(၁၉)မိုင္ အႏၱရယ္ကုန္းဆင္း

မႏ ၱေလးကေန ၿပင္ဦးလြင္ကို သြားမယ္ဆိုရင္ (၁၉) မိုင္ ဆိုတာရိွပါတယ္။

မန္းေလးနဲ ့ ျပင္ဦးလြင္ အလယ္ေလာက္မွာ ရိွတာပါ။ အဲဒီနားမွာ ကားလမ္းက ဆင္ေျခေလွ်ာေဇာက္ၾကီး ျဖစ္ေနျပီး အဲဒီ ေလွ်ာေဇာက္ျပီးေတာ့မွ အေကြ ့ျပန္ျဖစ္သြားျပီး ေတာင္ကိုပတ္တဲ ့လမ္းျပန္ျဖစ္သြားတာေပါ ့။ အေကြ ့လမ္းတစ္ဖက္မွာလည္း ေခ်ာက္ကမ္းပါးၾကီးရိွေနၿပန္ပါေသးတယ္။

အဲဒီေနရာမွာ ကားေတြ ခဏ ခဏ ေမွာက္၊ လူေတြေသခဲ ့ၾက။ ဒဏ္ရာေတြ ရၾကနဲ ့မနည္းပါဘူး။

အဲဒါေၾကာင့္မို့လည္း တာဝန္ရိွသူေတြက ယာဥ္ေမာင္းေတြ သတိနဲ ့ေမာင္းႏိုင္ေအာင္ ကားေမွာက္မွဳေတြမွာ

ေသဆံုး ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ၊ ဒဏ္ရာရ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ဆိုျပီး ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးနဲ ့ကို ေရးထားေပးပါတယ္။ ဒါေပမဲ ့ခဏခဏ ျဖစ္တုန္း ေမွာက္တုန္း၊ ေသတုန္းပါပဲ။ ဟိုးအရင္တုန္းကတည္းက ျဖစ္ေနတာပါ ..။

(၁၉၈၀) ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ကာလအခ်ိန္တုန္းက ၿပင္ဦးလြင္ၿမိဳ့၊ ေဆးတပ္မွာ တာဝန္က်ေနတဲ့ က်ြန္ေတာ့္ ဦးေလးတစ္ေယာက္ တပ္ရဲ့တာဝန္ကိစၥတခုအတြက္ မန္းေလးကို ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ ဆင္းဖို့ အေၾကာင္းေပၚလာပါေလေရာ။ ဦးေလးလည္း သူ့ရဲ့ယာဥ္ေမာင္းရဲေဘာ္ တေယာက္နဲ့အတူ တပ္ပိုင္ ဂ်စ္ကားေလးနဲ့ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။

ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ အေရးေပၚတာဝန္နဲ့ သြားရမယ့္ ခရီးဆိုေတာ့ တပ္ေထာက္ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ဌာနကေန ယာဥ္ၾကံ့ခိုင္မွဳ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္တဲ့ ဂ်စ္ကားေလးကို ယူလာခဲ့ၾကတယ္ေလ။ ကားေလးကလည္း အေတာ္ေကာင္းပါတယ္။

အခုေၿပာၿပမယ့္ ကုန္းဆင္းမေရာက္ခင္ အခ်ိန္အထိ ခရီးလမ္းက ေခ်ာေခ်ာေမြ့ေမြ့နဲ့ပါပဲ။

အဲဒီကုန္းဆင္းလည္းေရာက္ေရာ ၿပႆ နာက စဝင္လာေတာ့တာပါပဲ။ ယာဥ္ေမာင္းရဲေဘာ္က ဒီလမ္း၊ ဒီခရီးရဲ့ အထာကို

သိတန္သေလာက္ သိထားသူမို့ ဂီယာၾကီးကို ေျပာင္းလုိက္ျပီးသတိနဲ ့ေမာင္းလာခဲ့ေပမယ့္

ရုတ္တရက္ ဂီယာက ျပဳတ္ထြက္ျပီးေတာ့ ဖရီးမွာျဖစ္သြားတယ္။ စဥ္းစားၾကည့္ေလ ကုန္းဆင္းမွာ ဖရီးဝင္ေနမွေတာ့ ဒီကားရဲ့ အရွိန္ ဘယ္လို ၿဖစ္ေနမလဲဆိုတာ စိတ္ကူးၾကည့္တာနဲ့တင္ ရင္ခုန္ေလာက္တယ္။ ေဘးမွာကလည္း ေခ်ာက္ကမ္းပါးက ရွိေနေသးတာ။ ဒါနဲ ့ကလပ္ကို နင္းျပီးေတာ့ ဂီယာ

ျပန္ထိုးေတာ့လည္း မရၿပန္ဘူးတဲ့ဗ်ာ။ ကားေမာင္းတဲ့ ရဲေဘာ္ခမ်ာမလည္း ေတာင္ေပၚခရီး၊ ခ်မ္းခ်မ္းစီးစီးေပမယ့္ တကိုယ္လံုး ေခ်ြးေတြရွြဲနစ္ေနၿပီ။ ဂီယာဘယ္လိုမွ သြင္းမရေတာ့လို ဘရိတ္ကိုနင္းလိုက္ၿပန္ေတာ့ ဘရိတ္က မာမသြားပဲေပ်ာ့ေနတယ္ ။ သိလုိက္ပါၿပီ ဒီလိုၿဖစ္တယ္ဆိုရင္ ဘရိတ္ေပါက္တာပဲေပါ့။ အဲ့ဒီေခတ္တုန္းကသံုးတဲ့ ဂ်စ္ကားေတြက ကလပ္ နဲ ့ဘရိတ္ အံုက တစ္ခုတည္းဆိုေတာ့ ဘရိတ္ေပါက္တာနဲ ့ကလပ္လည္း မရေတာ့ဘူးေလ။

ဒီေတာ့ ကားက အရွိန္ရ လာတယ္ ..။ ရိုလာကိုစတာၾကီး အေပၚကေန ဝုန္းဆို ေလွ်ာဆင္းလာတဲ့ အရွိန္မ်ိဳးနဲ့ ကုန္းဆင္းလမ္းအတိုင္း လိမ့္ဆင္းလာတာ။ ေဘးနားမွာ ထိုင္လိုက္လာတဲ့ ဦးေလးကုိ ယာဥ္ေမာင္းရဲေဘာ္ကၾကည့္၊ ဦးေလးကလည္း သူ့ရဲေဘာ္ကို ၿပန္ၾကည့္နဲ့ ၿဖစ္ေနၾကၿပီ။ အေၿခအေနက သူတို့ႏွစ္ေယာက္လံုးကို "သြားလိုရာ သြားႏိုင္ၿပီ"

လို့ အမိန့္ၿပန္ခံရေတာ့မယ့္ အေနအထားကို ေရာက္ေတာ့မယ္ေလ...။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ လမ္းေဘးေတာအုပ္ေတြထဲ က လက္ခုပ္တီးျပီး

ေဝး...ေဝး...ေဝး..ဆိုျပီး ေအာ္တဲ့အသံေတြကို ႏွစ္ေယက္လံုးၾကားလိုက္ၾကရတယ္ဆို ပဲ။

ေဘာလံုးပြဲမွာ လူေတြ အားေပးသလုိမ်ိဳး ေသာင္းေသာင္းၿဖၿဖနဲ့ ေအာ္ေနၾကတဲ့ အသံမ်ိဳးတဲ့ဗ်ာ။

ဒါနဲ ့ကားဆရာက လက္ကုိင္ကုိ ဘယ္ဘက္ကို ေကြ ့ခ်ျပီး ေဘးက ေတာင္ကမူေပၚကို ေမာင္းတင္ဖို ့

လုပ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကားကဘယ္လိုမွေကြ ့လို ့မရဘူးတဲ ့။ စဥ္းစားသာၾကည့္ၾကပါေတာ့။ ကားတစီး ေမာင္းလာရင္းနဲ့ ဘရိတ္ေပါက္တယ္။ ဒါမ်ိဳးက ၿဖစ္တတ္ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာ ဂီယာကလည္း ဂ်မ္းၿဖစ္သြားတယ္ဆိုဦးေတာ့။ ဒီေလာက္အထိ လက္ခံလို့ရႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘရိတ္လည္းေပါက္၊ ဂီယာလည္းဂ်မ္းၿဖစ္တဲ့အၿပင္ စတီယာရင္ပါ လွည့္မရေတာ့တဲ ့အၿဖစ္မ်ိဳးက ၿဖစ္ရိုးၿဖစ္စဥ္မဟုတ္ေတာ့ပဲ ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲလို့ေတာင္ ေၿပာရေတာ့မွာပဲေလ။

စတီယာရင္လွည့္မရေတာ့တဲ့အေၾကာင္းကို ယာဥ္ေမာင္းရဲေဘာ္က ဦးေလးကိုသတင္းပို့ေတာ့ ဦးေလးကလည္း သူ ့ကိုဝိုင္းကူျပီးလက္ကိုင္ကုိ လွည့္ေပးရွာပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ လက္ကိုင္က အေသၾကီးလုိျဖစ္ေနတာတဲ ့။

ဦးေလးလည္း ဒါ..ေသြးရိုးသားရိုးေတာ့မဟုတ္ဘူးဆိုျပီး သံဗုေဒၵ ဂါထာကိုရြတ္လိုက္ေတာ ့မွ ကားက ေတာင္ဂမူေပၚကိုေမာင္းတင္လုိ ့ရသြားေတာ့တာတဲ ့ဗ်ာ..။

ကားေရွ့ဘီးလည္း ေပါက္ျပီးေတာ့ ကားေလးကိုင္းရယ္၊ ဘီးဒရမ္ရယ္က ေတာင္ဂမူေလးေပၚမွာ သြားတင္ေနျပီး ကားလည္းရပ္သြားေတာ့ တာတဲ ့..။

ဒါနဲ့သူတုိ ့လည္း ကားေပၚကဆင္းျပီးကားကို ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ ...ဟင္္း.......ေတာက္...ဆိုျပီး

သက္ျပင္းခ်ျပီးေတာက္ေခါက္သံ အက်ယ္ၾကီးကို သူတုိ ့ႏွစ္ေယာက္လံုးၾကားလုိက္ၾကတယ္ဆိုပဲ။

ဒါက ဦးေလးၾကံဳခဲ့ရတာပါ..က်ြန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြၾကံဳရတာေတာ့ ေနာက္မွပဲ တင္လုိက္ပါမယ္။

ေနာက္ၿပီး အဲဒီ ၿပင္ဦးလြင္ မန္းေလး လမ္းမွာ တဝက္ေလာက္မွာ ဟိုတယ္လား ဧည့္ရိပ္သာလားမသိဘူး ရွိတယ္... ကားေမာင္းတဲ့ ဦးေလး ေၿပာတာကေတာ့ သရဲေၿခာက္လြန္းလို႕ ဘယ္သူမွမေနရဲလို႕ ဒီတိုင္းပစ္ထားလိုက္ရတာတဲ့...။ ။:)

ေတာင္ကုန္းေလးေပၚမွာပါ..လပခရဲ ့ ရိပ္သာလုိ ့ေျပာတာပဲ..က်ြန္ေတာ္လဲ အေသးစိပ္

ေတာ့မသိပါဘူး အဲဒါ သိတဲ့သူမ်ားရွိရင္... ေၿပာၿပပါဦး... ေၿခာက္ထပ္ေကြ႕နဲ႕လားမသိဘူး.. နီးတယ္..

Credit To-IVy Ray

သရဲ သဘက္ ဘီလူး အစရွိေသာ - ေပတေလာကသားမ်ားအေၾကာင္း

September 23, 2011 at 4:12pm