Ads (728x90)


Thursday, 29 November 2012
ကိုယ္လုပ္ခ်င္သလို လုပ္လို႔ မရဘူး။ အမ်ားနဲ႔ ညီေအာင္လို႔ အမ်ားေက
ာင္းက်ိဳးအတြက္ တစ္ခါ တေလ ကိုယ့္ရဲ႕ အက်ိဳးကို အေနာက္မွာ ထားျပီးေတာ့ လုပ္ရတယ္။ အဲဒီလို လုပ္မွသာ တိုးတက္ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေဒသ မွာ ျဖစ္ေပၚေန တဲ့ အခက္အခဲေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ကၽြန္မတို႔ ဟာ ႏိုင္ငံၾကီးသား အျမင္နဲ႔ ေျဖရွင္းရမယ္။ ကၽြန္မ တို႔ ႏိုင္ငံကို အျပစ္မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ အျပစ္မဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံ၊ ကမာၻက ေလးစားတဲ့ ႏိုင္ငံျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္မလဲ၊ ဘယ္လို ေနမလဲ၊ ဘယ္လိုထိုင္မလဲ။ ဘယ္လို ျပႆနာေတြကို ကိုင္တြယ္မလဲဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ ဆံုးျဖတ္ရလိမ့္မယ္။

ကိုယ့္ႏိုင္ငံ သိကၡာရွိဖို႔ဆိုတာ လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ တာ၀န္ရွိဖို႔ လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ သိကၡာရွိဖို႔ဆိုတာ လူတစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ လည္း မရဘူး။ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုတည္း လုပ္လို႔လည္း မရဘူး။ အစိုးရခ်ည္း လုပ္လို႔လည္း မရဘူး။ ျပည္သူလူထုအားလံုး ပါ၀င္မွ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံ သိကၡာရွိေအာင္ ကၽြန္မတို႔ လုပ္ႏိုင္မွာပါ။ ျပည္သူေတြနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ အခါမွာ ျပည္သူေတြ အၾကိဳက္ကို ကၽြန္မ အျမဲလိုက္ျပီးေတာ့ လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မ မွန္တဲ့အတိုင္းပဲ ေျပာမယ္။ ျပည္သူေတြက မၾကိဳက္ရင္လည္း မၾကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ ၾကိဳက္ရင္လည္း ၾကိဳက္တယ္လို႔ ေျပာပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မ ေသေသခ်ာခ်ာ ကတိေပးႏိုင္တယ္။ ကၽြန္မ ျပည္သူေတြကို လွည္ဖ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးမ်ိဳး လုပ္လို႔ မရဘူး။

ေနာက္ျပီးေတာ့ တစ္ခဏနာ ေပၚျပဴလာ ျဖစ္ခ်င္လို႔ လုပ္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးမ်ိဳးလည္း ကၽြန္မ မလုပ္ဘူး။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေရရွည္အက်ိဳးကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ကၽြန္မ လုပ္သြားမွာ။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ ေရရွည္ အက်ိဳးကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ လုပ္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္မမွာ အားနည္းခ်က္ေတြရွိလို႔ ဆိုရင္လည္း ၀ိုင္းျပီးေတာ့ ျပဳျပင္ေပးၾကပါ။ ကၽြန္မ လက္ခံဖို႔ အဆင္သင့္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူေတြကလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားပါ။ သေဘာထားၾကီးရမယ္။ ေရရွည္အျမင္ရွိရမယ္။ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ အဓိကလိုအပ္ခ်က္က အမ်ိဳးသားျပန္ လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးပဲ။
အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရးဆိုတာ ဘာလဲဆိုေတာ့ ဆယ္စုႏွစ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ကြာဟေနတဲ့ အသင္းအဖြဲ႔ေတြ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးေတြ၊ အုပ္စုေတြ စုစည္းျပီးေတာ့ ႏုိင္ငံ့အက်ိဳးအတြက္အတူ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ကိစၥျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ဖို႔ ဆိုလို႔ရွိရင္ ကၽြန္မတို႔ ျပည္သူအားလံုး ဟာ ေရရွည္အျမင္နဲ႔လုပ္ ဖို႔ လုိပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ေရရွည္အျမင္နဲ႔လုပ္မွ ကၽြန္မတို႔ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာပါ။ အခု ဒီေဒသမွာျဖစ္ေန တဲ့အခက္အခဲေတြကို ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ သိကၡာရွိမယ့္ ပံုစံနဲ႔ ကၽြန္မ ေျဖရွင္းခ်င္ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို လုပ္တဲ့အခါ ျပည္သူေတြက ဝိုင္းဝန္းျပီးေတာ့ ကူညီၾကပါလို႔ ကၽြန္မ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီလမ္းေၾကာင္း ေလွ်ာက္တဲ့အခါမွာ ျပည္သူေတြက ျပည္သူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈမရဘဲနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ျပည္သူေတြ ရဲ႕ ေထာက္ခံ မႈဆိုတာ ျပည္သူအၾကိဳက္ ေရတိုဆံုးျဖတ္ခ်က္ေလးေတြ ခ်ျပီးေတာ့ အဲဒီလို ျပည္သူရဲ႕ ေထာက္ခံမႈေတြ ဒီလိုမမွန္မကန္တဲ့ နည္းေတြနဲ႔ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ေထာက္ခံမႈေတြကို ရမယ္ဆိုရင္လည္း ေရရွည္မွာ အက်ိဳးမရွိပါဘူး။ ကၽြန္မေစာေစာကေျပာသလိုေပါ့။ ျပည္သူေတြနဲ႔ မွန္မွန္ကန္ကန္ဆက္ဆံမယ္။ ရိုးရိုးေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆက္ဆံမယ္။

ကၽြန္မရဲ႔႕ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြ၊ ကၽြန္မရဲ႕ လုပ္တာကိုင္တာေတြကို ျပည္သူက မၾကိဳက္ရင္လည္း မၾကိဳက္ဘူးလို႔ ေျပာႏိုင္တယ္။ ကၽြန္မရွင္းျပမယ္။ ကၽြန္မတစ္ခုခုကို လုပ္တယ္ဆိုရင္ ဘာျဖစ္လို႔ လုပ္သလဲဆိုတာ ရွင္းျပမယ္။

အခုဒီေဒသမွာ ေၾကးနီစီမံကိန္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး ျဖစ္ေနတဲ့ျပႆာနာဟာ ကၽြန္မကေနျပီးေ တာ့ ေအးေအး ခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေျပလည္သြားေစခ်င္တယ္။ ဒီလိုေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းနဲ႔ ေျပလည္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ ျပည္ သူေတြလည္း ဝမ္းသာတယ္။ ႏိုင္ငံလည္း သိကၡာရွိတယ္။ ကၽြန္မတို႔ အနာဂတ္ အတြက္ လည္း ေကာင္းတဲ့ေျခလွမ္းျဖစ္တယ္။ အဲ့လုိရေအာင္ ကၽြန္မၾကိဳးစားမယ္။ ၾကိဳးစားေပမယ့္ လို႔ ေအာင္ျမင္မယ္ ၊ မေအာင္ျမင္မယ္ ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္မကေနျပီးေတာ့ ဘယ္လိုအာမခံခ်က္မွ မေပးႏိုင္ဘူး။ ဒါေပ မယ့္ ျပည္သူကသာ ကၽြန္မနဲ႔ လက္တြဲျပီးေတာ့ ေျပလည္မႈရွာမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မယ္လို႔ ကၽြန္မယံုပါတယ္။

ဒီေတာ့ ကၽြန္မက ျပည္သူကိုတစ္ခုပဲ ေတာင္းပန္ခ်င္ပါတယ္။ ေသေသခ်ာခ်ာ စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ ကၽြန္မဘယ္လိုပဲ ဆံုးျဖတ္ ဆံုးျဖတ္၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတာ့ မခ်ေသးဘူးေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ တစ္ဖက္ကိုေတာ့ ေမးၾကည့္ျပီးပါျပီ။ လုပ္ငန္းရွင္ေတြဘက္ကို ေတြ႔ျပီး သက္ဆိုင္ရာ ရြာသူရြာသားေတြနဲ႔ လည္း ေတြ႔ခ်င္တယ္။ ကန္႔ကြက္တဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႔လည္း ေတြ႔ခ်င္တယ္။ ဟိုဘက္ဒီဘက္ အေျဖ ႏွစ္ ခုကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေျပလည္ေအာင္လို႔ ကၽြန္မ ညွိေပးခ်င္တယ္။ အဲ့လို ညွိေပးတာ ကို ျပည္သူေတြက သေဘာတူရဲ႕လား။

ကၽြန္မတို႔ဆီက ႏိုင္ငံသားေတြက ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနခ်င္တယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မယံုၾကည္တယ္။ ကၽြန္မတို႔ ႏိုင္ငံသူ ႏိုင္ငံသားေတြက အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ ေစတနာ ေမတၱာနဲ႔ပဲ ေနခ်င္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မယံုၾကည္တယ္။ ဒါ လူသားတိုင္းက ဒီလိုပါပဲ။ ေစတနာေမတၱာနဲ႔ ေနရတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ အင္မတန္မွ ေအးခ်မ္းပါတယ္။ ေဒါသေတြ ဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ဆိုတာ မေအးခ်မ္းႏိုင္ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံၾကီး ေအးခ်မ္းဖို႔ အတြက္ ကၽြန္မအစဥ္အျမဲ ပဲ ျပန္လည္ ရင္ၾကားေစ့ေရးလမ္းကို ကၽြန္မေလွ်ာက္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုေလွ်ာက္တဲ့အခါမွာ ကၽြန္မနဲ႔အတူ ျပည္သူပါလာမွ ကၽြန္မလုပ္ငန္းေတြမွာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မွာပါ။
ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မလမ္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ျပည္သူေတြက ၾကိဳဆိုေလ့ရွိတယ္။ ကၽြန္မ အင္မတန္မွ အားတက္တယ္။ အားတက္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မကို က်န္းမာပါေစလို႔ ေခၚေနလို႔ မဟုတ္ဘူး။ အသက္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ လို႔ ေအာ္ေနလို႔ မဟုတ္ဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလ စဥ္းစားမိတယ္။ အသက္ရာေက်ာ္ေတာင္ ရွည္ပါ့မလားေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာပဲေျပာေျပာ ျပည္သူရဲ႕ ေထာက္ခံမႈ ရွိရင္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ လုပ္ငန္းေတြဟာ ေအာင္ေျခအ မ်ားၾကီးွရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မအားတက္ရပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ခက္ခဲတဲ့အခ်ိန္မွာ မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုတာ လြယ္ကူတဲ့အခ်ိန္ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ဘက္ကေနျပီးေတာ့ ရပ္တည္ေပးတဲ့ အရာဟာ မိတ္ေဆြေကာင္းပဲ။ ကၽြန္မရဲ႕ ျပည္သူေတြဟာ ကၽြန္မရဲ႕ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္လို႔ ကၽြန္မရိုးရိုးပဲ ေျပာပါရေစ။ ကၽြန္မအေန နဲ႔လည္း ကၽြန္မတို႔ျပည္ သူေတြအတြက္ မိတ္ေဆြေကာင္း ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္။ ခက္ခဲတဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ရပ္တည္မယ္။ ေနာက္တစ္ခုက မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုတာ မွန္မွန္ကန္ကန္ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ဆက္ဆံ ရတယ္။ ေျပာဆိုရတယ္။ ကိုယ့္အၾကိဳက္ကို လိုက္လိုက္ေျပာတဲ့သူဟာ မိတ္ေဆြေကာင္းလို႔ မထင္နဲ႔ေနာ္။ မွားလိမ့္မယ္။ ဘယ္ေတာ့မဆို ကိုယ့္အၾကိဳက္ကို လိုက္ျပီးေျပာတာဟာ မိတ္ေဆြေကာင္းမ်ားရဲ႕ အလုပ္မဟုတ္ဘူး။ တစ္ကယ့္မိတ္ေဆြေကာင္းဆိုတာ ကိုယ့္ရဲ႕ေကာင္းက်ိဳး ကို ေရွ႔ရႈျပီးေတာ့ ေျပာသင့္ေျပာ ထိုက္တာကို ေျပာမယ္။ ေထာက္ျပသင့္တာကို ေထာက္ျပမယ္။ အဲဒါမဟုတ္ဘူးလား။ ကၽြန္မတို႔ဟာ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ကၽြန္မနဲ႔ ျပည္သူၾကာမွာ တစ္ကယ့္ကို ေကာင္းျမတ္တဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္းေတြ ဆက္ဆံမႈတစ္ခု ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကၽြန္မက ျပည္သူေတြနဲ႔ ေတြ႔တယ္။ ေျပာဆိုတယ္ဆိုတာ ဟာ ျပည္သူေတြနဲ႔ ကၽြန္မရဲ႕ၾကားမွာ နားလည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္လို႔၊ ကၽြန္မတို႔ၾကား မွာ ေကာင္းမြန္တဲ့ သံေယာဇဥ္ေတြ တည္ေဆာက္ႏိုင္ေအာင္လို႔ ကၽြန္မေတြ႔ဆံုတာပါ။ တစ္ကယ္လို႔ တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း ေတြ႔ႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ သန္း ၆၀ ကို ဘယ့္ႏွယ့္လုပ္ သြားလို႔ရမွာလဲ။ သိန္း ၆၀ ကို တစ္ေယာက္ခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း မေတြ႔ႏိုင္တဲ့အခါက်ေတာ့ ဒီလိုပဲ အစုလိုက္ေတြ႔ရတာပဲ။ ဒီလိုေတြ႔ရတိုင္းလည္း ကၽြန္မဝမ္းသာပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ေလ ခရီးသြားရင္ စိတ္ဆိုးရတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ျပည္သူေတြမဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မတို႔ အဖြဲ႔ေတြ လုပ္ပံုကိုင္ပံုမဟုတ္လို႔။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လုိ စိတ္ဆိုးရတဲ့အခါေတာင္မွ ျပည္သူေတြက ျပံဳးျပံဳးရႊင္ရႊင္နဲ႔ ကၽြန္မကို ၾကိဳဆိုတဲ့အခါ စိတ္ဆိုးတာေတြ ေျပရပါတယ္လို႔ ေျပာျပခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ လို႔။

အခုေတာ္ေတာ္ေလး ေမွာင္ေနျပီဆိုေတာ့ ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ကၽြန္မေတာင္းပန္ခ်င္တာရွိတယ္။ ဒီလိုေမွာင္တဲ့အထိ ေစာင့္ရေအာင္လို႔ လုပ္ခဲ့တာကို ကၽြန္မေတာင္းပန္ပါတယ္။ အဲဒါဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့။ နံနက္တုန္းက မႏၱေလးကေန မံုရြာကိုလာေတာ့။ မံုရြာက ျပည္သူလူထုက အင္မတန္မွ ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ် ၾကိဳဆိုတယ္။ ေတာ္ေတာ့ကို ေနာက္က်သြားတယ္။ လမ္းမွာ ေျဖးေျဖးေလးပဲသြားျဖစ္တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မဒီမွာ အေရာက္ေနာက္က်တယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ လမ္းမွာ ၾကိဳဆိုတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြကို ကၽြန္မေကာင္းေကာင္း မႏႈတ္ဆက္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဟုိဘက္က အလုပ္ခ်ိန္းထားတာကို ေနာက္က်မွာဆိုးလို႔။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ လမ္းမွာ မႏႈတ္ဆက္ခဲ့ရတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။ အခု လို ေမွာင္တဲ့အထိ ေစာင့္ရတဲ့ ဒီကိုေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူအားလံုးကို လည္း ေတာင္းပန္ပါတယ္လို႔ ေျပာပါ ရေစ။

ေနာင္ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း ကၽြန္မတို႔ အမ်ားၾကီး အတူတူလုပ္ရဦးမယ္။ ဒီလို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ မေတြ႔ႏိုင္သည့္တိုင္ေအာင္ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ အားလံုးအတူလုပ္ရမွာပဲ။ အေဝးက ဆက္သြယ္မႈနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ လုပ္သြားရမွာပဲ။ တစ္ခ်ို႔က်ေတာ့လည္း ကၽြန္မရဲ႕ ေရွးေရစက္ အရ ျပန္ျပီးေတာ့ နီးနီးကပ္ကပ္ ျပန္ေတြ႔ရတဲ့ လူေတြလည္း ရွိမွာပါ။ ဒီလိုနီးနီးကပ္ကပ္ ျပန္ျပီးေတာ့ မဆံုႏိုင္ဘူးဆိုရင္ေတာင္ ဒီလို တစ္ခ်ိန္တစ္ခါမွာ ကၽြန္မတို႔ဟာ အတူတူ ႏိုင္ငံရဲ႕ ျပႆာနာၾကီးအတြက္ စဥ္းစားပိုင္ခြင့္ အတူတူထိုင္ျပီးေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခြင့္ ရတာကိုလည္း ကၽြန္မရင္ထဲ အျမဲမွတ္သားထားပါတယ္။ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ထိန္းသိမ္းထားပါမယ္လို႔ ေျပာရင္း နိဂံုးခ်ဳပ္ပါ တယ္။
EMG

Post a Comment

Blogger Disqus

Comment ေပးရန္ ညာဘက္ေထာင့္မွ Blogger or Facebook or Disqus ကုိႏွိပ္ပါ။

Voted This Post

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...