“ ေ၀ဟင္မွာ ထာ၀ရပ်ံသန္းမယ့္ေတာင္ပံတစ္စုံ (သို႔မဟုတ္) အဲပုဂံ ေခတၱရပ္ဆိုင္းသြားျခင္း ေနာက္ကြယ္မွာ ...”

-

-

-

-

-

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေန႔စဥ္ထိေတြ႔၊ ျမင္ၾကားေနရတဲ့ သတင္းေတြရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ စိတ္၀င္စားစရာအျဖစ္ အပ်က္ေတြရွိေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း သတင္းေလာကသားေတြ သတင္းေနာက္ကို ထမင္းေမ့၊ ဟင္းေမ့ လိုက္တတ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လား။

အဲဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြက ဘာေတြမ်ားလဲ။ လတ္တေလာ ဖတ္မိတဲ့သတင္းတစ္ပုဒ္က (အဲပုဂံေလ ေၾကာင္း ရပ္ဆုိင္းျခင္း၊ ႏုိင္ငံေရးႏွင့္ မသက္ဆိုင္ဟုဆို) ဆိုတဲ့သတင္း။ အဲဒီသတင္းကို (7 day Daily ) သတင္း၀က္ဘ္ဆိုက္ဒ္က ၾသဂုတ္လ (၁၈) ရက္ေန႔မွာ ေဖာ္ျပသြားတာကို ေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။ ၾကားသိရတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြအရ ေအာက္တိုဘာလဆန္းမွာ ျပန္လည္ေျပးဆြဲမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ကို စိတ္၀င္စားေနေစတဲ့အခ်က္ကေတာ့ အဲပုဂံရဲ႕ လက္ေထာက္ ဒါ႐ိုက္တာ ေဒၚဂေရ႕စ္လီရဲ႕ ေျပာစကားပါ။ သူက အဲပုဂံအေနနဲ႔ အေမရိကန္ရဲ႕ အေရးယူ ပိတ္ဆို႔မႈေတြေၾကာင့္ ေလယာဥ္ ထပ္မံ၀ယ္ယူဖို႔ အခက္ အခဲ ေတြႀကံဳ ေတြ႕ေနရပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တာပါ။

ေျပာရရင္ နဂိုကတည္းက အဲပုဂံကို ကၽြန္ေတာ္ စိတ္၀င္စားမိခဲ့တာပါ။
အဲပုဂံဆိုတဲ့နာမည္မွာကိုက ျမန္မာတို႔ရဲ႕ အေငြ႔အသက္ေတြပါေနတာကို သတိမထားမိဘဲ မေန ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ေလယာဥ္မယ္ေလးေတြကို ၾကည့္ေတာ့လည္း ျမန္မာဆန္တဲ့၀တ္စား ဆင္ယင္မႈနဲ႔၊ ျမန္မာဆန္ဆန္ က်က္သေရရွိ ေနတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ အဲပုဂံအေၾကာင္း သိခ်င္မိသြားၿပီး အဲဒီေလ ေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ ၀က္ဘ္ဆိုဒ္ကို ရွာၾကည့္မိပါတယ္။ ျမင္ရတဲ့ ျမန္မာဆန္ဆန္ အေငြ႔အသက္ေတြလိုပဲ ေလ ေၾကာင္းလိုင္းက ပထမဆုံး အမ်ားပိုင္ ျမန္မာ ေလေၾကာင္းလိုင္း။ လုပ္ငန္းရွယ္ယာ (၅၁)ရာခိုင္ႏူန္းကို ကုမၸဏီ ၀န္ထမ္းေတြကပဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းတစ္ခု။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ေရာင္းရေငြထဲကေန ပရဟိတအတြက္ ထူးေဖာင္ေဒးရွင္းကို ပုံမွန္လွဴဒါန္းေနတာလည္း သိလိုက္ရတယ္။

ကဲ...၊ အေစာက စကားကို ျပန္ေကာက္ရရင္ အေမရိကန္ရဲ႕ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ရတဲ့အခက္ အခဲဆိုေတာ့ အေမရိကန္ရဲ႕ အေရးယူပိတ္ဆို႔မႈက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဘယ္လို ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္း သာေတြမ်ား ယူေဆာင္လာပါသလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေတြးမိျပန္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အဲပုဂံကေကာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံအတြက္ ဘာေတြ ေဆာင္ယူလာပါသလဲ။ ေသခ်ာသည္က အဲပုဂံရဲ႕ CSR – (Cooperate Social Responsibility)ကို ျမင္ေနရတာပါ ၊ CSR - အဲဒီလိုေျပာရရင္ စကားလုံးက ခမ္းနားခ်င္ ခမ္းနားေနလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီအလုပ္က ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအတြက္ ထူးၿပီး မဆန္းလွပါ။ ျမန္မာလူမ်ဳိးဆိုတာ အၿမဲတမ္း အလွဴေရစက္ လက္နဲ႔မကြာေနခ်င္တဲ့လူမ်ဳိး။ စီးပြားရွာကတည္းကိုက လွဴဖို႔အတြက္ပါ ထည့္ရွာခ်င္တဲ့ လူမ်ဳိးေတြ မဟုတ္လား။

အေမရိကန္ရဲ႕ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ဘာေတြမ်ား ျဖစ္ေစခဲ့ပါသလဲ။ ဘာေတြကို ဆက္ၿပီးျဖစ္ေစမွာလဲ။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္မိရာကေန ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့အေၾကာင္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ ဆက္ေတြးမိရပါၿပီ။

ေျပာရရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ရင္းႏွီးျမႇႇႇပ္ႏွံမႈဆိုင္ရာ တစ္ဖက္ သက္ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြက ဘယ္ရႈေထာင့္ကေနၾကည့္ၾကည့္ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ သက္ေသ အေထာက္ အထားေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အေမရိကန္ကုမၸဏီေတြကို ျမန္မာနဲ႔ အဆက္အဆံ မလုပ္ဖို႔ တြန္းအား ေပးလုပ္ေဆာင္တဲ့မႈ၀ါဒက အေမရိကန္စီးပြားေရး အက်ဳိးစီးပြားကို ထိခိုက္ေစခဲ့ၿပီး ျမန္မာ ျပည္သူေတြရဲ႕ လူ႔အခြင့္အေရး ဒါမွမဟုတ္ ဘ၀ေနမႈအေျခအေနေတြကို ျမႇႇႇင့္တင္ဖို႔ ဘာတစ္ခုမွ အေထာက္ အကူမျဖစ္ ေစခဲ့ ပါဘူး။
ပိတ္ဆို႔မႈေၾကာင့္အေနာက္တိုင္းစိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ၊ပိုၿပီးေကာင္းမြန္တဲ့လုပ္ငန္းခြင္အေနအထားနဲ႔ နည္းပညာေတြကိုယူေဆာင္လာမယ့္ အေမရိကန္ မာတီေနရွင္နယ္ကုမၸဏီ (multinational companies) ေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးျမႇႇႇပ္ႏွံမႈ တိုးပြားလာတဲ့ အက်ိဳးကို ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ခံစားခြင့္လည္း မရွိခဲ့ပါဘူး။

စစ္ေအးတိုက္ပြဲအလြန္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရးမႈ၀ါဒမွာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတြကို ဖက္ဒရယ္၊ state နဲ႔ local အစိုးရေတြရဲ႕ တစ္ဖက္ သက္ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈတိုးျမွင့္တာက အဓိကကိုင္းညႊတ္မႈတစ္ခုျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ လြဲေခ်ာ္မႈကေတာ့ တစ္ကမၻာလုံးက အေမရိကန္ရဲ႕ လြတ္လပ္တဲ့ေစ်းကြက္ပုံစံကို အတုယူၿပီး လူေတြ၊ စိတ္ကူး အိုင္ဒီယာေတြနဲ႔ ထုတ္ကုန္ေတြကို ပိုၿပီးလြတ္လြတ္လပ္လပ္ စီးဆင္းဖို႔ လုပ္ေဆာင္လာၾကခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံေရးသုခမိန္ေတြက အလုပ္သမားသမဂၢေတြ၊ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ေလာ္ဘီေတြ၊ လူ႔အခြင့္ အေရးအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူမ်ဳိးစုအုပ္စုေတြရဲ႕လႈံေဆာ္တြန္းအားေပးမႈနဲ႔ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔မႈေတြကို တိုးခ်ဲ႕ၿပီး ဂလိုဘဲလ္လိုက္ေဇးရွင္းျဖစ္စဥ္ကို ေႏွာင့္ေႏွးေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနခဲ့ပါတယ္။

သူတို႔ရဲ႕ ဥပေဒသက္ေရာက္တဲ့ေဘာင္ထဲကေန state နဲ႔ local အစိုးရေတြကို အေမရိကန္နဲ႔ ႏိုင္ငံတကာကုမၸဏီေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံမႈလုပ္တာေတြ၊ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ကန္ထရိုက္ စာခ်ဳပ္ေတြခ်ဳပ္ခြင့္မရေအာင္ တားဆီးတဲ့ ဥေပေဒေတြထုတ္ျပန္ဖို႔ သတင္းမီဒီယာနဲ႔ ဖိအားေပးေနတဲ့ အုပ္စုေတြရဲ႕ အာရုံစိုက္မႈက တြန္းအားျဖစ္ေစခဲ့တယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ အေရးယူေဆာင္ရြက္တဲ့ stateနဲ႔ local အစိုးရေတြရဲ႕ ဥပေဒၾကမ္းပုံစံက ၁၉၈၀ျပည့္ႏွစ္ေတြတုန္းက အာဖရိကမွာ အသားအေရာင္ ခြဲျခား အုပ္ခ်ဳပ္မႈလုပ္တဲ့ႏိုင္ငံေတြအေပၚ ပစ္မွတ္ထားၿပီး ၿမိဳ႕ေပါင္း ၁၃၀နဲ႔ state ၂၈ ခုမွာ ေရးခဲ့၊ က်င့္သုံးခဲ့ တဲ့ပုံစံျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ေရြးခ်ယ္၀ယ္ယူမႈအမိန္႔( selective purchasing ordinances) က်င့္သုံးဆန္႔က်င္တဲ့ state နဲ႔ local အစိုးရေတြထဲမွာ မန္ဆာခ်ဴးဆက္ဓနသဟာရ ျဖစ္တဲ့ ဆန္ဖရန္စစၥကို၊ ေအာ့ခ္လန္ဒ္ နဲ႔ နယူးေယာက္ခ္ၿမိဳ႕ေတြ အပါအ၀င္ local အစိုးရအေတာ္မ်ားမ်ားပါခဲ့တယ္။ ေသးငယ္ၿပီး လစ္ဘရယ္ျဖစ္တဲ့ Madison, Wisconsin, နဲ႔ Berkeley, California တို႔လည္းပါခဲ့တယ္။ အဲဒီၿမိဳ႕ေတြနဲ႔အတူ အနည္းဆုံး ၿမိဳ႕ေပါင္း တစ္ဒါဇင္ေလာက္က ျမန္မာဆန္႔က်င္ေရးဥပေဒေတြ ျပ ဌာန္းခဲၾကတယ္။

တကၠသိုလ္ေတြနဲ႔ တျခား ပညာေရးဆိုင္ရာ အင္စတီက်ဴးရွင္း အေတာ္မ်ားမ်ားကလည္း ျမန္မာ ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္ရပ္မွာ ပါ၀င္ခဲ့ၾကၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလုပ္တဲ့ အေမရိကန္ကုမၸဏီေတြက သူတို႔ရဲ႕ စေတာ့ေတြကို ျပန္ရုပ္သိမ္းခဲ့ၾကျပန္တယ္။ ဥပေဒ ပညာရွင္ေတြကေတာ့ အဲဒီလို local အစိုးရေတြရဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေရးရာမွာ ရုတ္ျခည္းေျပာင္းလဲမႈကို ဖြဲ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒနဲ႔ ကိုက္ညီမႈရွိမရွိ ေမးခြန္းထုတ္ေနၾကပါတယ္။ ဥပေဒဂ်ာနယ္ Vanderbilt မွာ David Schmahmann နဲ႔ James Finch တို႔က ျမန္ မာႏိုင္ငံအေပၚ အေမရိကန္ state နဲ႔ local အစိုးရအဆင့္ ပိတ္ဆို႔မႈေတြက ဖြဲ႔စည္းပုံဥပေဒ စည္းမွ်ဥ္း အနည္းဆုံး ၃ ခုေလာက္နဲ႔ ကိုက္ညီမႈမရွိဘူးလို႔ ေ၀ဖန္ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။

အတိတ္ကာလတုန္းကလည္း စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြက စိတ္ပ်က္စရာ က်ဆုံးမႈေတြရွိခဲ့ တာပါပဲ။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံျခားေရးမႈ၀ါဒမွတ္တမ္းက ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြနဲ႔ ျပည့္ႏွက္ေနၿပီး ပစ္မွတ္ထား တဲ့ႏိုင္ငံေတြမွာ ရည္ရြယ္တဲ့ေျပာင္းလဲမႈေတြကို ယူေဆာင္မေပးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ၁၉၇၀ျပည့္ႏွစ္ကစၿပီး အေမရိကန္ က လုပ္ေဆာင္တဲ့ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈရဲ႕ ၈၇ ရာခိုင္ႏူန္း က မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီလို စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းတဲ့က်ဆုံးမႈေတြထဲက အင္မတန္ထင္ရွားတဲ့ျဖစ္ရပ္ေတြကေတာ့ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္မွာ အာဖဂန္နစၥတန္ကို က်ဴးေက်ာ္မႈကို လက္တုံ႔ျပန္ဖို႔ ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုကို ပိတ္ဆို႔မႈနဲ႔ ၁၉၈၂ ခုႏွစ္မွာ ဥေရာပအေနာက္ပိုင္းကို ဆက္သြယ္မယ့္ ဆိုဗီယက္သဘာ၀ ဓါတ္ေငြ႔ပိုက္လိုင္းတည္ ေဆာက္မႈမွာ ကူညီတဲ့ ကုမၸဏီေတြကို ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈေတြပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီျဖစ္စဥ္ ႏွစ္ခုစလုံးမွာ အေမရိကန္ ပို႔ကုန္ သမားေတြနဲ႔ ရင္းႏွီးျမွပ္ႏွံသူေတြအတြက္ လုပ္ငန္းေတြဆုံးရႈံးခဲ့ေပမယ့္ ဆိုဗီယက္ရဲ႕ အျပဳအမႈက ေတာ့ ေျပာင္းလဲ မသြားခဲ့ပါဘူး။ အေမရိကန္က က်ဴးဘားကို ပိတ္ဆို႔မႈ လုပ္ၿပီး ၃၅ ႏွစ္ၾကာတဲ့အထိ ကတ္စထရိုရဲ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ မႈကိုဖယ္ရွားဖို႔ က်ဳိးစားတာမေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။
အဲဒီ ျဖစ္စဥ္မွာ အမွန္ တကယ္ ထိခိုက္ ခံစားၾကရ သူေတြကေတာ့ ကာလရွည္ၾကာ ဒုကၡခံစားေနရတဲ့ က်ဴးဘားျပည္သူေတြျဖစ္ၿပီး သူတို႔အတြက္ ဆင္းရဲ တြင္းက ပို႔လို႔နက္သြားခဲ့တာပါပဲ။

ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈကို ေထာက္ခံအားေပးသူေတြက ေအာင္ျမင္တဲ့သာဓကအေနနဲ႔ ေဟတီ၊ အီရတ္နဲ႔ ေတာင္အာဖရိကကို ေထာက္ျပခဲ့ၾကတယ္။ဒါေပမဲ့ ေဟတီႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈက အေမရိကန္တပ္နဲ႔ ၀င္ ေရာက္ဖို႔ျပင္ဆင္ခ်ိန္ေရာက္မွ ျဖစ္ခဲ့တာပါ။ ယူအမ္(UN)ရဲ႕ အီရတ္အေပၚပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈကလည္း ဆဒမ္ ဟူစိန္ကို ကူ၀ိတ္ကေန ဆုတ္ခြာေအာင္ တြန္းအား မေပးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ အေမရိကန္စစ္တပ္က ဘဂၢဒက္ ကို၀င္ တိုက္မွပဲ ဆဒမ္ဟူစိန္ဆုတ္ခြာသြားခဲ့တာပါ။ ေတာင္အာဖရိက မွာလည္း အဲဒီ တိုင္းျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္း အလဲျဖစ္ေစမယ့္ စစ္ေအးတိုက္ပြဲ မၿပီးမခ်င္း ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈက ဘာတစ္ခု အလုပ္ မျဖစ္ ခဲ့ပါဘူး။

အဲဒီလိုအလုပ္မျဖစ္တာေတြအျပင္ကို အေမရိကန္အစိုးရရဲ႕ ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈမွာ ေၾကာင္သူေတာ္ လုပ္ရပ္ေတြလည္း ရွိေနတာပါပဲ။ ဥပမာေျပာရရင္ - ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ႏိုင္ငံက လူ႔အခြင့္ေရးခ်ဳိးေဖာက္မႈမွာ (အထူးသျဖင့္ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရးနဲ႔ ဘာသာေရးကိစၥေတြ) ကမၻာ့ထိပ္တန္းပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္က ကမၻာ့ ေရနံတင္ပို႔မႈအႀကီးဆုံးႏိုင္ငံကို ကုန္သြယ္ေရးပိတ္ဆို႔မႈလုပ္ဖို႔ ဘယ္တုန္းကမွ အေလး အနက္မစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး။

ဒီလိုပဲ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အဓိကပို႔ကုန္ေစ်းကြက္ႀကီးျဖစ္ေနတဲ့ တရုတ္ႏိုင္ငံကိုလည္း ကုန္သြယ္ ေရးပိတ္ဆို႔မႈလုပ္ဖို႔ အေလးအနက္မစဥ္းစားပါဘူး။ ဥပေဒျပဳလြတ္ေတာ္အမတ္ေတြက ေဆာ္ဒီအာေရဗ်ကို ပိတ္ဆို႔လိုက္ရင္ျဖစ္လာမယ့္ ေရနံေစ်းတက္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ အႏူတ္လကၡဏာျပမွာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး သိၾကပါတယ္။ဒါမွမဟုတ္ တရုတ္ကို ပိတ္ဆို႔ရင္ အက်ဳိးဆက္အေနနဲ႔ အေမရိကန္ အလုပ္အကိုင္ေတြ ဆုံးရႈံးမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ စီးပြားေရးအရ ထိလြယ္ရွလြယ္ၿပီး အင္အားမရွိတဲ့ ျမန္မာ၊ က်ဴဘား၊အီရန္ နဲ႔ အီရတ္လို ႏိုင္ငံမ်ဳိးေတြကပဲ ပိတ္ဆို႔မႈရဲ႕ ပစ္မွတ္ေတြ ဆက္ျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံေရးဂုရုေတြရဲ႕ မႈ၀ါဒအသစ္ေၾကာင့္ အျပစ္မရွိတဲ့ျပည္သူေတြပဲ အဲဒီဆိုးက်ဴိးေတြကို ခံစားၾကရမွာပါပဲ။

ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ ေျပာခ်င္တာက အေမရိကန္စီးပြားေရး ပိတ္ဆို႔အေရးယူမႈဆိုတာ ဘယ္တုန္းကမွ ေအာင္ျမင္မႈမရခဲ့သလို၊ အန္ကယ္ဆမ္ရဲ႕ ေဆးခါးႀကီး ျဖစ္ေနခဲ့တာအေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပထမဆုံး အမ်ားပိုင္ေလေၾကာင္းကုမၸဏီ(အဲပုဂံ)၊ အဲဒီအသုံးမက်တဲ့ ပိတ္ဆို႔ အေရးယူမႈ ေဆးခါး ႀကီးနဲ႔ကင္းေ၀းၿပီး ေ၀ဟင္မွာ ထာ၀ရ ပ်ံသန္းႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ေနေၾကာင္းပါ။

အဲပုဂံရဲ႕ ပရဟိတလွဴဒါန္းမႈေတြက ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြအတြက္ ပထမဆုံျမန္မာအမ်ားပိုင္ ေလေၾကာင္းလိုင္းရဲ႕ လွဴဒါန္းမႈအေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူစရာျဖစ္သလို၊ အဲဒီပရဟိတလွဴဒါန္းမႈေတြကို အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနသူ ေတြလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ရွိေနတာအေသအခ်ာပါပဲ။

Ye Naung