မသူေတာ္ေစာင့္ေသာျခံ ( {ျဖစ္ရပ္မွန္} {စ/ဆံုး} )

{၁}
""မိုက္တယ္ေမေမ•••
ျခံဝင္းလည္းက်ယ္တယ္၊သီးပင္စားပင္လည္းရွိတယ္
ပန္းပင္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့သမီးသိပ္ႀကိဳက္"""
""ႀကိဳက္ပါေတာ္•••
ေမေမလည္းကိုယ့္ျခံကိုယ့္ဝင္းနဲ့
လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနခ်င္တာႀကာျပီ"""
ေဒစီက•••
ေမေမ့ကိုဖက္ကာကပ္ခ်ြဲေနျခင္းျဖစ္သည္။
ျမို႔လယ္ေခါင္တြင္တိုက္ခန္းက်ဥ္း
ေလးတြင္မိသားစုျပြတ္သိပ္ေနခဲ့ေနရတာမို႔
ဒီျခံကိုေတြ႔ရံုနွင့္ပင္
စိတ္ခ်မ္းသာေစသည္။•••
ခုလိုမိသားစုေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနရေအာင္
စီစဥ္ေပးေသာေဖေဖ့ကိုလည္းအထူး
ေက်းဇူးတင္မိသည္။••••
""သမီးပစၥည္းအေလးေတြမသယ္နဲ႔ေနာ္
သမီးေမေမလည္းမသယ္ေစနဲ႔
ဒီမွာေဖေဖနဲ႕သမီးေမာင္ေလး
ျပီးသေလာက္သယ္မယ္"""
""ဟုတ္ကဲ့ေဖေဖ"""
ကားကပစၥည္းေတြခ်ေပးျပီးသည္နွင့္
ျပန္သြားျပီျဖစ္သည္။
ေဖေဖကေဒစီ့အားပစၥည္းမ်ားမသယ္ရန္
ေျပာေသာ္လည္းေဒစီတစ္နိုင္
တစ္ပိုင္သယ္ကာ•••
ေမေမနွင့္အတူအိမ္ေပၚတက္လာခဲ့သည္။
အိမ္က•••
နယ္အိမ္မ်ားလိုေျခတံရွည္အမ်ိဳးအစားျဖစ္ကာ
ေရနံေခ်းဝကာမဲညိွု႔နက္ေမွာင္ေနေလသည္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေဒစီ
သေဘာက်ေလသည္။•••
အိမ္ထဲပစၥည္းေတြေရာက္ေတာ့
မနားရေသး•••
ပစၥည္းမ်ားေနရာခ်ရေသးသည္။
အိမ္၏ႀကမ္းျပင္မ်ားက•••
ကိုယ့္အရိပ္ကိုယ္ျပန္ျမင္ရေလာက္ေအာင္
ေခ်ာေျပာင္ေနေလသည္။•••
ပစၥည္းတင္ျပီးေတာ့•••
ေမာင္ေလး သီဟအား•••
အနီးအနားထမင္းဆိုင္တြင္
ထမင္းဝယ္ခိုင္းလိုက္သည္။
အိမ္စေျပာင္းသည့္ရက္မို႕•••
ဒီတစ္ေန႕ေတာ့ျဖစ္သလိုစားရေတာ့မည္။••
'"ေမေမ•••
အိမ္ေအာက္မွာအလွဴခံေရာက္ေနတယ္"""
""ဟုတ္လားသမီး••မဂၤလာပဲ•••
ဒီအိမ္ေရာက္ေတာ့ဦးဦးဖ်ားဖ်ားအလွဴ်ေပါ့"""
"""ဘုန္းႀကီးေတာ့မဟုတ္ဘူးေမေမ
ဝတ္ျဖဴစင္ႀကယ္နဲ႔သူေတာ္စင္လိုလိုဘာလိုလို"""
""သမီးေတာ့ေဖႀကီးကမေတြ႔ဘူးလား
အိမ္ေအာက္မွာရွိေနတာပဲကို"""
""ေမာင္ေလးသီဟနဲ႔အျပင္လိုက္သြားတာေနမွာ"""
ေမေမကေျပာေျပာဆိုဆို•••
ပိုက္ဆံအိတ္ထဲမွတစ္ေထာင္တန္သံုးရြက္
ထုတ္ယူလိုက္သည္။
ထို႕ေနာက္အိမ္ေအာက္ဆင္းသြားေလသည္။
ေဒစီလည္းပစၥည္းမ်ားအားတတ္နိုင္သေလာက္ေနရာ
ခ်လိုက္သည္။••••
မႀကာပါေမေမသည္•••
ပိုက္ဆံသံုးရြက္ကိုင္လ်က္အိမ္ေပၚျပန္တက္လာ
ေလသည္။••••
ခဏေနေတာ့ထမင္းဝယ္သြားေသာ
ေဖေဖနွင့္ေမာင္ေလးပါျပန္ေရာက္လာသည္။
""ဘယ္လိုလဲေမေမမလွဴျဖစ္လိုက္ဘူးလား"""
""'သမီးေတြ႔လိုက္တာေသခ်ာလား••
ေမေမအိမ္ေအာက္ေရာက္ေတာ့မေတြ႔ေတာ့ဘူး
ျမန္လိုက္တာ"""
""ေတြ႔လိုက္တာေသခ်ာပါတယ္ေမေမရဲ႔"""
""အင္းအလွဴထိုက္လို့ထင္ပါရဲ႕ေလ•••
ဒါေပမယ့္သမီးေတြ႕တဲ့ခ်ိန္နဲ႔•••
ေမေမသြားလွဴတဲ့ခ်ိန္ေပ်ာက္သြားတာျမန္လိုက္တာ"
ေမေမထူးဆန္းမည္ဆိုလည္းထူးဆန္းစရာပင္။
ေဒစီေတြ႔ေသာအခ်ိန္•••
ေမေမလည္းခ်က္ခ်င္းလွဴရန္သြားတာ
ျဖစ္သည္။သူေတာ္စင္ႀကီးအေနျဖင့္
လူတစ္ေခၚစာေလာက္ေဝးေသာ
ျခံျပင္ခ်က္ခ်င္းေရာက္ဖို႕ဆိုတာ•••
ေျပးသြားရင္ေတာင္မျဖစ္နိုင္ေပ။"•••
ဘယ္လိုျဖစ္တာပါလိမ့္••••
ေဒစီ့စိတ္ထဲအေတြးတခ်ိဳ႕ဝင္သြားရေလသည္။
""ကဲ••ကဲသမီး•••
ထမင္းျပက္ထမင္းစားရေအာင္"""
မီးဖိုေခ်ာင္ပစၥည္းမ်ားက
ေနရာမခ်ေသးတာမို႕•••
ေမာင္ေလးဝယ္လာေသာ
ထမင္းနွင့္ဟင္းအားႀကမ္းျပင္ေပၚတြင္
အဆင္ေျပသလိုျပင္လိုက္ကာ"••
မိသားစုေလးေယာက္ဝိုင္းဖြဲ႔စားေသာက္လိုက္ေလ
သည္။•••••
~~~~~~~~~~~~~~~~
{၂}
အိမ္ကေလးသည္•••
ထင္ထားသည္ထက္ပင္ေအးခ်မ္းလွသည္။•••
ျခံထဲမွ••ပန္းပင္မ်ားအား•••
ေဒစီအေသအခ်ာေပါင္းသင္ေရေလာင္း၍
ျပဳစုလိုက္ေသာအခါ•••
ပန္းခင္းေလးမွာပန္းပြင့္ေဘးမ်ား
အေရာင္အေသြးစံုျဖင့္တင့္တယ္လာေလသည္။••
ေဖေဖက•••
လဝကရံုးတြင္••
အရာရွိငယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္၍••
အိမ္ကျမို႔ျပင္ဘက္ေရာက္လာတာမို႕
ရံုးနွင့္ေဝးသြားကာ•••
မနက္ထမင္းခ်ိဳင့္နွင့္ဆိုင္ကယ္တစ္စီး
နွင့္ရံုးသြားရံုးျပန္ရေလသည္။•••
ေမာင္ေလးကေတာ့•••
သူငယ္ခ်င္းေတြနွင့္စု၍•••
ဝပ္ေရွာ့ေထာင္ထားေလသည္။^"
သူလည္းမနက္ကတည္းကထြက္
လိုက္လ်ွင္^•••အျပင္မွာတစ္ေနကုန္ေလသည္။•••
ေမာင္ေလး၏ဝပ္ေရွာ႕ေလးကဒီနွစ္အတြင္း
အေတာ္စီးပြားျဖစ္ေလသည္။
သူ႕ဝပ္ေရွာ့ေလးနွင့္
အေဖ့လခေခ်ြးနွဲစာေလးကိုစုေဆာင္းကာ
ဒီျခံဝင္းနွင့္အိမ္ေလးကို
ဝယ္ယူနိုင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ေမေမကေတာ့••••
ရပ္ကြက္ေစ်းေလးတြင္•••
ကုန္ေျခာက္ေရာင္းရန္ေနရာစံုစမ္းလ်က္ရွိသည္။
ေဒစီ့မွာထမင္းဟင္းတည္ခ်က္လိုက္•••
ပန္းခင္းေလးထဲတြင္အခ်ိန္ကုန္လိုက္
ရွိေနရသည္။
တစ္ေန႔ေဒစီပန္းခင္းထဲတြင္
ေရာက္ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။•••
ပန္းတကာ့ပန္းတြင္••
ေဒစီသည္နွင္းဆီပန္းကိုအႀကိုက္ဆံုးျဖစ္တာမို႕
နွင္းဆီပင္မ်ားအား•••
စိုက္ခဲ့ေပးေသာအရင္အိမ္ရွင္မ်ားအား
ေက်းဇူးတင္မိသည္။••••
ေဒစီအေတြးနွင့္ႀကည္နူးေနစဥ္•••
"""ေဒစီေရ••••"""
""ေဒစီေရ•••"""
ေဒစီ့ေခၚသံႀကားတာမို႔•••
ေဖေဖမ်ားရံုးကျပန္လာသလားဟုေတြးမိသည္။
ထမင္းစားျပန္လာသည္ဆိုရေအာင္လည္း
ထမင္းစားခ်ိန္မဟုတ္ေသးပါ။•••
ေဒစီလက္တြင္ကိုင္ထားေသာ
ေျမဆြသည့္ခက္ရင္းကိုခ်ထားခဲ့ကာ
အိမ္ဆီအေျပးလာခဲ့လိုက္သည္။
ထူးဆန္းစြာမည္သူမ်ွရွိမေနေပ။
ေဒစီအံ့ႀသေနရင္း•••
အိမ္စေျပာင္းလာသည့္ရက္က•••
ေတြ႔ရေသာဖိုးသူေတာ္အား
ျပန္အမွတ္ရမိသည္။
တစ္ခုခုထူးဆန္းေနသည္မွာေသခ်ာေလျပီ။
""သမီး••••"""
""အ•••အမေလး"""
""အင္••ဟင္ေမေမ""
""ဘာျဖစ္တာလဲသမီးရဲ႕"""
""ေမေမကရုတ္တရက္ႀကီးေရာက္လာျပီး
ေခၚလိုက္လို႔လန္႕သြားတာ
မ်က္နွာလည္းမေကာင္းဘူး
အဆင္မေျပလို႕လားေမေမ"""
""မဟုတ္ပါဘူးသမီးရယ္•••
ကဲကဲသမီးေရမိုးခ်ိဳေမေမတို႕ထမင္းစားရေအာင္"""
ေဒစီေမ့ေမ့၏မေကာင္းလွေသာ
မ်က္နွာေႀကာင့္ခုဏကကိစၥအား
ျပန္မေျပာမိေပ။
ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ဆိုေဖေဖေရာ
ေမာင္ေလးေရာအလုပ္သြားတာမို႔
သားအမိနွစ္ေယာက္ေျခာက္ကပ္ကပ္နွင့္
ထမင္းစားရေလသည္။•••
ညေနေတာ့•••
ေမာင္ေလးေရာေဖေဖပါ•••
အလုပ္ကျပန္ေရာက္လာေလသည္။•••
ညေနမိသားစုစံုညီစြာထမင္းစားျပီး၍
မိသားစုစံုညီစကားဝိုင္းေရာက္မွ•••
ေမေမမ်က္နွမေကာင္းရျခင္းအေႀကာင္းကို
သိရေတာ့သည္။•••
ေမေမကေဖေဖ့အားဦးတည္၍ေျပာေလသည္။••
""ကိုေငြခိုင္ေရ•••
က်ြမ္မတို႔ဒီအိမ္ကို•••
မစံုစမ္းမစစ္ေဆးဘဲ••ဝယ္မိတာမွားျပီထင္တယ္"'
""ဘာျဖစ္လို႔လည္း••မိန္းမရဲ႕"""
""က်ြန္မေစ်းထဲမွာဆိုင္ခန္းစံုစမ္း••
ရင္း••ဒီအိမ္အေႀကာင္းႀကားရတာ
မေကာင္းဘူးရွင္"""
ေမေမ့စကားေႀကာင့္•••
မထည္လက္ခ်ဳပ္လိုက္ေနေသာေဒစီနွင့္••
ဖုန္းထိုင္ပြတ္ေနေသာ
ေမာင္ေလးပါေခါင္းေထာင္လာကာ••
ေမေမ့စကားအားနားစြင့္ေနႁကသည္။
""ဒီလိုကိုေငြခိုင္•••
ဒီအိမ္ကေျမမသန္႔ဘူးတဲ့•••
တစ္ညတစ္ညဆို••
ဖိုးသူေတာ္လိုလို•••
ဘာလိုလိုဝတ္ျဖဴစင္ႀကယ္တစ္ေယာက္ကို
ျမင္ေနရတယ္တဲ့
အေစာင့္ျဖစ္မယ္နဲ႕တူတယ္"""
"""အေတြးအရမ္းမေခါင္ပါနဲ႔•••
မယ္တင္ရယ္•••ဥပါဒ္ဒဏ္ေႀကာင့္
ဥပါဒ္ေရာက္ပါ့မယ္•••
တို႕ေကာင္းတာလုပ္ရင္ေကာင္းတာ
ျဖစ္မွာပါ"""
""ဒီလိုပဲေတြးရမွာေပါ့ရွင္"""
ေဒစီမွာေမေမအရမ္းစိတ္ဆင္းရဲမွာ
စိုးတာေႀကာင့္ေန႕လည္က•••
ေဒစီ့နာမည္အားေခၚသည္ကိုျပန္မေျပာမိေတာ့ေပ။
ဒီအိမ္စေျပာင္းသည့္ရက္က
ဝတ္ျဖဴစ္ႀကယ္နွင့္ေတြ႔ရေသာ
သူေတာ္စင္သည္•••
ေမေမေျပာေသာအေစာင့္ပင္ေလာ••••
ေဒစီ့မွာစိုးတထိတ္ထိတ္အေတြးမ်ားနွင့္အိပ္ရာ
ဝင္လိုက္ရေလသည္။•••
~~~~~~~~~~~~~~~~
{၃}
ဒီလိုနဲ႕
ထိုအိမ္ေလးတြင္•••
ေနထိုင္လာခဲ့ရာရက္ေလးမ်ားပင္ကုန္
ဆံုးလာခဲ့သည္။•••
ဘာမွထပ္မျဖစ္တာမို႕ထိုကိစၥအား
တစ္အိမ္လံုးေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ျဖစ္
သြားႀကသည္။•••
တစ္ေန႔••••
ေဒစီတို႔မိသားစုတြင္ေဖေဖမွလြဲ၍••
အိပ္မက္ဆိုးအား•••
ေဒစီ၊ေမေမနွင့္ေမာင္ေလး
တစ္ျပိဳင္ထဲမက္ေလသည္။•••
အိပ္မက္မွာ••••
ေဖေဖ့အားဘီလူးစားလိုက္သည္တဲ့။
အေမႊးအေတာင္ဗရဗြနွင့္•••
ထန္းသီးလံုးေလာက္ရွိေသာ••
မ်က္စိကမီးက်ီမီးခဲလိုရဲေနကာ•••
အစြယ္ေဖြးေဖြးမ်ားနွင့္••
ဘီလူးကေဖေဖ့အားစားသည္ဟု
အိပ္မက္မက္ႀကသည္။
ေဒစီမွာမိမိမက္ေသာအိပ္မက္ကိုေျပာ
ေတာ့ေမေမကပါေျပာလာခဲ့သည္။
ေမာင္ေလးကလည္းသူ႕တြင္
ဤသို႔မက္သည္ဟုေျပာေလသည္။
ေဖေဖကအစြဲအလန္းေႁကာင့္ဟုေျပာေသာ္လည္း
အေကာင္းတိုင္း••ႀကီးရွိေနေသာ
ေဖေဖ့မွာ တမိွုင္မိွုင္တေတြေတြနွင့္
က်န္းမာေရးဆိုးရြားလာခဲ့သည္။••
ေဒစီတို႔လည္းညညဆို••
လမ္းေလၽႇာက္သံ
ေတာက္ခတ္သံေတြႀကားရကာ••
အိမ္တြင္ေနရသည္မွာက်ီးလန္႕စာစား
ျဖစ္လာခဲ့သည္။•••
ဒီႀကားထဲေမာင္ေလးက•••
ကေလးတစ္ေယာက္အား•••
ဆိုင္ကယ္တိုက္မိရာ^••
ေလ်ွာ္ေႀကးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေပးလိုက္ရျပန္သည္။
ဝပ္ေရွာ႔လည္းအရင္လို
အဆင္မေျပေတာ့ကာ•••
ေဖေဖ့က်န္းမာေရးလည္းဆိုးဝါးလာခဲ့သည္။
အေျခအေနမ်ားကသိသိသာသာဆိုးဝါးလာကာ
တစ္ခါတစ္ေလအိမ္ေပၚတြင္••
အရိပ္မည္းႀကီးမ်ားအား
အေကာင္လိုက္ေတြ႔ရတာမို႕•••
အလွဴေပးအမ်ွေဝရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္ႀကသည္။
အလွဴေပးေသာေန႔တြင္•••
တိုက္ဆိုင္မႈပင္လားမေျပာတတ္ေပ။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးပင့္ရန္သြားေသာ•••
ကားမွာလမ္းခုလတ္တြင္ဘီးေပါက္ေလသည္။••
ထို႔ေနာက္ျမင္းလွည္းငွားကာ•••
ဘုန္းႀကီးပင့္လာခဲ့ေသာ္လည္း
ဘုန္းႀကီးပင့္၍ျပန္အလာတြင္
ေထာ္လာဂ်ီနွင့္ျမင္းလွည္းတိုက္ျပန္သည္။•••
အခက္အခဲမ်ားမွပင္••
အိမ္သို႔ဘုန္းႀကီးအေရာက္ပင့္လာနိုင္ခဲ့သည္။
ဆရာေတာ္ႀကီးမွာတရားမနာမီ•••
တရားနာပရိသတ္မ်ားအား•••
စည္းဝိုင္းတား၍ထားေလသည္။
ထို႕ေနာက္တရားေတာ္အားစတင္နာႀကားရာ
တရားပြဲအဆံုးတြင္•••
ေခြးနက္ႀကီးတစ္ေကာင္မွာ•••
ဝုန္းဆိုတရားနာပရိသတ္ႀကား•••
ခုန္ဝင္လာခဲ့သည္။
တရားနာပရိသတ္မ်ားမွာဖရိုဖရဲထြက္ေျပးျကတာမို႔
ေဒစီတို႔•••မိသားစုသာက်န္ခဲ့သည္။
ေဒစီတို႔လည္း
ဤျခံတြင္ဆက္မေနရဲေတာ့သည္မို႕•••
ျမို႔ထဲမွယခင္ေနေသာတိုက္ခန္းသို႔
ပင္ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့သည္။•••
အိမ္နွင့္ျခံကိုေတာ့ရေစ်းနွင့္•••
ေရာင္းရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။•••
နွစ္လေလာက္အႀကာတြင္•••
တရုတ္ကျပားႀကီးတစ္ဦးက
ဝယ္ရန္ကမ္းလွမ္းလာခဲ့သည္။
ကိုယ္ဒုကၡေရာက္၍သူတစ္ပါးအား
လက္သိပ္ေရာင္းတာမ်ိဳးမျဖစ္ေစရန္•••
ျခံ၏ရာဇဝင္ကိုလည္းအမွန္တိုင္းေျပာျပခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္တရုတ္ကျပားကအယံုအႀကည္မရွိသူမို႔
ဝယ္ယူခဲ့ေလသည္။•••
ေနာက္ပိုင္းတရုတ္ႀကီးမွာရူးသြားသည္ဟု
ေျပာသံႀကားရသည္။•••
တရုတ္ႀကီးမွတစ္ဆင့္•••
အတရဆင့္ဆင့္ဝယ္ယူသူမိသားစုမ်ားသည္လည္း
ေသရင္ေသမေသရက္မိသားစု
ရွင္ကြဲကြဲသည္ကမ်ားကာ•••
ဘဝပ်က္ႀကသည္ဟုႀကားေလသည္။
ေဒစီတို႔မိသားစုသည္ပင္လ်ွင္
ဤအိမ္အားေရာင္းထုတ္ျပီးမွ
ေဖေဖလည္းက်န္းမာလာကာ^^•
မိသားစုအရင္လိူျပန္လည္လည္ပတ္နိုင္ခဲ့သည္မဟုတ္ပါေလာ။
ေနာက္ဆို•••
အိမ္၊ျခံဝယ္လ်ွင္•••
ေနရာစခန္းေကာင္းရံုနွင့္
မ်က္စိစံုမွိတ္ဝယ္ရန္စိတ္မကူးမိေတာ့ေပ။
ယံုသည္မယံုသည္အပထား၍•••
ဤအိမ္နွင့္ျခံေႀကာင့္
ေဒစီတို႔မိသားစုတြင္
ေဖေဖနွင့္ေသကြဲမကြဲရံုတမယ္
စီးပြားလည္းက်၍
ဒုကၡေရာက္ခဲ့ရသည္မဟုတ္ပါေလာ။ ။•••
အားလံုးေသာ•••
မိတ္ေဆြအေပါင္းတို႔သည္လည္း•••
အိမ္ျခံေျမနွင့္ပတ္သက္၍•••
ေဒစီတို႕မိသားစုလို•••
အျဖစ္မွ••ကင္းေဝးနိုင္ႀကပါေစသတည္း။ ။

(ဤျဖစ္ရပ္မွန္အားcbမွေျပာျပေပးပါေသာအစ္မမေဒလီအားေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင့္}

Writer Mon Mon Khaing

ပရေလာကမွ ရွားပါးမွတ္တမ္းမ်ား