******ေျခသံေပးလုိ႔ အားမရဘူးတဲ့လားရွင္******

 

 

တေစၧရြာ Member-

Virgo Pututulay ေျပာျပတဲ့ ဇာတ္လမ္းေလးပါ.....

ဟုတ္ ကဲ႔ ျဖစ္ပံုက ဒီလိုပါ......လြန္ခဲ႔တ့ဲ တစ္နွစ္ေလာက္ကျဖစ္တာပါ ညီမ လန္ဒန္မွာ ေက်ာင္းသြားတက္ရပါတယ္ အ့ဲဒီမွာ အမ န့ဲ သူ့သမီး အသက္က ၁၀နွစ္ သူတို့ေနတ့ဲအိမ္မွာပဲ ေနပီးတက္တာပါ အိမ္ကေလးကခ်စ္စရာေလး ၂ထပ္တိုက္ေလး အခန္း ၃ခန္းအေပၚထပ္မွာရွိတယ္ ညီမေလးန့ဲ သူ့အေမက တစ္ခန္း ညီမက တစ္ခန္း အိပ္ျကတယ္ စစေရာက္ျခင္းတစ္လေလာက္က့ မထူးျခားဘူး အဲ ေနာက္ေတာ့ အိပ္မလို့ အခန္းထဲလဲေရာက္ ေျခသံတိုးတိုးလဲျကားရေတာ့တာပဲ အစ ကေတာ့ ေပပီး ၃ ၄ ရက္ေလာက္ေနလိုက္ေသးတယ္ ေနာက္ေတာ့ ပိုဆိုးလာတယ္ အိပ္လို့ကိုမရေတာ့ဘူး ေျခသံက ျပင္းလာတယ္ သူ့အလိုလို ျကက္သီး ေတြ ထလာေရာ အမတို့က အျမဲတမ္း TVျကည့္ပီး ညဆို ၁၂ေက်ာ္ေလာက္မွအေပၚတက္အိပ္ျကတာ ေျကာက္ကလဲေျကာက္ ေအာက္ဆင္းရမွာလဲ ကို့ ကိုငေျကာက္လို့အေျပာခံရမွာလဲစိုးေတာ့ မဆင္းျဖစ္ဘူး အမကလဲ အ့ဲဒါေတြမယံုဘူးေလ ေျခသံျကားတယ္ေျပာတာေတာင္ နင့္စိတ္ကျဖစ္ေနတာဆိုပီး ရီေနျကေတာ့ ေအာက္မဆင္းေတာ့ပဲ ေခါင္းျမီးျခံဳ ပီးေနလိုက္တာ ပိုဆိုးေတာ့တာပဲ အခုထိေတာ့ ကိုယ့္ဟာကို တစ္ကယ္လား အိမ္မက္လား မခြဲျခားနိုင္ေသးဘူး အ့ဲဒီလိုေျခသံေတြျကားေတာ့ ဘုရားစာရြတ္ေနလိုက္တယ္ အ့ဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ အေပါက္ဝကေန ဂါဝန္အျဖဴန့ဲ အဂၤလိပ္မ အသက္ ၃၅ေလာက္ က တျဖည္းျဖည္း ညီမေဘးကို တေရြေရြ န့ဲလာပီး မ်က္နွာကို လာငံု့ ျကည့္တယ္ ညီမလဲ လံုးဝ လွဳန့္လို့မရဘူး ပီးေတာ့သူက ညီမ ပက္လက္အိပ္ေနတာကို ေက်ာ္ပီး ေဘးမွာ လာလွဲတယ္ ညီမလဲ ဘုရားစာလဲဆို go go လဲ ေျပာရင္း လွဳတ္လို့လဲရေရာ မရွိေတာ့ဘူး အ့ဲဒါန့ဲ ဟိုဘက္အခန္းကိုသြားေျပာေတာ့ အမက ဒီဘက္မွာပဲအိပ္ေတာ့တ့ဲ နင္အိမ္မက္မက္တာတ့ဲ ညီမလဲ အိမ္မက္ဆိုလဲ အိမ္မက္ပဲ လို့ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာ္ေနပီး ဘုရားစာညတိုင္းဆို သူတို့အခန္းထဲအိပ္တာေပါ့ ခက္တာက အိမ္မက္လို့ထင္ထားတ့ဲအရာက အိမ္မက္မျဖစ္လာတာပဲ။ ညီမ ျဖစ္ပီး တစ္ပတ္ျကာ မနက္ေပါ့ ဟိုမွာက ေဆာင္းတြင္းဆို ၁၀နာရီေလာင္မွ မိုးလင္းတာ မနက္ ၈နာရီေလာက္မွာ အစ္မက အလုပ္သြားပီ အိပ္ေနတ့ဲညီမေလးကို နိုးပီး Marketသြားမယ္ မ်က္နွာသစ္ပီး ေအာက္ဆင္းခ့ဲဆိုပီး ညီမက အေနြးထည္ အနက္ ထူထူျကီးရယ္ဂ်င္းေဘာင္းဘီရယ္လဲပီးေအာက္အရင္ဆင္းပီးေကာ္ဖီေဖ်ာ္ေနတာေပါ့ အ့ဲဒီအခ်ိန္မွာ ညီမေလးက ဆင္းလာပီး မမက ဘယ္လိုဒီေရာက္ေနတာလဲ အခုပဲ ေလွကားမွာ ဂါဝန္ျကီးန့ဲ မမ မဟုတ္ဘူးလား သမီးေဘးက ေခါင္းျကီးငံု့ပီး တက္သြားတာေလ ဆိုပီး ငိုကါေလေရာ ေသခ်ာတာကေတာ့ ညီမျဖစ္ခ့ဲတာလဲ အိမ္မက္မဟုတ္ေတာ့တာပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ေျကာက္လြန္းလို့ ေက်ာင္းေတာင္ ၄နွစ္ပီးေအာင္မတက္ပဲ ဆာတီဖီကိတ္ေလးယူပီးျပန္လာရတယ္ဖုန္းက သီးခ်င္းကလဲ သူ့ဟာသူ ဖြင့္လာတယ္ တံခါးေတြကလဲ ေလမတိုက္ပဲ ပြင့္ပြင္းလာတယ္။ ျပန္ေတြးရင္ အရာအားလံုးက မေန႔တစ္ေန႔ကလုိပဲ ေၾကာက္မိေနတုန္း.. ။

ဒါကေတာ့ ညီမ ႀကံဳဖူးသေလာက္ေလးပါ...။



ကိုယ္ေတြ႔ျဖစ္ရပ္ကို မွ်ေဝေပးပါေသာ Virgo Pututulay အား အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်..။

သရဲ သဘက္ ဘီလူး အစရွိေသာ - ေပတေလာကသားမ်ားအေၾကာင္း

Admin-မိုးတိမ္ပံုျပင္