၚမွာ ၀င္ေရာက္ၿပီး ညွိႏိႈင္းေပးခဲ့တာ ေတြ႔ရတယ္။
ဒီကိစၥက ယဥ္ေက်းတဲ့လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ လက္ခံႏိုင္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ ၿပီးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ျမွင့္တင္ေပးတဲ့ လုပ္ရပ္တခုလည္း မဟုတ္တဲ့အတြက္ လႊတ္ေတာ္ကေန ေဆြးေႏြးဖို႔ သေဘာတူလုိက္ၾကတာ။ က်မတို႔လည္း ေဆြးေႏြးတဲ့လူအရည္အတြက္ အေျခအေနေပၚမူတည္ၿပီး ၀င္ေရာက္ေဆြးေႏြးဖို႔ ရွိတယ္။
ေဒၚသႏၲာ (အိမ္မဲၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)
အခုလို အေရးႀကီးအဆိုတင္ျခင္းသည္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းက တင္တာ။ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကပဲ က်ဴးလြန္တဲ့သူကို တင္ခြင့္ရွိတယ္။ တဖြဲ႔လံုးကိုလဲဖို႔ ႀကိဳးစားရင္ အဃာတရွိသလို ျဖစ္သြားလိမ့္မယ္။ က်မတို႔ကေတာ့ က်ဴးလြန္တဲ့သူကိုပဲ High Light လုပ္ခ်င္တယ္။ က်မတို႔က ဒီျဖစ္စဥ္ေပၚမွာသံုးသပ္ၿပီး ဒီအဆိုကိုတင္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး။ ဒီအမႈ တရားျခင္း၊ မတရားျခင္းသည္ တရားစီရင္ေရးအာဏာက ဆံုးျဖတ္လိမ့္မယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ရဲ႕ Judicial Power ကို ေက်ာ္လြန္ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြအေပၚကို အဆိုတင္သြင္းတာ ျဖစ္တယ္။
က်မေဆြးေႏြးသြားတဲ့ အဆိုထဲမွာလည္း ပါတယ္။ ဥပေဒအရ သူတို႔မွာ စစ္ေဆးပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ ညွိႏိႈင္းေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္လို႔လည္း ရတယ္။ သို႔ေသာ္ ညွိႏိႈင္းေျဖရွင္း ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရတဲ့  အမႈမ်ိဳးကိုပဲ ေျဖရွင္းေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရွိတယ္။ တည္ဆဲဥပေဒကို ေက်ာ္လြန္လို႔ မရဘူး။
အခုပုဒ္မေတြဟာဆို ရဲအေရးပိုင္တဲ့အမႈ။ အရမ္းထိခိုက္ နာက်င္ေစတယ္။ လူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြကို က်ိဳးေၾကသြားေစတယ္။ ဒီလို အျပင္းစားထိခိုက္နာက်င္ေစမႈမ်ားက ရဲအေရးပိုင္တာပဲ။ ရဲအေရးပိုင္မႈမွာ တရားလိုသည္ ႏုိင္ငံေတာ္ပဲ။ ေျပာရရင္ ႏုိင္ငံေတာ္က တရားလိုလုပ္ၿပီး စြဲရမွာ။ ကာယကံရွင္ကိုယ္တုိင္က ေက်ေအးလို႔ လက္ခံရင္ေတာင္ ေက်းေအးလို႔ မရဘူး။ တရား႐ံုးအဆင့္ေရာက္မွ ေက်းေအးခြင့္ ရွိတယ္။ အခုက တရားစီရင္ပိုင္ခြင့္ကို ေက်ာ္လြန္သြားတဲ့ သေဘာပဲ။
ဦးမ်ိဳးေဇာ္ေအာင္ (ေကာလင္းၿမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္)
အျပင္မွာ ျပည္သူလူထု ေျပာေနတဲ့အျမင္နဲ႔ က်ေနာ္တို႔အျမင္ အတူတူပဲ။ က်ေနာ္တို႔ ႏုိင္ငံသားေတြ အကုန္လံုးကို ႏိုင္ငံအေနနဲ႔ အျပည့္အ၀ ကာကြယ္ေပးႏုိင္ရမယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး အစိုးရအဖြဲ႔က မဟုတ္တာလုပ္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ေကာ္မရွင္က ေထာက္ျပႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းမ်ိဳး ရွိရမယ္။ ၿပီးရင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးရမယ္။
အခုက အစိုးရနဲ႔ အဆင့္ေတာင္ မဟုတ္ေသးဘူး။ အျပင္စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ သာမန္ျပည္သူလူထုေတြနဲ႔ ျဖစ္တာကိုေတာင္ မေျဖရွင္းႏုိင္ဘူး။ ျပည္သူလူထုေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေပးႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပးဖို႔က ေကာ္မရွင္မွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီျဖစ္စဥ္ႀကီး တခုလံုးဟာ လက္ခံႏုိင္ဖြယ္ မရွိဘူး။ ေကာ္မရွင္မွာ လံုး၀တာ၀န္ရွိတယ္လို႔ ယူဆတယ္။
ဦးေရာဘတ္စန္းေအာင္ (တရားလႊတ္ေတာ္ ေရွ႕ေန)
အင္းဝအပ္ခ်ဳပ္ဆိုင္ရဲ႕အမႈက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံက အသိအမွတ္ျပဳထားတဲ့ ဘာသာေရးႀကီး ၅ ခု ရွိတယ္။ အဲဒီ ၅ ခုထဲက သြန္သင္ဆံုးမ ၾသဝါဒေတြနဲ႔ တခ်က္မွမညီဘူး။ သူတို႔ကို မိစာၦဒိ႒ိလို႔ပဲ သတ္မွတ္ဖို႔ ရွိတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ အျပဳအမူေတြက လူမဆန္စြာ ျပဳမူထားတာ။ စာနာေထာက္ထားမႈတရား ကင္းမဲ့စြာ ျပဳမူထားတယ္။ ႀကီးမားတဲ့ ရာဇဝတ္မႈႀကီးေတြကို အတင့္ရဲစြာ ၿမိဳ႕လည္ေကာင္မွာ ခ်ိဳးေဖာက္ထားတယ္။ ဒါမ်ိဳးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ဥပေဒေၾကာင္းအရသာ ေျဖရွင္းခိုင္းရမယ့္အစား ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသားလူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္က ေငြေၾကးနဲ႔ နစ္နာမႈကို ဖလွယ္ေပးလိုက္တယ္ဆိုတာက အင္မတန္မွ ရုပ္ပ်က္တဲ့ တရားဥပေဒ ေဘာင္ေက်ာ္ေဆာင္ရြက္ခ်က္ ျဖစ္တယ္။
ျဖစ္ပြားထားတဲ့ မႈခင္းမွာ တရားခံကို သက္သာမႈ ျဖစ္ေစဖို႔အတြက္ ထိန္ခ်န္လိုက္တာ ျဖစ္တယ္။ သူတို႔က ေျပာတယ္။ သြားရလာရ ဘာညာဆိုတာက ဒါေတြကမလိုပါဘူး။ တရားရံုးေတြက လမ္းစရိတ္ခရီးစရိတ္ကို လံုေလာက္္ေအာင္ ေပးမွာပဲ။ ေနာက္ လူမႈအဖြဲ႔အစည္းေတြကလည္း ေပးမွာပဲ။ ဒါကို သူတို႔က ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ သားသမီးခ်င္း စာနာစိတ္န႔ဲ သူတို႔ကေတာင္မွ စိုက္ထုတ္အကုန္က်ခံ လုပ္ေပးရမယ့္အစား ဟိုဟာျဖစ္မယ္ ဒီဟာျဖစ္မယ္နဲ႔ မႈခင္းထိန္ခ်န္မႈကို ထိထိေရာက္ေရာက္ က်ဴးလြန္လိုက္တာပဲ ျဖစ္တယ္။
မၾကာခင္မွာ ေကာ္မရွင္လူႀကီးေတြကို မႈခင္းထိန္ခ်န္မႈနဲ႔ တရားစြဲဆို ခြင့္ျပဳမိန္႔ေပးဖို႔အတြက္ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးထံမွာ က်ေနာ္တို႔ တရားစြဲဆိုခြင့္ျပဳမိန္႔ ေတာင္းခံေတာ့မွာ ျဖစ္တယ္။ အဲဒါရတာနဲ႔ ရာဇဝတ္ေၾကာင္းအရ သူတို႔ကို က်ေနာ္တို႔ စြဲပါေတာ့မယ္။ ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ပုဒ္မေတြအေနနဲ႔ဆိုရင္ သူတို႔ေရွ႕က ပုဒ္မကေတာ့ လူကုန္ကူးမႈတို႔ ရာဇသတ္ႀကီး ပုဒ္မ ၃၂၅၊ ၃၂၆၊ ၃၇၀ စသည္ျဖင့္ အဲဒါေတြကို ထိန္ခ်န္မႈျဖစ္တဲ့ ရာဇသတ္ပုဒ္မ မ်ဥ္းေစာင္း/၂၀၁ ခံၿပီး သူတို႔ကို စြဲရမွာေပါ့။ တရားစြဲရမယ္ေနရာမွာ သူတို႔က အဆင့္ျမင့္တာဝန္ေတြ ထမ္းေဆာင္ခဲ့တာျဖစ္ေတာ့ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီး တရားလႊတ္ေတာ္မွာပဲ ဒီအမႈကို တင္သြင္းေဆာင္ရြက္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေနာက္ အဂတိလိုက္စားမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ေကာ္မရွင္ကလည္း အခုဖမ္းခံထားရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေမးရမယ္။ တစံုတရာလာဘ္လာဘ ေငြေၾကးေပးရသလား ရွိ/မရွိေပါ့။ ရွိခဲ့တယ္ဆိုရင္ အဲဒီအမႈကို သီးျခားတင္ရမယ္။
ျမန္မာႏုိင္ငံအမ်ိဳးသား လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာ ဖြဲ႔စည္းစဥ္က လူ႔အခြင့္အေရးေတြ မဆံုးရံႈးေအာင္ ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အတြက္ဖြဲ႔တာ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကစလို႔ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရး ေၾကျငာစာတမ္း အပိုဒ္မွာပါသလို လူတိုင္းက တရားဥပေဒမွာ အညီအမွ် ျဖစ္ေစရမယ္ဆိုတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ကို ခ်ိဳးေဖာက္တာျဖစ္ေတာ့ ဒီလို ေကာ္မရွင္မ်ိဳးကို တရားစြဲၿပီး သင္ခန္းစာေပးမွ ေနာက္ထပ္ရွိလာမယ့္ ေကာ္မရွင္ေတြလည္း ဒီလိုမျဖစ္မွာ ျဖစ္တယ္။
က်ေနာ္က ဦးေဆာင္သူတဦးအျဖစ္နဲ႔ ေဆာင္ရြက္မယ္။ အထက္ျမန္မာျပည္က ျမန္မာႏုိင္ငံ ေရွ႕ေနမ်ားကြန္ရက္ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္တဲ့ ဦးသိန္းသန္းဦးရယ္၊ ေအာက္ျမန္မာျပည္က ျမန္မာႏုိင္ငံေရွ႕ေနကြန္ရက္ရဲ႕ ဥကၠ႒ တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ဦးေအာင္သိန္းတို႔ ေနာက္ၿပီး တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန ဦးေနလတို႔ စတဲ့ လူႀကီးပိုင္း ေရွ႕ေနႀကီးေတြ အပါအဝင္ ဦးစီးဦးေဆာင္ျပဳၿပီး တရားစြဲဆိုမွာ ျဖစ္တယ္။
ဦးေအးမင္း ( တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေန )
ဒါဥပေဒေၾကာင္းနဲ႔ ၾကည့္ရင္ေတာ့ တပိုင္းေပါ့။ ဒါေပမယ့္ မေန႔က သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကိုၾကည့္ေတာ့ ညွိႏိႈင္းေျဖရွင္းေပးလို႔ ရတယ္။ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္ေပါ့ ။ ဒါေပမယ့္ လူ႔အခြင့္အေရးဆိုတဲ့ ေနရာမွာ နစ္နာသူကို တရားမွ်တတဲ့နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးဖို႔။ လူ႔အခြင့္အေရးက ညွိႏိႈင္းေပးႏုိင္တဲ့ အခြင့္ရွိတယ္ဆိုရင္ မွ်မွ်တတနဲ႔ ဆံုးျဖတ္ေပးဖို႔လိုတယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ျမင္တယ္။ ဒီမွာ ကေလးတေယာက္က သိန္း ၄၀၊ အငယ္ေလး ၁၀ သိန္း၊ ဒီဟာေတြက သူတို႔ခံစားရတဲ့ ဒုကၡေတြနဲ႔စာရင္ မိုးနဲ႔ ေျမလို ကြာတယ္။ တန္ရာတန္ေၾကး ပံုစံလည္း မဟုတ္ဘူး။
ကာယကံရွင္က ေက်ေအးေပမယ့္ ရဲကေန အမႈထပ္ဖြင့္လို႔ ရတယ္။ ထိခိုက္နစ္နာတာက ႀကီးလားေသးလားဆိုတာ အေရးယူ ေဆာင္ရြက္ရမယ္။ က်ေနာ္တို႔ အျမင္အရဆိုရင္ တရားဥပေဒအရ အေရးယူသင့္တယ္လို႔ ျမင္တယ္။ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔လည္း ဒီလို အမႈႀကီးက လူ႔အခြင့္အေရး ဆံုးရံႈးနစ္နာတဲ့ အမႈေတြနဲ႔ မတူဘူး။ ဒါက လူကို ထိခိုက္နစ္နာေစတဲ့ အမႈျဖစ္တယ္။ ေငြေရးေၾကးေရးနဲ႔ မဆံုးျဖတ္သင့္ဘူးလို႔ေတာ့ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။
ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာရရင္ ဒီလူ႔အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္သည္ ပီပီျပင္ျပင္အလုပ္လုပ္တဲ့ ေကာ္မရွင္ မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာက အမည္ခံပဲရွိတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းတခု ျဖစ္တယ္။ လူေတြ တကယ္နစ္နာေနတာကို ေဆာင္ရြက္ေပးတာက အမႈတြဲ ၄ ေထာင္ ၅ ေထာင္္ ေလာက္ရွိတဲ့အထဲမွာ သူတို႔ တကယ္လုပ္တာ ဆယ္ဂဏန္းေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ ရပါတယ္။
ဦးတင္သန္းဦး ( စီးပြားေရးႏွင့္ ဥပေဒပညာ အႀကံေပး )
လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာက ေကာ္မရွင္ဥပေဒနဲ႔ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲ႔ ေရာက္လာတဲ့ကိစၥကို ႏွစ္ဖက္ေခၚယူမယ္။  ညွိႏိႈင္းမယ္။ ေျဖရွင္းေပးမယ္ေပါ့။ သူတို႔က ညွိႏိႈင္းေျဖရွင္းေရး အဖြဲ႔ပဲေလ။ အဲ့ဒီေတာ့ သူတို႔က ေျဖရွင္းေပးမွာပဲ။ ကာယကံရွင္ေတြက နဂိုတည္းက ရဲစခန္းကို သြားတိုင္လို႔ရပါတယ္။ နဂိုတည္းက မေက်နပ္ရင္ တိုက္ရို္က္ရဲစခန္းကို သြားလို႔ရတယ္။
ဘယ္ႏုိင္ငံသားမဆို ျပႆနာတရပ္ရပ္ကို ျပစ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒနဲ႔ ပတ္သတ္ရင္ ဥပေဒနဲ႔ တရားစြဲနုိင္တယ္။ ဥပေဒက ခြင့္ျပဳထားပါတယ္။ တရားမ နစ္နာေၾကးနဲ႔ စြဲမယ္ဆိုရင္လည္း တရားစြဲဆုိႏုိင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္နဲ႔ သတင္းေထာက္ေတြနဲ႔ ျငင္းခုန္ေမးျမန္းၾကတာေတြကလည္း ဥပေဒနဲ႔ဆို ေမးစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိလာတယ္။ ဒီကေလးေတြကိစၥမွာ လူ႔အခြင့္ေရးေကာ္မရွင္က ဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္ခဲ့တယ္ဆိုရင္ သူတို႔တာဝန္ ယူရမွာပါ။
လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ရဲ႕ အဓိက တာဝန္တရပ္ကေတာ့ ဒီလို အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြ ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ မႈခင္းန႔ဲသက္ဆိုင္တဲ့ ျပႆနာတရပ္ ျဖစ္လာၿပီဆိုရင္ ေခၚယူစစ္ေဆးျခင္း မရွိဘဲနဲ႔ ေက်ေအးရံု ရွင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ တရားမွ်တမႈ ရွိမရွိ ဆိုတာကေတာ့ ဒါေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာလို႔ ေျပာရပါမယ္။ ဒီလို ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာ တက္လာတဲ့အေပၚမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္အေနနဲ႔ ေျဖရွင္းေပးလိုက္တာကို ဆိုလိုတာက ဒီအမႈက ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရံုးအဆင့္နဲ႔ ညွိႏႈိင္းလို႔ မရဘူးလို႔ က်ေနာ္က ေျပာခ်င္တာပါ။
လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ဆိုတာက သူတို႔ကိုခ်ေပးလိုက္တည္းက သူတို႔က အနယ္နယ္အသီးသီးမွာရွိတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ထိန္းသိမ္းႏုိင္ဖို႔ လူ႔အခြင့္အေရးေတြကို အကာကြယ္ေပးႏုိင္ဖို႔ ဖြင့္ေပးလိုက္တာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒီေကာ္မရွင္မွာ ရွိေနတဲ့ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့သူေတြ ဦးေဆာင္တ့ဲသူေတြက ႏုိင္ငံတကာ စည္းမ်ဥ္းေတြ ဥပေဒေတြနဲ႔အညီ ယံုၾကည္လာေအာင္ ေဖာ္ေဆာင္ေပးဖို႔ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေနာက္ သူတို႔ အေသးစိတ္ စစ္တာမစစ္တာ နစ္နာတာ မနစ္နာတာေတြကို ၾကားနာဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ မရွိဘူး။ ဆိုလိုတာက လိုအပ္ခ်က္ကေတာ့ သူတို႔ ေကာ္မရွင္ေတြအဖြဲ႔က တာဝန္အရစစ္ေဆးၿပီး ျပစ္မႈရွိမရွိ စစ္ေဆးတာမ်ိဳး မႈခင္းဟုတ္လား မဟုတ္လား စစ္ေဆးၿပီး လုပ္တာမ်ိဳး မေတြ႔ခဲ့ဘူးလို႔ ဆိုလိုတာပါ။

  <ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပသည့္ေနရာမွပုိ ့စ္>