ဆာအဲလက္စ္ဖာဂူဆန္၏ Leading အပိုင္း "၆"

အလုပ္လုပ္ႏႈန္း (WORK RATE Part-2)
ျပီးျပည့္စံုတဲ့စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာထဲမွာဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္မွာပင္ကိုယ္စြမ္းရည္လည္းထူးခြ်န္ျပီးထူးခြ်န္သေလာက္ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္လည္းရွိတဲ့ ကစားသမား ၁၁ ေယာက္အျပည့္အျမဲရွိေနႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္လက္ေတြ႕ေလာကမွာေတာ့ အဲဒီိလိုမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ဟာပင္ကိုယ္စြမ္းရည္အလြန္ထူးခြ်န္ေပမယ့္ ေအာင္ျမင္လိုစိတ္နဲ႔ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာမႈအားနည္းတဲ့ကစားသမားနဲ႔ ပင္ကိုယ္စြမ္းရည္ေကာင္းမြန္ရံုအဆင့္ပဲရွိေပမယ့္ ၾကိဳးစားခ်င္စိတ္ ျပင္းျပတဲ့ ကစားသမား ႏွစ္မ်ိဳးထဲကတစ္မ်ိဳးကိုေရြးခ်ယ္ရတဲ့ အေျခအေနနဲ႔ ၾကံဳေတြ႕ရေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလိုေရြးခ်ယ္ရမယ့္ အေနအထားမ်ိဳးၾကံဳေတြ႕ရျပီဆုိရင္ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အျမဲတမ္းဒုတိယအမ်ိဳးအစားကိုပဲေရြးခ်ယ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ပထမအမ်ိဳးအစားကစားသမားေတြဟာကာလတစ္ခုေလာက္ေတာ့ အလုပ္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏုိင္ေပမယ့္ ေရရွည္မွာေတာ့ အသင္းကိုတည္ျငိမ္မႈနဲ႔ ပံုမွန္ေျခစြမ္းမ်ိဳးရွိေနေအာင္ စြမ္းေဆာင္ေပးႏုိင္ေလ့မရွိၾကပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ေရွ႕မွာေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကစားသမားေတြနဲ႔ မန္ေနဂ်ာေတြမွာရွိတဲ့ အလုပ္နဲ႔ပတ္သတ္တဲ့က်င့္၀တ္မ်ိဳးဟာ ဘယ္အားကစားနည္းမ်ိဳးမွာမဆိုစစ္မွန္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈရဖို႔အတြက္ လိုအပ္တဲ့အရာပါပဲ။

ဆက္လက္ဖတ္ရွုုရန္ Read More ကိုႏိုပ္ပါ

​ ပြဲေပါင္း ၄၀၀၀ ေက်ာ္ႏိုင္ပြဲရျပီး သူ႔ရဲ႕ကစားသမားဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ နံရိုးအကုန္လံုးနဲ႔ တျခားအရိုးအေတာ္မ်ားမ်ားက်ိဳးခဲ့ဖူးတဲ့ ေဂ်ာ္ကီကစားသမားေအ၊ပီ၊ မက္ကိြဳင္းကိုပဲၾကည့္ပါ။ သူ႔ရဲ႕ ပံုမွန္ကိုယ္အေလးခ်ိန္က ၇၅ ကီလိုဂရမ္ ျဖစ္ေပမယ့္ သူဟာ ၂၅ ႏွစ္လံုးလံုးသူ႔ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ၆၃ ကီလိုဂရမ္၀န္းက်င္ျဖစ္ေနေအာင္ ထိန္းထားခဲ့ပါတယ္။ သူအနားယူေၾကာင္းေၾကညာလိုက္တဲ့အခါမွာသူ႔ရဲ႕ဇနီးကအခုမွပဲအာလူးခ်က္ခြင့္ရေတာ့မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ယူႏုိက္တက္ရဲ႕ ကာလရွည္ေနာက္ခံကစားသမားဗီဒစ္နဲ႔မိတ္ေဆြ၊ တင္းနစ္ခ်န္ပီယံ ႏိုဗာဂ်ိဳကိုဗစ္ဟာလည္းအဲဒီလိုစိတ္ဓါတ္ထက္သန္မႈမ်ိဳးရွိတဲ့သူပါပဲ။ သူ႔ရဲ႕ ေလ့က်င့္ခန္းအစီအစဥ္နဲ႔ အဟာရမွီ၀ဲပံုဟာ ၾကားရတဲ့သူတုိင္းလက္ဖ်ားခါ ေလာက္စရာပါ။
ဒူဘိုင္းကကမ္းေျခမွာအနားယူေနတဲ့၊ ႏုိက္ကလပ္ေတြ မွာေကာင္မေလးငယ္ငယ္ေလးေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ကမၻေက်ာ္ ေဘာလံုးသမားေတြရဲ႕ ဓါတ္ပံုေတြကိုတစ္ခါတစ္ေလေတြ႕ရတတ္လို႔ သူတို႔ရဲ႕ဘ၀က အေပ်ာ္အပါးေတြနဲ႔ျပည့္ေနတယ္လို႔ ထင္ရင္ေတာ့မွားပါလိမ့္မယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတို႔ေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ အစီအစဥ္တက်သာသြားေနရတာပါ။ သူတို႔ဟာအျမဲတမ္းထိပ္ဆံုးေရာက္ေနဖို႔အတြက္သာမကပဲသူတို႔ရဲ႕ေနရာကို ၀င္ေရာက္ေနရာယူဖို႔ စိတ္အားထက္သန္ေနတဲ့ အသင္းေဖာ္ကစားေတြကိုေနရာဖယ္မေပးရဖို႔အတြက္ပါ အျမဲမျပတ္ၾကိဳးစားေနၾကရတာပါ။ ဒါဟာဘာေၾကာင့္ ေဘာလံုးသမားအမ်ားစုဟာအလုပ္သမားလူတန္းစားမိသားစုကလာတဲ့သူေတြျဖစ္ေနတတ္သလဲဆိုတာကိုလည္းရွင္းျပေနပါတယ္။ လူလတ္တန္းစားအဆင့္ရွိတဲ့ မိဘေတြဟာသူတို႔ရဲ႕သားေတြကိုေကာလိပ္ေရာက္ဖို႔၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခားပညာရပ္တစ္ခုခုသင္ယူဖို႔ပဲလိုလားၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္အဲဒီလိုမိသားစုေတြမွာေဘာလံုးကစားနည္းကို အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းအတြက္ေရြးခ်ယ္ဖို႔ စိတ္ကူးမရွိတတ္ၾကပါဘူး။ အဆင့္ျမင့္ပညာေရးဆက္လက္သင္ၾကားဖို႔ အခြင့္အေရးမရတဲ့၊ ပိုမုိေကာင္းမြန္တဲ့ဘ၀ကို ရဖို႔အတြက္ သူတို႔ရဲ႕ေဘာလံုးစြမ္းရည္တိုးတက္ေအာင္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၾကိဳးစားတာကလြဲျပီးတျခားနည္းလမ္းရွာမရတဲ့ ကမၻာတ၀မ္းကလူေတြေလးေတြကို ေဘာလံုးအားကစားနည္းကစြဲေဆာင္ပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္မွာအလုပ္သမားလူတန္းစားလို႔သတ္မွတ္ခံရတဲ့သူေတြရဲ႕ အဆင့္အတန္းကအရင္ေခတ္ေတြတုန္းကအလုပ္သမားလူတန္းစားေတြရဲ႕ အဆင့္အတန္းမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့ေပမယ့္ ယူႏိုက္တက္ကစားသမားအမ်ားစုဟာလက္ရွိမွာ ၀င္ေငြနိမ့္မိသားစုလို႔ သတ္မွတ္ခံရတဲ့ မိသားစုမ်ိဳးကလာၾကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ေရွးရိုးစြဲအဘိုးၾကီးတစ္ေယာက္ ရဲ႕ေလမ်ိဳးနဲ႔ေျပာခ်င္လို႔ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လူတန္းစားအသီးသီးရဲ႕ လူေနမႈအဆင့္အတန္းျမင့္လာတာေၾကာင့္ ဒီေန႔ေခတ္ကစားသမားေတြဟာေရပူေပးစက္ေတြ၊ တယ္လီေဗးရွင္းေတြ၊ ကြန္ျပဴတာေတြ၊ကားေတြ၊ စရိတ္နည္းေလေၾကာင္းလိုင္းေတြနဲ႔ ၾကီးျပင္းလာၾကရတာေၾကာင့္ ရုပ္ခႏၶာပိုင္းအရ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေခတ္ကထက္ အမ်ားၾကီးပိုျပီးသက္ေသာင့္သက္သာၾကီးျပင္းလာရတယ္လို႔ ဆုိရမွာပါ။ အလုပ္သမားလူတန္းစားကလာတဲ့သူေတြနဲ႔ ပတ္သတ္လာရင္ ကြ်န္ေတာ့္မွာကာလအေတာ္ၾကာၾကာကတည္းကအားနည္းခ်က္တစ္ခုရွိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ငယ္စဥ္တုန္းကရုန္းကန္ခဲ့ရမႈေတြကသူတို႔ကို ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ဘ၀အတြက္ ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ ေပးရာေရာက္တယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္ယူဆလို႔ပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ကစားေပးခဲ့သမွ် ျဗိတိသွ်ေဘာလံုးသမားအမ်ားစုဟာေဘာလံုးဟာသူတို႔ရဲ႕ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘ၀ကေနရုန္းထြက္ဖို႔ တစ္ခုတည္းေသာထြက္ရပ္လမ္း ျဖစ္ခဲ့ၾကသူေတြပါ။ ရိုင္ယန္ဂစ္ဆိုရင္ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ ဘ၀က လာခဲ့ရသူပါ။ သူ႔ကိုကာဒစ္ဖ္ျမိဳ႕မွာ ၁၇ ႏွစ္အရြယ္မိခင္ကေမြးခဲ့တာပါ။ သူ႔ရဲ႕အေဖဘက္ကအဖိုးဟာဆီယာလီယြန္က ျဖစ္တာေၾကာင့္ ရိုင္ယန္ဟာ ကေလးဘ၀မွာ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားေစာ္ကားမႈေတြနဲ႔ေတာင္ ၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အေဖ ဒန္နီ၀ီလ္ဆင္ က ပရိုဖက္ရွင္နယ္ရက္ဂ္ဘီကစားသမားအျဖစ္ကစားဖို႔အတြက္ ေ၀းလ္ရက္ဘီလက္ေရြးစင္အသင္းကို စြန္႔ခြာလိုက္တဲ့အခါ ရိုင္ယန္ဟာ ကေလးဘ၀မွာပဲ ေ၀းလ္ကေန အေျခဖ်က္ျပီးေရႊ႕ေျပာင္းခဲ့ရျပန္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အေဖကသူတို႔မိသားစုကိုထားသြားခဲ့တဲ့အခါမွာေတာ့ ရိုင္ယန္ဟာသူ႔ရဲ႕မိခင္ လင္းဂစ္နဲ႔ ဆဲလ္ဖို႔ဒ္မွာ ၾကီးျပင္းခဲ့ရပါတယ္။ အဲဒီမွာပဲသူဟာသူ႔ရဲ႕ေဘာလံုးစြမ္းရည္ကိုတိုးတက္ေအာင္ေလ့က်င္ခဲ့ပါတယ္။ လင္းဟာဘားမယ္အျဖစ္ေရာ၊ သူနာျပဳအျဖစ္နဲ႔ ပါ လုပ္ကိုင္ျပီးတစ္ကိုယ္ေတာ္မိခင္အျဖစ္နဲ႔ ရုန္းကန္ခဲ့ရပါတယ္။ သူမဟာရိုင္ယန္႔အတြက္ ေဘာကန္ဖိနပ္ေကာင္းေကာင္း တစ္ရံ၀ယ္ဖို႔ လံုေလာက္တဲ့ပိုက္ဆံဘယ္တုန္းကမွ မရွိခဲ့ရွာေပမယ့္ အလုပ္ျပင္းျပင္းထန္ထန္ၾကိဳးစားလိုစိတ္ကိုရိုင္ယန္႔စိတ္ထဲရိုက္သြင္းေပးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ သူမဟာတကယ့္သူေတာ္စင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ျပီးရိုင္ယန္ဟာသူ႔ရဲ႕ မ်ိဳးရိုးနာမည္ကို ၀ီလ္ဆင္ကေန ဂစ္လို႔ေျပာင္းျပီးသူ႔ရဲ႕မိခင္ကို တစ္သက္တာထာ၀ရ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ပါတယ္။
ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္းဟာလည္းလန္ဒန္အေရွ႕ပိုင္းကမခ်မ္းသာတဲ့မိသားစုေလးတစ္ခုမွာေမြးဖြားခဲ့သူပါ။ သူ႔ရဲ႕ဖခင္ဟာအပူေပးစနစ္အင္ဂ်င္နီယာတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ေပါလ္စခိုးဟာလန္ဂေလက ၀န္ထမ္းအိမ္ရာတစ္ခုမွာ ၾကီးျပင္းခဲ့ရျပီးနီကီဘတ္ကေတာ့ ေဂၚတြန္ ဘက္ျခမ္းကလာတဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီႏွစ္ေနရာစလံုးမွာတန္ဖိုးၾကီးဘန္တေလကားေတြ ရပ္ထားတာမ်ိဳးခင္ဗ်ားျမင္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ၀ိန္းရြန္နီဆိုရင္လည္း လီဗာပူးလ္ရဲ႕ ဆင္ေျခဖုန္းတစ္ခုမွာၾကီးျပင္းခဲ့ရသူ ျဖစ္ျပီး ေၾကးစားလက္ေ၀ွ႔သမားျဖစ္ဖို႔ေတာင္ အမွန္တကယ္ၾကံရြယ္ခဲ့ဖူးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒန္နီ၀ဲလ္ဘတ္နဲ႔ ၀က္စ္ဘေရာင္း တို႔ကေတာ့ မန္ခ်က္စတာျမိဳ႕မွာ ဂိုဏ္းဖြဲ႕လုယက္၊အၾကမ္းဖက္မႈေတြျဖစ္ပြားေလ့ရွိတဲ့ေနရာအျဖစ္နာမည္ဆိုးနဲ႔ေက်ာ္ၾကား တဲ့ ေလာင္းဆိုဒ္မွာ ၾကီးျပင္းခဲ့သူေတြပါပဲ။ ဘရိုင္ယန္ေရာ့ဘ္ဆင္ရဲ႕ အေဖကကုန္ကားေမာင္းတဲ့ဒရိုင္ဘာပါ။ ရီယိုဖာဒီနန္ ဆိုရင္လည္းလန္ဒန္ျမိဳ႕ရဲ႕အဆင္းရဲဆံုးေနရာတစ္ေနရာျဖစ္တဲ့ ပက္ခ္ဟမ္းကပါပဲ။ အကုန္လံုးသာခ်ေရးျပေနရရင္ ဆံုးမွာေတာင္မဟုတ္ပါဘူး။
ႏွစ္ေတြၾကာလာတာနဲ႔အမွ် ကြ်န္ေတာ္ဟာ ျဗိတိသွ်ကစားသမားေတြရဲ႕ မိသားစုေနာက္ခံအသိုင္းအ၀ိုင္းက ကစားသမားေတြအေပၚလႊမ္းမိုးမႈကိုပိုျပီးမွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္ႏုိင္လာပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ေနာက္ပိုင္းလူငယ္ေလးေတြရဲ႕ မိသားစုေနာက္ခံအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႔ ဘယ္ေက်ာင္းမွာတက္ခဲ့တယ္ဆိုတာေတြကိုသိလာရလို႔ပါ။ ဒါေပမဲ့ ေတာင္အေမရိကနဲ႔ ဥေရာပအေရွ႕ပိုင္းကကစားသမားေတြကို အသင္းအတြက္စျပီး၀ယ္ယူတဲ့ အခါက်ေတာ့ အဲဒီလိုမ်ိဳးေနာက္ခံအခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ သံုးသပ္ဖို႔အခက္အခဲရွိခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ လြန္ႏွစ္အလယ္ပိုင္းႏွစ္ ေတြအထိလူငယ္ေလးေတြဟာ အသင္းမွာ၀ါအႏု၊အရင့္အလိုက္ သူတို႔ရဲ႕ေနရာကိုသူတို႔သိၾကပါတယ္။ သူတို႔ဟာဖိနပ္တိုက္၊ အ၀တ္လဲခန္းရွင္း၊ ကစားသမားေတြ ေလ့က်င့္ျပီးခ်ထားတဲ့ ေဘာလံုးေတြနဲ႔ ေလ့က်င့္ေရး၀တ္စံုေတြသိမ္း စတာေတြကိုလုပ္ၾကရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ ပထမအသင္းကစားသမားေတြရဲ႕ အ၀တ္လဲခန္းထဲကို သူတို႔၀င္ခြင့္လံုးလံုးမရွိဘူးဆိုတာကိုလည္းနားလည္လက္ခံထားၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုထံုးတမ္းစဥ္လာျပဌာန္းခ်က္ေတြကိုသူတို႔ကိုေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့စိတ္ေတြပိုမိုျပင္းျပလာေအာင္ လုပ္ေပးႏုိင္ခဲ့ပံုပါပဲ။
ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕နည္းျပဘ၀ေနာက္ဆံုး ၁၀ ႏွစ္အတြင္းမွာေတာင္ ျပည္ပႏုိင္ငံေတြမွာၾကီးျပင္းခဲ့ျပီး ျဗိတိသွ်မွာလာကစားတဲ့ ကစားသမားေတြထဲမွာအဲဒီလိုဥာဥ္မ်ိဳးရွိသူေတြေတြ႕ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ခရစၥတီယာႏုိေရာ္နယ္ဒိုလ္ဆိုရင္ ရုန္းကန္လႈပ္ရွားရတယ္ဆိုတာဘယ္လိုဟာမ်ိဳးလည္းဆိုတာေကာင္းေကာင္းသိသူပါပဲ။ သူဟာမဒီးရားကြ်န္းစုေပၚမွာရွိတဲ့ ရြာေလးတစ္ရြာက ၀င္ေငြနည္းမိသားစုတစ္စုကျဖစ္ျပီးမိခင္ျဖစ္သူတစ္ဦးတည္းရဲ႕ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသူပါ။ ယူႏုိက္တက္အသင္းရဲ႕ဂိုးေပါက္ကိုပြဲေပါင္း ၇၇ ပြဲအထိတာ၀န္ယူေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ တင္မ္ေဟာင္း၀ပ္ဆိုရင္လည္း နယူးဂ်ာစီမွာတစ္ကိုယ္ေတာ္မိခင္ရဲ႕ ေကြ်းေမြးေစာင့္ေရွာက္မႈနဲ႔ၾကီးျပင္းခဲ့ရသူျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕မိခင္ဟာဟန္ေဂရီကေနအေမရိကကိုေျပာင္းေရႊ႕အေျခခ်ခဲ့သူျဖစ္ျပီး ေဟာင္း၀ပ္ရဲ႕ အေဖကထားသြားခဲ့ျပီးတဲ့ေနာက္မွာအလုပ္ႏွစ္ခုလုပ္ကာရုန္းကန္ရပ္တည္ခဲ့ရသူပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေဆးလ္ဗားတို႔အမႊာညီအစ္ကိုလည္းဒီလိုပါပဲ။ သူတို႔ဟာဘရာဇီးလ္ကပတ္ထရိုပိုလစ္ျမိဳ႕မွာ ၾကီးျပင္းခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္ျပီးအံ့အားသင့္ေလာက္စရာအလုပ္က်င့္၀တ္ရွိၾကသူေတြပါ။ ရာေဖးလ္ဟာမန္ခ်က္စတာျမိဳ႕ရဲ႕ အေအးဆံုးေန႔ေတြမွာေလ့က်င့္ေရးကြင္းကို ကြ်န္ေတာ္အပါအ၀င္ က်န္လူေတြအားလံုးက အ၀တ္အစားအထပ္ထပ္နဲ႔ေရာက္လာၾကခ်ိန္မွာ သူကအကၤ် ီလက္တို၊ ေဘာင္းဘီတုိနဲ႔ ေရာက္လာတတ္သူပါ။ ရာသီကုန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ကသူတို႔ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ကို ေႏြရာသီမွာေကာင္းေကာင္းနားၾကဖို႔ မွာျပီးျပန္လႊတ္လိုက္ ေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕အေဖကသူ႔သားေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေဘာလံုးကစားႏုိင္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ျမိဳ႕မွာတကယ့္ေဘာလံုးကြင္းအရြယ္ကစားကြင္းတစ္ခုေဆာက္ေပးထားခဲ့မွန္းေနာက္ပိုင္းမွာ ျပန္သိခဲ့ရပါတယ္။
ႏုိင္ငံျခားသားကစားသမားအမ်ားစုဟာလည္းေဘာလံုးကိုသူတို႔အနာဂတ္အတြက္ ထြက္ရပ္လမ္းအျဖစ္မွတ္ယူၾကပါတယ္။ အေကာင္းတကာ့အေကာင္းဆံုးေတြအတြက္ ေဘာလံုးေလာကမွာခိုင္မာတဲ့တစ္ေနရာရွိေနျပီးပင္ကိုယ္စြမ္းရည္နဲ႔ အလုပ္ၾကိဳးစားမႈကိုေပါင္းစပ္ႏုိင္ရင္ ကိုယ့္အတြက္အမ်ားၾကီးျပန္ရလာႏုိင္တယ္ဆိုတဲ့အသိကသူတို႔စိတ္ထဲစြဲေနၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဟာကိုယ့္အေဖကကိုယ့္အတြက္ခရစၥမတ္လက္ေဆာင္အရုပ္ကိုကိုယ္တုိင္လုပ္ေပးတဲ့ေခတ္ကလာခဲ့သူျဖစ္ျပီးဒီေန႔ေခတ္တစ္ခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံျခားသားကစားသမားေတြဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕အဲဒီခံစားခ်က္မ်ိဳးကိုနားလည္ေနၾကတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္စိတ္ထဲထင္ေနပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔စာခ်ဳပ္ေခၚယူခဲ့တဲ့ ျပည္ပကစားသမားေတြဟာသူတို႔ရဲ႕ အသင္းေဖာ္ကစားသမားေတြထက္ပိုျပီးနိမ့္က်ဆုိးရြားတဲ့အေျခအေနမ်ိဳးေတြကလာၾကရသူေတြပါ။ ၂၀၁၁၊မတ္လ မွာအသက္ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္မွာတင္ ယူႏုိက္တက္နဲ႔လက္မွတ္ထုိးခဲ့တဲ့ အက္ဒ္နန္ဂ်ာႏူဇာဆိုရင္ ယူဂိုဆလဗ္ကေနဘယ္လ္ဂ်ီယံကိုေျပာင္းေရႊ႕လာတဲ့ မိဘေတြကေနေမြးဖြားလာခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အီေကြေဒါသားအန္တိုနီယိုဗလင္စီယာနဲ႔ ဘရာဇီးလ္သားအန္ဒါဆင္တုိ႔ဟာလည္းခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့မိသားစုေတြကေနလာၾကသူေတြပါပဲ။ ၁၉၉၀ လြန္ႏွစ္ေတြတုန္းက ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ကစားေပးခဲ့တဲ့ အန္ဒေရကန္ခ်က္စကီးဟာဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုမွာ ၾကီးျပင္းခဲ့ရသူျဖစ္ပါတယ္။ ကားလို႔စ္တီဗက္စ္ ကေတာ့ ဗ်ဴႏိုေအရီးစ္ရဲ႕ မူးယစ္ေဆးသမားေတြၾကီးစိုးတဲ့ထိတ္လန္႔စရာဖို႔တ္အပါခ်ီရပ္ကြက္မွာၾကီးျပင္းလာခဲ့ရသူပါပဲ။ ကြင္တန္ေဖာ္ကြ်န္းဆုိရင္လည္းလူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈေတြမ်ားျပားလွတဲ့ ေတာင္အာဖရိကရဲ႕ ျမိဳ႕တစ္ျမိဳ႕မွာ ၾကီးျပင္းလာခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။
၀မ္းနည္းစရာအေနနဲ႔ ဂစ္တို႔၊ ေရာ္နယ္ဒိုလ္တို႔လိုထူးခြ်န္တဲ့ပင္ကိုယ္ပါရမီေတြရွိေပမယ့္ သူတို႔ရဲ႕ငယ္ဘ၀နာက်င္ရမႈေတြနဲ႔၊ သူတို႔ကိုယ္တြင္းကမေကာင္းတဲ့မိစၦာစိတ္ကိုေက်ာ္လႊားအႏုိင္ယူဖို႔အထိစိတ္ဓါတ္ပိုင္းအရ၊ ခံစားမႈအရလံုေလာက္တဲ့ ခြန္အားမရွိတဲ့ ကစားသမားေတြကိုလည္းဥပမာအျဖစ္ထုတ္ျပစရာရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီလိုျပစရာဥပမာေတြထဲမွာရာဗဲလ္ေမာရစ္ဆင္က ၀မ္းနည္းစရာအေကာင္းဆံုးဥပမာလို႔ဆိုရမွာပါပဲ။ သူဟာ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ေခၚယူစာခ်ဳပ္ခဲ့ဖူးသမွ် လူငယ္ကစားသမားေတြထဲကပင္ကိုယ္အရည္အေသြးအထူးခြ်န္ဆံုးေတြထဲမွာတစ္ေယာက္အပါအ၀င္ျဖစ္ေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ကစားသမားဘ၀ကေတာ့ လွပမလာခဲ့ပါဘူး။ သူ႔ကို ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာ ၀က္စ္ဟမ္းအသင္းကိုေရာင္းခ်လိုက္တဲ့အခါ သိပ္ကိုနာက်င္ခဲ့ရပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူဟာထူးခြ်န္တဲ့ကစားသမားတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ ကစားသမားတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့လို႔ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေတြၾကာလာျပီးတဲ့ေနာက္မွာလည္းသူ႔ရဲ႕ျပႆနာေတြကရပ္တန္႔မသြားဘဲပိုလို႔အရွိန္ျမင့္လာခဲ့ျပီးသူ႔အေပၚမွာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အနည္းငယ္ထားခ်င္ေသးေပမယ့္ သံေယာဇဥ္လက္က်န္ ျဖတ္လိုက္ရေတာ့တာပါပဲ။ ရာဗဲလ္ဟာေနာက္ပိုင္းမွာလည္းရင့္က်က္လာတယ္လို႔ယူဆစရာအနည္းငယ္သာရွိခဲ့ျပီးေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ ၀က္စ္ဟမ္းအသင္းကသူ႔ကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္မွာစာခ်ဳပ္ဖ်က္သိမ္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။
ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းတဲ့ငယ္ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းခဲ့ရသူေတြမွာ ေအာင္ျမင္မႈကိုဆာေလာင္တဲ့စိတ္နဲ႔ ျပင္းျပတဲ့စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြ ရွိၾကတယ္လို႔ ကြ်န္ေတာ္အစဥ္တစိုက္ယံုၾကည္ခဲ့ပါတယ္။ ယူႏုိက္တက္မွာျပႆနာရွိေနျပီးကစားသမားေတြကိုစိတ္ဓါတ္ျမွင့္တင္ဖို႔လိုအပ္တဲ့အခါတိုင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာကစားပြဲမစခင္ အသင္းသားေတြကိုစကားေျပာတဲ့အခါ သူတို႔အားလံုးဟာခ်ိဳ႕တဲ့တဲ့အလုပ္သမားလူတန္းစားကလာၾကသူေတြျဖစ္ေၾကာင္းသတိေပးျခင္းနဲ႔အဆံုးသတ္ေလ့ ရွိပါတယ္။ မင္းတို႔ရဲ႕ အဖိုး၊အဖြား၊ ဒါမွမဟုတ္ မင္းတို႔မိသားစု၀င္ထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္ဟာ အလုပ္သမားလူတန္းစား ျဖစ္ခဲ့မွာေသခ်ာသေလာက္ရွိျပီးသူတို႔ဟာအသက္ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ေလာက္နဲ႔ေန႔စဥ္ရုန္းကန္ခဲ့ရေပမယ့္ အဲဒီလူေတြကေမြးဖြားလာတဲ့မင္းတို႔ကေတာ့ မိနစ္ ၉၀ ေလာက္ၾကိဳးၾကိဳးစားစားကစားရံုနဲ႔ ပုိက္ဆံေတြအမ်ားၾကီးရေနတာျဖစ္တယ္လို႔ ကစားသမားေတြကို ကြ်န္ေတာ္ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ရင္ အလုပ္သမားလူတန္းစားဆိုတဲ့ အသံုးအႏံႈးဟာတစ္ခ်ိဳ႕ေတြ၊ အထူးသျဖင့္ႏုိင္ငံျခားသားကစားသမားေတြအတြက္ ထူးျခားတဲ့အဓိပၸါယ္မ်ိဳးရွိခ်င္မွေတာင္ ရွိမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ သူတို႔သူတို႔အားလံုးခက္ခဲတဲ့အခ်ိန္ေတြကိုရင္ဆိုင္ခဲ့ရသူေတြအေၾကာင္းကိုေတာ့ သိၾကပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔အားလံုးဟာတစ္နည္းနည္းနဲ႔ေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္အျပင္လူတစ္ေယာက္လို႔ခံစားခဲ့ၾကရတာပါပဲ။ အဲဒီလိုအျပင္လူအျဖစ္ခံစားရတဲ့ အခါမွာလူေတြဟာသူတို႔ကိုယ္သူတို႔ျငင္းပယ္ခံရသူေတြလို႔ခံစားရျပီးဒဏ္ရာေတြကိုမခံမရပ္ႏုိင္နဲ႔ ေလာကၾကီးကမတရားဘူးလို႔ ထိုင္ေအာ္ေနမလား၊ အဲဒီလိုျငင္းပယ္ခြဲျခားခံရတဲ့ခံစားခ်က္ကိုထရိုဂ်န္ေတြလိုရန္သူ႔နယ္ေျမထဲ ထိုးေဖာက္၀င္ေရာက္ဖို႔အတြက္ တြန္းအားအျဖစ္အသံုးခ်မလားဆိုတဲ့နည္းလမ္းႏွစ္ခုထဲကတစ္ခုကိုေရြးခ်ယ္ၾကပါတယ္။
ကြ်န္ေတာ့္ကစားသမားေတြကို ကြ်န္ေတာ္ဒီလိုေျပာေလ့ရွိပါတယ္။
" ျပိဳင္ဘက္အသင္းထက္ပိုျပီး ၾကိဳးစားမကစားဘူးဆိုရင္ ငါတုိ႔ဟာမန္ခ်က္စတာယူႏုိက္တက္ မဟုတ္လို႔ဘဲ "

Ref : http://www.fiveeaglesports.com/leading-by-sir-alex-ferguson/