“ငါ ့ဘ၀ရဲ ့တိုက္ပြဲ ငါပဲႏႊဲရမယ္”

ကာရန္ေတြနဲ ့ ငါ ့ဘ၀ကို
ကဗ်ာစပ္ၾကည္ ့မိတယ္
အဆီအေငၚေတြကလဲမတည္ ့ဘူး
ဟူး.... ရင္ေမာစရာေတြခ်ည္းပဲ...

အနာဂတ္ဆိုတာ မေရရာဘူး
ပစၥဳပၸါန္ အခ်ိန္ကအေကာင္းဆံုးပဲတဲ ့
စဥ္းစားဆင္ျခင္နိုင္ဖို ့ေခါင္းထဲမွာဘာမွမရွိ
အတိတ္ကိုခနေမွ်ာ္ၾကည္ ့တယ္
ငါေလွ်ာက္ခဲ ့တဲ ့လမ္းအထင္းသားပဲ...

တခ်ိန္တုန္း .. ...
စိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ေတြမက္
အနာဂတ္ကိုေမွ်ာ္ၾကည္ ့
ပစၥဳပၸါန္မွာအေကာင္းဆံုးအျဖစ္
ငါၾကိဳးစားလုပ္ခဲ ့ဘူးတယ္
အဲ ့ဒီအခ်ိန္တုန္းက ေရွ ့တလွမ္းတို ့ဖို ့
ေနာက္ကိုနွစ္လွမ္းဆုတ္တယ္
အတိတ္ကအမွားေတြကိုျပန္ၾကည္ ့
မနက္ျဖန္အတြက္ ဒါေတြကေလွကားထစ္လို ့
ငါသတ္မွတ္ခဲ ့ဘူးတယ္
ငါ ့ဘ၀နဲ ့ငါေပ်ာ္စရာေတြအတိနဲ ့....

တစ္ေန ့....
မထင္မွတ္ပဲ ေခ်ာက္ကမ္းပါထဲ
ငါ ့ဘ၀ ထိုးက်သြားခဲ ့ရတယ္
အေမွာင္တခနဖံုးသြားခဲ ့တာပဲ
အလင္းေရာင္ျပန္ေတြ ့ေပမယ္ ့
အတိတ္ဆိုးေတြနဲ ့အရိပ္မဲေတြ
ငါ ့ေနာက္မွာတေကာက္ေကာက္
လိုက္ေနွာက္ယွက္ေနတုန္းပဲ
အဲ ့ဒါငါ ့အမွားေတြေၾကာင္ ့မဟုတ္ဘူး
ကံၾကမၼာ ၀ဋ္ေၾကြးေၾကာင္ ့
ငါေပးဆပ္ခဲ ့ရတယ္ထင္ပါတယ္...ငါဟာ...
အျမဲတမ္းေခါင္းေမာ ့မေနေပမယ္ ့
ေခါင္းလဲငံု ့မေနခဲ ့ပါဘူး
ဒါေပမယ္ ့...
ခုခ်ိန္မွာငါ ့ေခါင္းကငိုက္စိုက္ပဲ
ျပန္မတ္ျပီးေခါင္းေမာ ့ဖို ့
အားအင္ခန္းေျခာက္ေနတယ္...

ဘ၀ဆိုတာ တိုက္ပြဲတဲ ့....
ငါမသိတာမွမဟုတ္တာ
သိပါတယ္ ဘယ္ေတာ ့မွ
ငါအရံႈးမေပးဘူး
ရွိရွိသမွ်အားအင္ေတြနဲ ့
ေခါင္းေမာ ့ရင္ေကာ ့ျပီးေနနိုင္ေအာင္
ၾကိဳးစားမွာပါ ဘယ္ေတာ ့မွ

ငါ....အျပံဳးမပ်က္ပါဘူး....။

10.8.2013
11:45 AM 

http://for-poem.blogspot.com/2013/08/108.html