{{{{{{ ဘဂၤရြာဖြားေတြနွင့္ အနဳတ္စုတ္ ဂုတ္ၾကား }}}}}}

ေဆာင္းနံက္ကား ေအးျမေသာ ေလေျပညင္းမ်ားနွင့္ အတူ ျမဴအုံမိႈင္းလ်က္ ေနေရာင္ျခည္ကို ငံ့လင့္ကာရွိေနခိုက္ သူႀကီး ဦးမာ သည္ ရြာျပင္ေတာတန္းဆီသို႕လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့ေလသည္ ။ ထို႕ေနာက္ ေနေရာင္ျခည္တစစပြင့္လာ ေသာအခါ ေႏြးေထြးေသာ ေနေရာင္
ျခည္အရသာကုိ ခံစားရင္း ရြာဦးေစတီဘက္သို႕ဝင္ကာ ရွိခိုးၿပီး ရြာထဲသို႕ ျပန္လာခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ထိုအခိုက္ မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္ လားရာမွ သူႀ

ကီး ဦးမာ ထံသို႕ ဦးတည္လာေနေသာ လူနွစ္ေယာက္နဲ႕ ေခြးတစ္ေကာင္ ကိုျမင္ရေနေပသည္ ။ ထိုသူမွာ ရြာထဲ၌ လူတကာ နွင့္မတည့္ေသာ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီး ဆိုသူမ်ားပင္ ျဖစ္မွန္း လမ္းေလွ်ာက္ပုံ အမူအယာကို ၾကည့္ယုံ နွင့္ သူႀကီး ဦးမာမွ အတတ္သိေလသည္ ။"" အင္း....ပြႀကီးနဲ႕ ဂြႀကီးတို႕ေတာ့...ဘာမ်ား အသစ္အဆန္းေတြ ထြင္လာျပန္ၿပီလဲမသိ ၊ ေစာေစာစီးစီးကြာ ၊ဘယ္ကေခြးမွန္းလည္း မသိ ဒီေကာင္ေတြေနာက္ တေကာက္ေကာက္နဲ႔ ပါလား ။လာျခင္းေကာင္းေတာ့ မဟုတ္ေပတန္ရာဘူး ။ ပြႀကီးတို႕ရယ္ ဒုကၡပါပဲ။.... ဒီေကာင္ေတြနွယ္ ..ယခင္ရြာကို ယာယီအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ သူႀကီးဦးအဂၤ က ကူလီလုပ္ဖို႕နွင့္ ဒိုဘီ လုပ္ဖို႕ဆိုၿပီး ဘဂၤရြာက အဌားေခၚထားတာ ၊ ဦးအဂၤ ရာထူးျပဳတ္ေတာ့ ဘဂၤရြာမွာ ေနစရာမရွိေတာ့လို႕ ရြာမွာ ခဏဆိုၿပီး လက္ခံထား လိုက္တာ ၊ျပႆနာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ရွာ ၊ ဟိုလူနဲ႕ မတည့္ ဒီလူနဲ႕ ရန္ျဖစ္ ၊ လူပုံၾကည့္ ျပန္ေတာ့လည္း ၊ ဘာမွန္းမသိတဲ့ အစြပ္ ကို ေခါင္းကမခြ်တ္ ၊ ရြာထဲက မိန္းကေလးေတြကိုလည္း သားေျပာ ၊ မယားေျပာ ၊ လစ္တာနဲ႕ ႀကံစည္ခ်င္ေနၾကတာ ဒီေကာင့္ေတြ ဘတ္သီးေတြကို ၾကည့္တာနဲ႕ မီးဝင္း ဝင္းေတာက္ေနတာ ။ အက်ၤ ီဝတ္ေတာ့လည္း ဖုိ႕ရို႕ဖားယား တခါတေလမ်ား ရြာဦး က ဘုန္းေတာ္ႀကီး မေကာင္းေၾကာင္းလုပ္ႀကံၿပီး ကာလသား ငယ္ေတြၾကား ေျပာေနလိုက္ တာမွ ရစရာ မရွိေအာင္ကို ေစာ္ကားၿပီး ၊ ကာလသားေတြကို ရန္စ သလိုလို ၊ေနာက္သလိုလို ေျပာင္သလိုလိုနဲ႕ မခံနိဳင္လို႕ ရန္ျပန္ျပဳမယ ္ႀကံေတာ့လည္း ဒီေကာင္ေတြက အလ်င္ က်ဳပ္ထံ လာတိုင္ၾကတာ ၊ အုပ္စုဖဲြ႕အနိဳင္က်င့္တယ္ဆိုၿပီးေတာ့ေလ ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ လစ္တာနဲ႕ ဘာသာေရးအားနည္းတဲ့ လူငယ္ေတြကို ဆြယ္တရားေဟာ ၊ ေျမာွက္ထိုးပင့္ေကာ္နဲ႕ လူႀကီးသူမွ ေတြကို အာခံၿပီး သူႀကီးထိပ္တုံး စာမိေအာင္လုပ္ ၊ ေနာက္ လူငယ္အခ်င္းခ်င္းၾကား သြားပုပ္ေလလြင့္ ကုန္းတိုက္သလိုလို အဆင္းဘီးတပ္သလိုလို ေထာင္ လိုေထာင္ ..ေတာက္ ပြႀကီးတို႕ေတြကြာ .. နွင္ထုတ္ျပန္ေတာ့လည္းလူသားခ်င္းမစာနာဘူး ဆိုၿပီး က်ဳပ္တို႕ေတြကိုပဲ သူကျပန္ၿပီး ငိုကာတစ္မ်ိဳး ေျခာက္ကာ တလွည့္ လူမ်ားစုမို႕ အနိဳင္က်င့္သေလး ခဲြျခားသေလး ေျပာလိုက္သေလး ၊ အင္း....ဟိုတေလာကေလးတင္ ဘယ္က မ်ိဳးတူရာ မိန္းမေတြေကာက္ၿပီး ရွာယူလာၾကသလဲ မသိ ၊ ကေလးေတြကလည္း တျပြတ္ျပြတ္ ေမြးတာ တက်ိပ္ မက ရွိေနၿပီ ၊ ေနာက္ၿပီး ရြာထဲက ကေလးေတြနဲ႕ဒင္းတို႕ ရဲ႕ကေလးေတြက တက်က္က်က္ရယ္ ။ ဒင္းတို႕လင္မယားခ်င္းကလည္း ျဖစ္လိုက္ၾကတဲ့ရန္ ၊ ခုနစ္အိမ္ၾကား ရွစ္အိမ္ၾကား ။ ဒီလိုမွ မဟုတ္လွ်င္လည္း ဒင္းတို႕နွစ္အိမ္ေထာင္ ရန္ျဖစ္လို ျဖစ္ ၊ အခ်င္းခ်င္း ဦးေအာင္တိုင္ၾက ေတာၾက၊ ေတာ္ေတာ္
လည္း အတိုင္အေတာ ထူတဲ့ ေကာင္ေတြ ၊ အင္း .......ခုလည္း ဘာျဖစ္ျပန္သလဲ မသိ ဘာ လာတိုင္ျပန္ၿပီနဲ႕တူတယ္ ၾကည့္ရတာဘယ္က ေခြး.... ေခၚလာၿပီး............?????သူႀကီး ဦးမာ ........ေတြးေနစဥ္မွာပင္ ၊ ထို ပြႀကီး နွင့္ ဂြႀကီးတို႕ မွာ ေခြး တစ္ေကာင္နွင့္ သူႀကီး ဦးမာ အနီးသို႕ေရာက္လာလွ်က္ ... ဝါက်င္က်င္ သြားမ်ားေပၚေအာင္ ၿပံဳးျပလွ်က္ ... (သူႀကီးေနာ္ ..မနည္း လိုက္ရွာရတယ္ ၊ အေစာႀကီး ဘယ္လိုလမ္းေလွ်ာက္သလဲ ၾကည့္စမ္း ) ဆိုၿပီးပြႀကီးမွ အသားလြတ္ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးႀကီး နွင့္ ဂြႀကီးကို တလွည့္ ဦးမာကို တလွည့္ၾကည့္ကာ ေျပာေလေတာ့သည္ ။ ဤတြင္ ဂြႀကီးမွ နီေၾကာင္ေၾကာင္ မုတ္ဆိတ္ကို သပ္လွ်က္ (ဟုတ္တယ္ သူႀကီး .. က်ေနာ္တို႕ေနာ္ သူႀကီးကို လုိက္ရွာေနတာ နွံ႕ေနၿပီ ) လို႔ေျပာ ေသာအခါ ၊ ၎တို႕ အေၾကာင္းသိေသာ ဦးမာ မွာ မ်က္နွာထား ခပ္တည္တည္ နွင့္ပင္ (ကဲ .... ေျပာ .. ဘာျပႆနာ ျဖစ္ၿပီး၊ဘာတိုင္မလို႕လည္း) ဆိုၿပီး ေလသံမာမာနွင့္ ေမးလိုက္
ေလသည္ ။ ထိုအခါ နွစ္ေယာက္စလုံးမွ (.ဟာေရ ..သူႀကီးေနာ္ ... အေနာ္တို႕ကို ..ဘယ္ေတာ့ မွ အေကာင္းမျမင္ဘူး .. အၿမဲ ခဲြျခားဆက္ဆံတယ္ ၊ သူႀကီးေနာ္ မမွ်တဘူး ဆိုၿပီး ..) တိုင္ပင္ထားသည့္ အလားေျပာေသာအခါ ၊ ဦးမာ မွ (ကဲကြာ ..ၾကာတယ္ျမန္ျမန္ေျပာ) ဆိုၿပီး ဟန္႔လိုက္ရ ေလသည္ ။ ဤသို႕မွ ပြႀကီးမွ ..ေၾကာက္ခ်င္ေယာင္ မ်က္နွာေပးနွင့္ (သူႀကီးက်ေနာ္တို႕ ဒီေခြးမေလး ကိစၥလာတာပါ သူႀကီး ။ ဒီေခြးမေလးကို ေမြးစားခ်င္လို႕ပါ သူႀကီး ...) ဆက္၍ ဂြႀကီးမွ (သနားပါတယ္ သူႀကီးရယ္.. ေခြးမေလးမွာ ဇီးႀကီးနဲ႕ ဆိုေတာ့ စာနာသနားၿပီး လက္ခံေပး ပါေနာ္ သူႀကီး ။သူႀကီးမွ ေနာက္တခါ ထိုေခြးမေလး အားၾကည့္ၿပီး ..( ဟာာာာ...... မျဖစ္ပါဘူးကြာ ..မင္းတို႕ေခြးမေလးက ဇီးႀကီးနဲ႕ကြ ျဖစ္ပါဘူး ရြာထဲက ကေလးေတြကို လိုက္ကိုက္မွျဖင့္ ဒုကၡ...) ထိုအခါ ပြႀကီးမွ ျပာျပာသလဲနွွင့္ (သူႀကီးေနာ္ ..ေသခ်ာၾကည့္ပါ သူႀကီး ..ဒီေခြးမေလးေနာ ္ဘယ္ေလာက္သနား စရာေကာင္းလဲ ၊ သူႀကီးမွာ စာနာတတ္တဲ့ နွလုံးသားမရွိဘူးလား သူႀကီး ...) ဆိုၿပီး အညာွကို သိေသာ ပြႀကီးမွ ေျပာေသာ အခါ ..သူႀကီးမွ ေနာက္တခါၾကည့္ၿပီး ...အင္း..... .ၾကည့္ေတာ့လည္း ေဆာင္းတြင္းမို႕ ေမြးရဖြားရ ခက္ရွာမွာပဲေလကြယ္ ..ဒီေခြးမေလး ၾကည့္ရတာ သိပ္ရန္လုိတတ္မယ့္ပုံ မေပၚရွာပါဘူး.....
ဆိုၿပီးေတြးလွ်က္ ေတြေဝသြားေလေတာ့သည္။ ထို အခ်က္ကို သိေသာ ဂြႀကီးက ခပ္သြက္သြက္ပင္ သူႀကီးဒီေခြးမေလးက ရြာေဟာင္းက က်ားနဲ႕
မ်ိဳးစပ္ထားတာဗ် ။ အကယ္၍ အေကာင္ေပါက္လာလွ်င္ က်ားနဲ႕ေတာင္ တူခ်င္ေနဦးမွာဗ် ၊ ေနာက္ၿပီးေနာ္ သူႀကီး ဒီေခြးမေလးကို အျခားရြာေတြ ကလည္း လိုခ်င္လို႕ လိုက္ရွာေနၾကတာ သူႀကီးနဲ႕ထိုက္လို႕ ေမြးခြင့္ႀကံဳတာ သူႀကီးလက္ခံလိုက္ပါ သူႀကီး ) ဆိုၿပီး ဒိုင္ေၾကာင္ရိုက္ေလေတာ့သည္ ။ ဒီေတာ့ သူႀကီးကစဥ္းစားၿပီ ...ဒီ ပြႀကီးနဲ႕ ဂြႀကီး ဆိုေတာ့လည္း မယုံၾကည္ ၊ ေနာက္ၿပီး လက္မခံျပန္လွ်င္လဲ မစာနာသလိုျဖစ္မယ္ ၊ ေနာက္ၿပီး အျခားရြာေတြကို သြားၿပီး ဒီနွစ္ေကာင္က က်ဳပ္တို႕မစာနာလို႕ လာပို႕ရပါတယ္ ဆိုၿပီးလီဆယ္ လုပ္ႀကံေျပာၿပီး ၊ ကဲ့ရဲ႕ ခံရေအာင္ ဖြဦးမယ္ ။ အင္း... ဒီေတာ့သူႀကီးမွ (ေနၾကဦးကြာ ... မင္းတို႕ေရာ ၊ ဒီေခြးမေလးေရာ ရြာထဲ လိုက္ခဲ့ၾက ၊ ရပ္မိ ရပ္ဖေတြကို ေခၚယူေမးျမန္းၿပီးမွ လက္သင့္ခံသင့္ မခံသင့္ ဆုံးျဖတ္မယ္ ) ....လုိ႕ ေျပာေျပာဆိုဆိုပင္ သူႀကီး ၊ ပြႀကီး ၊ ဂြႀကီး နွင့္ ေခြးမေလးတစ္ေကာင္ ရြာထဲသို႕ ဝင္သြားပါေလေတာ့သည္

။*************************************
ဟာ !!!!!...ေခြးမႀကီးက ဇီးႀကီးနဲ႕ လက္ခံလို႕ ဘယ္ျဖစ္မလဲ ...ရြာက ခေလးေတြကို လိုက္ကိုက္ကုန္မွေပါ့ဗ်ာ ။
ဟ !!!! ...မင္းမွာ စာနာတဲ့ စိတ္ မရွိဘူးလား ၊ ၾကည့္ပါဦးေန႕ေစ့ လေစ့ႀကီး
ေမြးေတာ့မယ္ ဟာကိုကြာ ၊ သနားပါတယ္ ။ ထိုသို႕႔ ျငင္းၾက ခုန္ၾကရင္း .......
သူႀကီး ဦးမာ၏ အိမ္ဝိုင္းတြင္းတြင္ ဆူညံပြက္ေလာ ရိုက္လွ်က္ ရွိေနေတာ့ သည္ ။ ထိုစဥ္ ...
ကဲ ကဲ ...ဟိတ္ ဟိတ္ .....ဆိုေသာ အသံဝါႀကီးနွင့္ သူႀကီး ဦးမာ မွ ထၿပီး ေငါက္လာေသာအခါ ပြႀကီးတို႕ ဂြႀကီးတို႕မွာ မ်က္နွာငယ္ေလးနွင့္ ေစာင့္ေၾကာင့္ထိုက္လွ်က္ သူႀကီးမ်က္နွာကို ၾကည့္ကာ တလွည့္ ၊ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ႀကီးစြာနွင့္ ရြာသားေတြ ဘက္တလွည့္ ၾကည့္ၿပီး သူႀကီးဦးမာ ..ဆက္ေျပာမယ့္ အသံကိုနားစြင့္ ေနၾကေလသည္ ။ ေခြးမေလးမွာလည္း ေျခာင္တစ္ခုတြင္ အၿမီးေလးကုပ္ၿပီး လူစကား နားမလည္ ေသာ္လည္း နားလည္ ေနသေယာင္ေယာင္ ။ ထိုစဥ္..........ဗ်ိဳ႕.....သူႀကီးသူႀကီး ......ဆိုၿပီး ျခံဝိုင္းအျပင္မွာ ေခၚသံတခ်ိဳ႕ ၾကားလိုက္ေသာအခါ ၿခံဝန္းထဲမွာ သူႀကီးအပါအင္လူမ်ားအားလုံး အသံလာရာစီသို႕ ၿပိဳင္တူ အၾကည့္ေရာက္သြားပါေတာ့သည္ ။ ဗ်ိဳ႕ ..သူႀကီးးး .....ဘယ္သူေတြတုန္းဗ် ........ဝင္ခဲ့ၾကပါဗ်ာ .. ဦးမာ မွ လွမ္း၍ ေခၚလိုက္ေလသည္ ။ က်ဳပ္တို႕ပါဗ် ... အျခားရြာက လူႀကီးေတြပါဗ် ၊ ေနာက္အပတ္ထဲ ၿမိဳ႕လုံးကြ်တ္ အစည္းအေဝးပဲြလုပ္မွာမုိ႕လူႀကီးေတြကို လိုက္စုၿပီး ခင္ဗ်ားရြာက ေစတီ ေလ့လာရေအာင္ လူစုၿပီး ဝင္လာၾကတာဗ် ။ ရြာဦးဆရာေတာ္ က်န္းမာရဲ႕လား ဦးမာ ရဲ႕....ေျပာေျပာဆိုဆုိပင္ ဝင္လာလိုက္ၾကတာ ၊ ၿခံဝင္းထဲလည္း အေရာက္ မ်ားျပားလွတဲ့ လူေတြကို စုရုံးေနတာကို ေတြ႕သြားၾကေလတာ့ အံ့ၾသေသာ မ်က္နွာမ်ား နွင့္ျဖစ္ကုန္ ၾကေလေတာ့သည္ ။ ထိုအခါ သူႀကီး ဦးမာမွ ...... အေျခအေနကို ရိပ္စားမိသူ ပီပီ ..(လာၾကပါဗ်ာ အေတာ္ပဲ ဒီမွာ .......ေလဗ်ာ ပြႀကီးတို႕ ဂြႀကီးတို႕ကေန႕ေစ့လေစ့ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေခြးမေလးကို ရြာမွာ ေမြးဖြားေစဖို႕ဆိုၿပီး ေတာင္းဆိုလာလို႕ က်ဳပ္တို႕ရြာက ရပ္မိရပ္ဖေတြ စုၿပီး ေမြးသင့္ မေမြးသင့္ကို အားလုံး ဆႏၵနွင့္ အညီ ဆုံးျဖတ္မလို႕လုပ္တုန္း ခင္ဗ်ားတို႕ေရာက္လာေတာ့ အေတာ္ပဲဗ် ။ ကဲဝင္ၿပီး အကဲခတ္ ဆုံးျဖတ္ေပးၾကပါဦးလား ) ဆိုၿပီး ရွည္လ်ားစြာ ရွင္းျပၿပီး ဖိတ္ေခၚ လိုက္ေလ သည္ ။ ဒီေတာ့ အျခားရြာ လူႀကီးမ်ားမွလည္း ထိုေခြးမေလးကို ဝင္ေရာက္ ၾကည့္ရႈၾကပါတာ့သည္ ။ ထိုအထဲတြင္ ဘဂၤ ရြာမွ သူႀကီးက(အင္း..... ဒီေခြး
ေလးက ငါတို႕ရြာက ေပ်ာက္သြားတဲ့ ေခြးမေလးေပပဲ ၊ မွတ္မိတယ္ ..မွတ္မိတယ္ ..ဒီလိုအေသြး အေမြးက က်ဳပ္တို႕ရြာထြက္ပဲ ..သူ႕ၾကည့္ေတာ့ လည္း ေန႕ေစ့လေစ့နွွင့္ မၾကာခင္ေမြးေတာ့ မွာ ၊ က်ဳပ္တို႕ရြာက ေခြးဆိုၿပီးေျပာျပန္လွ်င္လည္း က်ဳပ္ကို ျပန္လက္ခံခိုင္းလွ်င္ မျဖစ္ေခ်ဘူး ၊ ရြာမွာကလည္း ေခြးေတြ ေပါမွေပါ ၊ က်ဳပ္တို႕ရြာကလည္း အစာေရစာ ေလာက္ငွလွတယ္ မရွိဘူး ၊ ဒီၾကားထဲ ေခြးေတြက မ်ိဳးပြားခ်က္က ေၾကာက္ခမန္း လိလိ ဆိုေတာ့ တရြာလုံး ေခြးေတြေပါ လြန္းလို႕ ေရထဲ ေမ်ာေမ်ာေနရတာ ၊ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ၿပီးေတာ့ပဲ ျငင္းရမွာပဲ ။ ထိုအခါ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို႕မွာ ဘဂၤ ရြာသူႀကီး မ်က္နွာရိပ္ မ်က္နွာကဲ အမူအယာ ပ်က္ယြင္းေနသည္ကို ရိပ္စားမိ ေသာေၾကာင့္ အျခားသူမ်ား သတိမထား မိေစရန္ ဥာဏ္ဆင္သည့္ အေနနဲ႕ ပြႀကီးမွ လက္တို႔လိုက္ ေသာအခါ ဂြႀကီးမွ ငိုယိုၿပီး ေျမျပင္မွာ လူးလိွမ့္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္ ။ ဒီေတာ့ ေခြးခ်စ္သူူမ်ားအားလုံးသည္ ဂြႀကီးအား ဆဲြရင္းလဲြရင္း သူႀကီးဦးမာ အား ထိုေခြးမေလးအား လက္ခံရန္ ေျဖာင့္ျဖ ေျပာဆို ပါေတာ့သည္ ။ ဦးမာ လည္း ေနာက္ဆုံး မတတ္နိဳင္သည့္ အဆုံးတြင္ ထိုေခြးမေလးအား လက္ခံရန္ ျပင္ဆင္ ရေပေတာ့သည္ ။ ဦးမာ က တဆက္တည္းပင္ ေခြးမေလး မီးဖြားၿပီးပါက ၎ေခြးမိသားစုအား ရြာျပင္၌သာထားရွိၿပီး လက္တေလာ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီတို႕မွ ေစာက္ေရွာက္ရန္ အမွာထားၿပီး ေခြးထိန္းရာထူးအား ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးကို ေပးအပ္လုိက္ သတည္း ။

***********
ဒီလုိနဲ႕ အရပ္ကူပါ ၊လူဝိုင္းပါနွင့္ ပြႀကီး၊ဂြႀကီးတို႕၏ ေဆာင္မမႈေၾကာင့္ ေခြးမေလးမွာ ဦးမာ ၏ ရြာ၌ ေခတၱ ေမြးဖြားခြင့္ေနထိုင္ခြင့္ရသြားေလေတာ့သည္ ။ ပြႀကီး နွင့္ ဂြႀကီး ၌မွာကား ေခြးမေလးကို ခ်စ္ျခင္း၊ စာနာျခင္းထက္ ၎တို႕မွာ အႀကံရွိ၍ ဘဂၤရြာသို႕ အသြား ထိုေခြးမေလးကို ခိုးယူလာၾကျခင္း ျဖစ္ေပသည္ ။ အေၾကာင္းမူကား ဦးမာ၏ ရြာတြင္ ေခြးခ်စ္သူေပါမ်ားျခင္း ၊ ေနာက္ၿပီး ရြာသူရြာသားတို႕ ေဖာ္ေရြသေဘာေကာင္းျခင္းအား ၊ ပြႀကီးတို႕ ဂြႀကီးတို႕မွာ ေကာင္းေကာင္း သိရွိၿပီးျဖစ္၍ ၊ ထိုေခြးမေလးထံသို႔

နွင့္ သားေပါက္မ်ားအား ဝိုင္းဝန္းေထာက္ပံ့ၾကမည့္ လာဘ္လာဘတို႕ကို ျမင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္ ။ ဒီလိုနဲ႕ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို႔မွာ ရြာ၏ ေခြးထိန္းရာထူး အားေပ်ာ္ေပ်ာ္ႀကီး ယူလွ်က္ပင္ ေနၿပီးသကာလ ၊ မၾကာမီ ..ထိုေခြးမေလးမွာ ေတာထဲဝင္ၿပီး အျခားရြာပဲကူးသြားသလား လုံးဝ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေလေတာ့သည္ ။ ထိုအခါ
ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို ႔ ေခါင္းမီးေတာက္ၿပီး ႀကံရာမရသည့္အဆုံး ဘဂၤရြာသူႀကီးထံ သြားေရာက္ၿပီး အကူအညီေတာင္းေလသည္ ။ ဘဂၤရြာသူႀကီးမွလည္း ေက်ေက်နပ္နပ္ပင္ ေပ်ာက္ဆုံးသြားေသာ ေခြးမေလး
နွင့္ဆင္တူေသာ အျခားဘဂၤရြာထြက္ ေန႕ေစ့လေစ့ ေခြးမေလးတစ္ေကာင္ကို ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးကုိ ေပးၿပီး ၊ ေနာက္ေသာ အခါ က်ဳပ္ရြာတြင္ ေနရာနွင့္ စားစရာ၊ ေသာက္သုံးေရ အခက္အခဲရွိတယ္ ၊ဒီေတာ့ ေခြးေလးေတြ ေမြးလာခဲ့ၿပီး မ်ိဳးျပန္ဖြားေသာ အခ်ိန္တြင္ က်ဳပ္ရြာမွ ေခြးမ်ားအား လာေလာက္ယူငင္ၿပီး ဦးမာတို႕ရြာတြင္ ထားပါ ။
လိုအပ္တဲ့ အကူအညီေပးမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားၿပီး ၊ ပြႀကီးတို႕နွင့္ သေဘာတူညီထားကာ ဘဂၤရြာဖြားခ်င္းေတြပဲဗ်ာ ၊ ေခြးေလွးယားပင္က ၿခံစည္းရိုးမွီ ၊ ၿခံစည္းရိုးက လည္း ေခြးေလွးယားပင္ကို မွီေပါ့ဗ်ာ ဆိုၿပီး လက္ဝါးခ်င္းရိုက္ ခဲ့ပါေတာ့သည္ ။ ထို႔ေနာက္ ဘဂၤရြာမွ ေခြးမေလး
မီးဖြားခ်ိန္ ေရာက္လာခဲ့ေလေတာ့သည္ ။ ထိုေခြးမေလးမွာ ေခြးေလး ၁၃ ေကာင္တိတိကို ေမြးဖြားၿပီး လြန္စြာ ပင္ပန္း လွ်က္ရွိေနၿပီးေနစဥ္ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို႕မွာ အႀကံတစ္ခုေပၚလာေပေတာ့သည္ ။ အင္း ...ဒီေခြးမိသားစုကို ရြာျပင္သို႕ လႊတ္ရေတာ့မယ္ ၊ ဒီေတာ့ ငါတို႕ ခါနာေပ်ာက္ေတာ့မယ္ ။ မျဖစ္ေခ်ဘူး ၊ ဒီေခြးေပါက္ေလးေတြ မေမြးခင္ ငါတုိ႕ေအးေအးေဆးေဆး အူစိုခဲ့ၾကတယ္ ၊ ခုမၾကာခင္ ယခင္ကအတိုင္း ကူလီထမ္း ၊ ဒိုဘီ ျပန္လုပ္ရလွ်င္ေတာ့ မသက္သာေခ်ဘူး ။ ဒီေတာ့ ဒီေခြးေပါက္ေလးေတြရဲ႕ မိခင္ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ၿပီး ဒီရြာမွာ ငါတို႕လက္ထဲမွာပဲ ေနခြင့္ရေအာင္ႀကံ ရေတာ့ မွာပဲဆိုၿပီး နွစ္ေယာက္သား ေက်ာက္က်စ္ ယုတ္မာစြာနွင့္ ေခြးမိခင္ကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ လိုက္ၾကၿပီး ဇာတ္ကို နာေအာင္ ေနာက္ေန႕၌ ရြာရိုးကိုးေပါက္ တစ္ရြာဝင္ တစ္ရြာထြက္ၿပီး ေခြးမိခင္ ခႏၶာကို ဆဲြလ်က္ ငိုေကြ်းျပေလေတာ့သည္ ။ ေနာက္တစ္ခု ထိုေခြးေပါက္ကေလးမ်ားအား မ်ိဳးရိုးသန္႕ေၾကာင္းနွင့္ လူေတြပိုၿပီး ေပးကမ္းခ်င္လာေစရန္ ၊ ရြာပတ္ဝန္းက်င္တြင္ မွသည္ ၿမိဳ႕အထိပင္ ၊ ရြာေဟာင္းမွ က်ားနွင့္ ဘဂၤရြာမွ ေခြးမေလးတို႕မ်ိဳးေဖာက္ၿပီး ရလာေသာ ေခြးသားေပါက္မ်ားျဖစ္၍ သူတို႕မ်ိဳးရိုးမွာ က်ားမ်ိဳးရင္းဝင္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဝါဒျဖန္႕ၿပီး အခန္႕မသင့္၍ မိခင္ ေသဆုံးသြားခဲ့ရေၾကာင္း ဇာတ္နာေအာင္ မ်ိဳးစုံ လံၾကဳတ္ ပုံျပင္ေတြ လုပ္ကာ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို႕မွ ဂြင္ဖန္ၾကေလေတာ့သည္ ။ ထိုေခြးေပါက္ကေလးမ်ား၏ အမ်ိဳးကိုလည္း တခါမွ မၾကားဖူးေသာ ကမာၻ႕မ်ိဳးရင္း အသစ္ အျဖစ္ ၎တို႕ဘာသာစကားျဖင့္ ရြာေဟာင္းမွ ဂုတ္ၾကား မ်ားဟု ပထမ ေပးခဲ့ေသာ္လည္း ဘဂၤရြာသူႀကီး မွ တိတ္တဆိတ္ ဤအမည္အစား (( အရိုးကို တဂိန္ဂိန္နွင့္ ညာစားတတ္ေသာ ၊ ရိုဂိန္ညာ )) ဟု ေပးေစသျဖင့္ ၊ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို႕မွာ ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ရိုဂိန္ညာ ဟူေသာ နာမသစ္ျဖင့္ ၊ ေခြးတစ္အုပ္ကို ျပျပၿပီး ေျမာက္စား ၊ ေျခာက္စား ေဟာက္စား ၊ ေဟာင္စား ၊ ငိုစား ၊ ရီစား လုပ္ၿပီး ကာလၾကာရွည္စြာ လုပ္စားေနၾကေတာ့ေပသည္ ။ထို ရုိဂိန္ညာတို႕အား အႀကီးအက်ယ္ ေျမာွက္စားလိုသူမွာကား ယခင္ ရြာသူႀကီးေဟာင္း ဦးအဂၤ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ ဦးအဂၤ သည္ ဦးမာအား ရာထူး လဲြေျပာင္းေပးခ့ဲ ရျခင္းကို ယေန႕တိုင္မေက်နိဳင္ေသးပဲ အခါခြင့္သင့္တိုင္း ဦးမာတို႕ ရပ္ရြာ အေရးအား ဝင္ေရာက္ ဂတုံးဂတိုက္ လုပ္တတ္ေလ၏ ။ဦးအဂၤ ၏ ေနာက္ကြယ္မွ ပံ့ပိုးမႈမ်ားေၾကာင့္ အျခားရြာမ်ားမွ အကူအညီ ေထာက္ပံ့မႈမ်ားစြာ ရရွိၿပီး ပြႀကီးတို႕ ရိုဂိန္ညာ တသိုက္မွာ အိပ္ စား ကာမ ကို အဓိက အလုပ္အျဖစ္ လုပ္ေဆာင္ၾကၿပီး မ်ိိဳးပြားကာ ရြာပိုင္ေျမ အခ်ိဳ႕ကို အပိုင္သိမ္းရန္ ပစ္မွတ္ထားၿပီး တစ္စတစ္စ ႀကိဳးစားလာေလေတာ့သည္ ။

**************

ဤသို႕ျဖင့္ ပြႀကီးနွင့္ဂြႀကီးတို႕၏ ေခြးပါးစပ္က စားခြက္လုၿပီး ကာလၾကာရွည္လာေတာ့ ေခြးမ်ိဳးေတြ တျဖည္းျဖည္း သူႀကီးဦးမာ ၏ ရြာ၌ တိုးၿမဲ တိုးလ်က္ရွိေနေလေတာ့သည္ ။ ထို႕ေနာက္ ေခြးေပါက္ဖြားနႈန္းလြန္စြာ ျမင့္မားသေယာင္နွင့္ ဘဂၤရြာမွ သူႀကီး၏ လက္သိပ္ထိုး ခိုးၿပီး ဦးမာ၏ ရြာမွ ပြႀကီး နွင့္ ဂြႀကီးတို႕၏ ေပၚတင္တမ်ိဳး မသိမသာတသြယ္ျဖင့္ ရြာထဲသို႕ ရိုဂိန္ညာ မ်ိဳးရင္းစာရင္းျပၿပီး ဝင္လာလိုက္ၾကတာ လြန္စြာမ်ားျပာလာေသာ အေျခစိုက္လာေပသည္ ။ ထိုအခါတြင္ ပြႀကီး၊ ဂြႀကီးနွင့္ဘဂၤရြာသူႀကီး အမည္ နာမ ေပးထားေသာ ၊ ရိုဂိန္ညာ အားလြန္စြာ တန္ဖိုးထားလ်က္ ထိုေခြးေလ ေခြးလြင့္တို႕မွာ ေသြးၾကြၿပီး ရြာခံလူတို႕ အားယခင္ ေကြ်းေမြးဖူးေသာ၊ ေနရာေပးဖူးေသာ ေက်းဇူးမွ မေထာက္ ျပန္လည္ ရန္မူၿပီး ၎တို႕အတြက္ ေနရာအတည္တက်နွင့္ ရြာအေနာက္ေျမာက္ပိုင္းအား ရိုဂိန္ညာ ေခြးမ်ာေပ်ာ္စံရာ ေျမ အျဖစ္သတ္မွတ္ေပးရန္ သူႀကီးထံေတာင္းဆို ေလေတာ့သည္ ။ အကယ္၍ သူႀကီးမွ ခြင့္မျပဳလွ်င္ ရြာကို ဖ်က္ဆီး၍ ၊ သူႀကီးကို ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ေခြးသားေပါက္မ်ားအား မစာနာသူ ၊ တိရိစာၦန္ ၫွဥ္ပမ္း နွိပ္စက္မႈနွင့္ တရားဆဲြမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို႕မွ ဦးေဆာင္ၿပီး အၾကပ္ကိုင္ ၿခိမ္းေျခာက္ လာေတာ့သည္ ။ ဘဂၤရြာသူႀကီးမွလည္း ႀကိဳတင္ ပြႀကီးတို႕နွင့္ ဇာတ္တိုက္ထားသည့္ အတိုင္း ထိုေခြးေလ ေခြးလြင့္မ်ားမွာ သူတို႕ရြာမဟုတ္ပဲ ၊ ဦးမာ ရြာတြင္ ဘိုးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ေနထိုင္လာၾကေသာ ရိုဂိန္ညာ ေခြးမ်ားျဖစ္၍ သူတို႕ရြာကိုေတာင္ ရိုဂိန္ညာ မ်ား ေရာက္လာၾက၍ ရြာၿခံစည္းရိုးကို ေသခ်ာလုံၿခံဳေအာင္ လုပ္ထားရေၾကာင္း ၊ ရြာစဥ္လွည့္၍ သတင္းလြင့္ထား၏ ။ ထိုေနာက္ အျခား ဘဂၤအမ်ိဳး ၊ ပြႀကီးတို႕ အမ်ိဳးမ်ားကိုလည္း ၿမိဳ႕ရြာပတ္ၿပီး အကူအညီေတာင္းကာ ဦးမာ ကို ဖိအားေပး အတင္းလက္ခံ ခိုင္းေနေလသည္ ။ ဦးအဂၤ တို႔ကလည္း ၿမိဳ႕ေပၚမွ ေန၍ သာသာထိုးထိုးေလး တို႔မီးရႈိ႕မီး လုပ္ေပးေန ျခင္းေၾကာင့္
ေခြးခ်စ္သူ ရြာ ၅၇ ရြာ စုေပါင္းထားေသာ အသင္းႀကီးမွ ေခြးကူညီေရး အေၾကာင္းျပၿပီး ဦးမာ တို႕၏ ရြာ၌ ေခြးေနရာ သတ္မွတ္ေပးေရး ကို
ၿမိဳ႕အုပ္မင္းထံ တိုင္းၾကားထားေၾကာင္း ၊ မိမိတို႕၏ ေခြးအားေပး အားေျမာွက္
လုပ္ငန္းအား ဦးမာ၏ ၿခံဝိုင္း အတြင္းတြင္ အိမ္တစ္ေဆာင္ ေဆာက္ၿပီး ျပဳလုပ္ခြင့္ေပးရန္ စသျဖင့္ ရြာေပါင္းစု အင္အားျပ ၿခိမ္းေျခာက္ကာ သူႀကီးဦးမာကို ဖိအားေပး အၾကပ္ကိုင္ဖို႕ ႀကိဳးစားေလသည္ ။ ဦးမာ ကလည္း ယခင္ ရုိဂိန္ညာေတြ ေသာင္က်န္းစဥ္ ရြာ အေနာက္ပိုင္း အား ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ေပးရန္ အျခားရြာမ်ားမွ အကူအညီ လိုအပ္၍သာ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး ၊ ရိုဂိန္ညာ အမည္ကို အသုံးခ်ၿပီး ပြႀကီးတို႕ လုပ္စာေနျခင္းကို သိေသာ္ျငားလည္း ၊ ရြာ၌ ေအးခ်မ္းစြာေနထိုင္ေနေသာ လူမ်ား ထိခိုက္မည္ ကတေၾကာင္း ၊ တရြာလုံးမွ ရိုဂိန္ညာတို႕အား
သုတ္သင္လိုက္မည္ဆိုပါက သမိုင္းတြင္ အမည္းစက္ထင္မည္က တစ္ေၾကာင္း လူႀကီးပီပီ ပညာသား ပါပါ နွင့္ ရိုဂိန္ညာ ခ်စ္သူမ်ားနွင့္ ရြာျပင္မွ မာန္ဖီျပေနေသာ ေခြးသူေတာင္းစားတုိ႕အား ခင္ဗ်ားတို႕ သိိပ္ခ်စ္ေနၾကလွ်င္ ခင္ဗ်ားတို႕ရပ္ရြာမွာ ခဲြေဝၿပီး ဒီ ရိုဂိန္ညာ ေတြကို ေခၚသြားၾကပါလားလို႔ ေျပာလည္း ေျပာလိုက္ေရာ ၊ ရိုဂိန္ညာ အက်ိဳးေဆာင္ေတြ ေရာ ၊ ရြာျပင္က အူသံေတြ ၊ မာန္ဖီသံေတြ ေခတၱ တိတ္ဆိတ္သြားၾကေလေတာ့သည္ ။ ထိုအခါ ဘဂၤရြာမွ ေရေမ်ာလိုက္၍ ပင္လယ္အစာ ျဖစ္သြားေသာ ဘဂၤေခြးေတြကို အျခားရြာတရြာ၏ ေသာင္ျပင္၌ ေပၚေသာအခါ ၊ ဘဂၤရြာသူႀကီးမွ ဘဂၤတံဆိပ္ပါေသာ ေခြးမ်ားျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ ယခင္ျငင္းေနၾက အတိုင္း ဦးမာတို႕ရြာမွ ရုိဂိ္န္ညာ မ်ားျဖစ္သည္ဟု ျငင္းလို႕မရနိဳင္ပဲ ရွက္ရွက္နွင့္ပင္ ၎တို႕မ်ိဳးရင္းမွာ ဘဂၤရြာမွ မ်ိဳးရင္းျဖစ္ေၾကာင္း ။ ရိုဂိန္ညာ ဆိုတာ ဦးမာတို႕ ရြာအဝန္းအဝိုင္းထဲ ဝင္ဆံ့ ေစရန္ ေပးထားေသာ အမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၊ လူသိရွင္ၾကား သူေတာ္ေကာင္း အရည္ၿခံဳၿပီး ေတာင္းျပန္ျပသည္ ။ သို႕ေပမယ့္ ရိုဂိန္ညာမ်ားအား လႊတ္ၿမဲ ၊ ေမ်ာၿမဲကိုေတာ့ လံုးဝ အပ်က္မခံေပ ။ ဘဂၤရြာ၏ ေခြးသားေပါက္နႈန္းမွာကား လြန္စြာျမင့္မားေသာေၾကာင့္ ဦးမာတို႕ ရြာမွတဆင့္သာ အျခားၿမိဳ႕ရြာ မ်ားသို႕ တင္ပို႕နိဳင္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပတည္း ။

***********

ဦးမာ ၏ ေခါင္းမာမႈ ၊ ဘုဂလန္႕က်မႈ နွင့္ ရြာသူရြာသားတို႕ အေပၚ မထီမဲ့ျမင္ ဂရုမျပဳမႈတို႕ေၾကာင့္ ပြႀကီးနွင့္ ဂြႀကီးတို႕မွာ လြန္စြာ ႀကီးပြားလ်က္ရွိၿပီး ရြာတြင္ ေျမယာမ်ား ၊ အေဆာက္အဦးမ်ားပင္ ပိုင္ဆိုင္သည္အထိ အႀကီးအက်ယ္ ၊ သူႀကီးကို ပိုင္ေအာင္ေပါင္းၿပီး လႈပ္ရွားကာ ေအာင္ျမင္ေနေပသည္ ။ ဦးမာကား ယခုအခ်ိန္ထိ အျခားရြာမ်ား၏ သာေရးနာေရးမ်ားတြင္ အခ်ိန္ၿဖဳန္းၿပီး ရိုဂိန္ညာ အေရးကို ေသြးေအးေနစဥ္မွာ ၊ ဦးမာ၏ တပည့္ရင္းျဖစ္သူ ေမာင္ရီမွ ကဲ ..ဒီေလာက္ေတာင္ ျဖစ္လွတယ္ ရိုဂိန္ညာ ဟာ က်ဳပ္တို႕အလ်င္ရြာေဟာင္း
က က်ားရဲ႕ မ်ိဳးရိုးေသြးစစ္ ၊ မစစ္ကို အစစ္ေဆးၾကည့္ခံ နိဳင္ရဲလားလို႕ ေမးလိုက္ေတာ့ ၊ ပြႀကီးတို႔နွင့္ ဂြႀကီး ၊ ဘဂၤရြာသူႀကီးတို႕မွာ လြန္စြာထိတ္လန္႕လ်က္ ၊ ေသြးေလ ေျခာက္ျခားကာ ၅၇ရြာ ေခြးခ်စ္သူမ်ား အသင္းထံ အကူအညီေတာင္းၿပီး ရြာစဥ္သို႕ လွည့္လည္ၿပီး ဝါဒျဖန္႕ရန္ ေခြးခ်စ္သူ အဖဲြ႕ဝင္မွ နံမည္ႀကီး ဇာတ္အဖဲြ႕ကို ဌားရမ္းၿပီး မ႑ပ္ထိုးကာ ရိုဂိန္ညာ ေဒါ့ရူး ဇာတ္နာဇာတ္ကြက္ေတြကို ၊ နာမည္ႀကီး သရုပ္ေဆာင္ မ်ား၏ ေလသံမ်ိဳးျဖင့္ ကျပ ေၾကာ္ျငာ ခိုင္းေလသည္ ။ ဤတြင္ ထိုဇာတ္အဖဲြ႕မွ လည္း ေကာင္းနိဳးရာရာ ဇာတ္လမ္း
ဆင္ၿပီး ရြာစဥ္လွည့္လည္ကျပရန္ ဇာတ္ကြက္ဖန္တီးေသာ အခါတြင္ ဇာတ္နာရေအာင္ မ်ိဳစုံး လူးလိမ့္ငိုေၾကြးျပၿပီး အေကာင္းဆုံး အသုံးေတာ္ခံ ကျပ ေပမယ့္လို႕ ဇာတ္လမ္း၏ ေက်ာရိုးမခိုင္မာမႈ ၊ ဇာတ္လမ္းမွာ တမင္ ဇာတ္နာေအာင္ ရည္ရြယ္ထားေပမယ့္ အဓိက အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား၏ ပုံရိပ္ေဖာ္မႈတို႕တြင္ ရိုဂိန္ညာတို႕ ၏ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားသာ ေဖာ္ျပနိဳင္ၿပီး ဇာတ္လမ္းမွာ ဘဂၤရြာနွင့္ ပြႀကီး၊ဂြႀကီးတို႕ ထင္ထားသေလာက္ ဦးမာ၏ ရြာအေပၚတြင္ အျခားရြာမ်ားမွ မျမင္မေစာင္းေစ ေလာက္ေသာေၾကာင့္ ၊ တမင္တကာ လုပ္ႀကံဇာတ္လမ္းႀကီးမွန္း ကေလးေတာင္ သိေလာက္ေသာ ဇာတ္နာ ကြက္မ်ိဳး မွာ နွဲသံရွည္ႀကီးဆဲြၿပီး ေဖာ္ျပသြားေပမယ့္ တကယ့္တကယ္တမ္း မွာေတာ့ ရိုဂိန္ညာတို႕အတြက္ ေလပုပ္ထုတ္ေဆး
ေၾကာ္ျငာ ေလာက္သာ ျဖစ္သြားရေပသည္ ။ ထိုအခါ ဘဂၤရြာသူႀကီး ၊ ပြႀကီးနွင့္ဂြႀကီး ၊ ရိုဂိန္ညာ တို႕မွာ ေဆြ႕ေဆြ႕ခုန္ေနၾကေနေပသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ ထိုေလပုပ္ထုတ္ေဆး ေၾကာ္ျငာမွ ဇာတ္အဖဲြ႕အားေပးလိုက္ရေသာ ဇာတ္ေၾကးမွာကား မတန္တဆ အရင္းအနွီးေပး လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ဓါတ္ပ်က္ကာ အသံၾကားၿပီး ဝမ္းသြားၾကေသာ ပြႀကီးတို႕နွင့္ ရိုဂိန္ညာတို႕မွာ လြန္စြာျဖင့္ ထို မစင္ကို တန္ဖိုးထားက အေျခာက္ခံၿပီး အခါခြင့္သင့္တိုင္း ေရျပန္နဴး၍ ေသာက္တဲ့သူ
က ေသာက္ ၊ ရွဴ တဲ့သူက ရွဴ ၊ နွေမ်ာတသစြာ ျပန္ျပန္ ေလြးေလ့ ရွိေနပါေတာ့သတည္း ။ ။



ဘဂၤရြာဖြား ဂုတ္ၾကားမ်ား ၊ ဘဂၤရြာလမ္း .... ဇာတ္သိမ္းခန္း ..........
ေမွ်ာ္ .................... ။ ။

By :

ဦး ယဥ္ေက်း

ဦးယဥ္ေက်း ။ ။ ၁၈ ၊ ၁၂ ၊ ၂၀၁၂