ဒီမိုကေရစီ ႏွင္႔ အၾကမ္းဖက္မႈ

ဒီမိုကေရစီစနစ္သစ္ဆီသို႔ ညင္သာစြာကူးေျပာင္းႏုိင္ခဲ႔ေသာ ျပည္ေထာင္စု သမၼတျမန္မာႏုိင္ငံေတာ္ သည္ကမၻာ႔အလည္တြင္ ၀င္႔ထည္စြာျဖင္႔ ျပန္လည္ထြက္ေပၚလာခဲ႔ ၿပီျဖစ္သလို မ်ားမၾကာမီတြင္ ၂၇ ၾကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းစ္ပြဲေတာ္ၾကီးအား ခမ္းနားသိုက္ျမိဳက္စြာ က်င္းပေတာ႔မည္ျဖစ္ကာ အာဆီယံအသင္းႀကီး၏ ဥကၠ႒ ရာထူးတာ၀န္ကိုပင္ ရယူေတာ့မည္ ျဖစ္သည္။ 

သို႔ေသာ္လည္း ယေန႔အခါ ရခိုင္ေဒသတြင္ျဖစ္ေပၚခဲဲ႔ေသာ မတည္ျငိမ္မႈမ်ားမွ အစျပဳၿပီး ျပည္တြင္းမွာ ဗံုးခြဲမႈေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ျဖစ္လာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလမွာ ဗံုးေထာင္သူ ကိုယ္တုိင္ လက္ထဲမွာ ဗံုးကြဲျပီး ေသဆံုးတာလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈေတြကို သူတို႔ လုပ္ပါတယ္လို႔ ေၾကညာတာရိွသလို တစ္ခ်ိဳ႕ ဗံုးကြဲမႈေတြ ကေတာ့ လက္သည္မေပၚဘဲ ရိွတာကိုလည္း ေတြ႕ပါတယ္။ အစိုးရဘက္ကေတာ႔ ဖမ္းဆီးရမိတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြမွာေတာ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ျပီး တရားခံေတြကို ေဖာ္ျပတာလည္း ေတြ႕ရတတ္တယ္။ 

သို႕ေသာ္ ျပည္တြင္းမွာ ႏုိ္င္ငံေရး လႈပ္ရွားေနတဲ့ ပါတီမ်ား၊ ျပည္ပမွာ လႈပ္ရွားေနတဲ့ အတုိက္အခံ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနနဲ႕ အခုလို အၾကမ္းဖက္ တုိက္ခိုက္မႈေတြ အေပၚ ျပတ္သားတဲ့ ရပ္တည္ခ်က္ မရိွတာကို စိတ္မေကာင္းစရာ ေတြ႕ရပါတယ္။  အခုေနာက္ပိုင္း ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ ဗံုးခြဲမႈ အားလံုးဟာ ဘူတာ၊ ပန္းျခံ၊ ကားဂိတ္၊ ဘူတာရံု၊ စက္မႈဇံုမ်ားကို ပစ္မွတ္ထား လုပ္လာတာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြ အေပၚ အၾကမ္းဖက္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္းက လုပ္လုပ္ ဒီလိုအၾကမ္းဖက္မႈ ကို လက္ခံလို႔ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနလို႔ မရပါဘူး။ 

တစ္ခါတစ္ေလ ဒီဗံုးေဖာက္ခြဲမႈကို အစိုးရကပဲ လုပ္သလိုလို မ်က္ႏွာလြဲခဲပစ္ ေျပာလိုက္တဲ့ အေျပာေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီသီအိုရီဟာ ၉/၁၁ ကမာၻ႕ကုန္သြယ္ေရး အေဆာက္အအံု တိုက္ခုိက္မႈကို စီအုိင္ေအနဲ႕ ေမာ့ဆက္ ေပါင္းလုပ္တယ္ ဆိုတဲ့ အယူအဆမ်ိဳးထက္ မပိုပါဘူး။ ဒီအတုိင္းဆိုရင္ ထုိင္းေတာင္ပိုင္း၊ အင္ဒိုနီးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္၊ အာဖဂန္၊ ပါကစၥတန္နဲ႔ အီရတ္မွာ ျဖစ္ေနတဲ့၊ ရုရွားနဲ႔ ဗဟုိအာရွ ေဒသမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဗံုးခဲြမႈေတြ၊ အစၥေရး ႏုိင္ငံထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈ ေတြ၊ မၾကာေသးခင္ကမွျဖစ္ပြားခဲ႔တဲ႔ အေမရိကန္ႏုိင္ငံ ေဘာ္စတြန္ျမိဳ႕ မာရသြန္အေျပးျပိဳင္ပြဲ ဗံုးေပါက္ကြဲမႈေတြဟာ သက္ဆုိင္ရာ အစိုးရေတြက လုပ္ေနတာလို႔ ေျပာရမလို ျဖစ္ေနပါျပီ။ 

တကယ္ေတာ့ ဘယ္ႏုိင္ငံမွာ ျဖစ္ျဖစ္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟာ Soft Target လို႕ေခၚတဲ့ အရပ္သား ပစ္မွတ္ေတြကို အဓိကထားျပီး တိုက္ပါတယ္။ ဘာလို႔ ဒီလိုလုပ္ရ သလဲဆိုေတာ့ 

၁။ စစ္ဘက္ ပစ္မွတ္ေတြထက္ စာရင္ အကာအကြယ္ နည္းတယ္။ တိုက္ရလြယ္တယ္။ 

၂။ ျပည္သူလူထု အေနနဲ႕ လက္ရိွအစိုးရရဲ႕ အာဏာ ခုိင္ျမဲမႈ၊ လူထုကို အကာအကြယ္ ေပးႏုိင္မႈ အေပၚ သံသယေတြ ျဖစ္ေပၚ ေစတယ္။ 

၃။ ေရရွည္ တုိက္ခိုက္မႈေတြ လုပ္လာတာ နဲ႔အမွ် ေအာက္ေျခလူထု အေနနဲ႔ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ႕ အာဏာစက္ကို အသိအမွတ္ျပဳလာတယ္။ ေနာင္မွာ အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ယႏၲရားနဲ႔ အၿပိဳင္ ျဖစ္လာႏုိင္တယ္။ 

၄။ အစိုးရက လံုျခံဳေရးအတြက္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ စစ္ေဆးမႈမ်ား၊ ကန္႔သတ္မႈမ်ား လုပ္လာတဲ့အခါ ဒါကို အေၾကာင္းျပျပီး လူထုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕ေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ႏုိင္တယ္။ 

၅။ အစိုးရကို သိကၡာက်ေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္။ လူထုထဲမွာ က်ီးလန္႕စာစား ျဖစ္လာမယ္။ ေကာလဟာလေတြ၊ ေၾကာက္လန္႕မႈေတြ ျဖစ္လာမယ္။ 

၆။ အစိုးရ ကိုယ္တုိင္က မိမိရဲ႕ လံုျခံဳေရး စြမ္းအား အေပၚ သံသယ ျဖစ္လာတယ္။ 

အစိုးရ ရပ္တည္ေရးမွာ အဓိက ေဒါက္တုိင္ျဖစ္တဲ့ လံုျခံဳေရး ေဒါက္တုိင္ကို ယိမ္းယိုင္ သြားေစႏုိင္တယ္။ 

ဒါဟာ ျမိဳ႕ေပၚ ေျပာက္က်ားစစ္ကို ဆင္ႏြဲေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္း အားလံုးရဲ့ မဟာဗ်ဴဟာ ရည္မွန္းခ်က္ပဲ ျဖစ္တယ္။ ဒီေန႕ ျပည္တြင္းမွာ ဗံုးေဖာက္ခြဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ဟာလည္း ဒီရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ပဲ လုပ္ေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ အစိုးရမ်ားရဲ႕ အားနဲ႔ ဂုဏ္သိကၡာဟာ အေျခအေန အားလံုးကို သူတို႔ ထိန္းထားႏုိင္တယ္။ လံုျခံဳမႈနဲ႕ တည္ျငိမ္မႈ အျပည့္အ၀ ရေအာင္ လုပ္ႏုိင္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ အေပၚမွာ မူတည္ပါတယ္။ ဒီလို ဗံုးကြဲမႈေတြ ျဖစ္တုိင္း၊ ျဖစ္တုိင္း အစိုးရသိကၡာ က်ဖို႔ပဲ ရိွပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ အစိုးရက ဗံုးခြဲတာပါလို႔ ေျပာဆိုခ်က္မ်ားဟာ အျဖစ္မွန္နဲ႔ ကြဲလြဲေနတယ္ လို႔ပဲ ယံုၾကည္ပါတယ္။ 

ေနာက္တစ္ခါ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနနဲ႔လည္း ငါ့ရန္သူရဲ႕ ရန္သူဟာ ငါ့မိတ္ေဆြ ျဖစ္တယ္၊ ဒီအခ်ိ္န္ဟာ အစိုးရကို ဆန္႕က်င္ေနသူေတြ အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ေ၀ဖန္တိုက္ခိုက္ ရမယ့္ အခ်ိန္ မဟုတ္ဘူး လို႔လည္း ယူဆထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း အခုလို႕ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ိဳး သာမက ဒီေန႔ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အတြင္း ျပႆနာမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ တစ္ဦးနဲ႕ တစ္ဦး ေ၀ဖန္ ေထာက္ျပတာ မရိွသေလာက္ ျဖစ္ေနတာကို ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ 

ယုတ္စြအဆံုး အတိုက္အခံမ်ား ထူေထာင္ထားတဲ့ မီဒီယာေတြ ေတာင္မွာ လြတ္လပ္ေသာ မီဒီယာ ဆိုတာ အစိုးရကို ေ၀ဖန္ဖို႔သာ ျဖစ္တယ္၊ အခ်င္းခ်င္း အတြက္ အခ်ိန္ မက်ေသးဘူးလို႔ အယူအဆ ရိွေနတာပါ။ 

သာမန္ မူ၀ါဒဆုိင္ရာ သေဘာထား ကြဲလြဲမႈေတြနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ အထက္ပါ ရပ္တည္ခ်က္ကို နားလည္ ေပးႏုိင္ေပမယ့္ အၾကမ္းဖက္မႈ အေပၚမွာ အဲဒီမူ၀ါဒ ဆုိင္ရာ သေဘာ ကြဲလြဲမႈေတြ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရး အားနည္းခ်က္ေတြလို သေဘာမထား သင့္ဘူး လို႔ထင္ပါတယ္။ အၾကမ္းဖက္မႈဟာ ဘယ္ေနရာမွာ လုပ္လုပ္၊ ဘယ္သူ႕ဘက္က လုပ္လုပ္ အၾကမ္းဖက္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါကို Double Standard ထားျပီး ခြင့္လႊတ္လို႔ မရပါဘူး။ ကုလသမဂၢ အေထြေထြ ညီလာခံကေတာ့ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္က စျပီး အၾကမ္းဖက္ ၀ါဒကို အခုလို အဓိပၸါယ္ ဖြင့္ထားပါတယ္။

"Criminal acts intended or calculated to provoke a state of terror in the general public, a group of persons or particular persons for political purposes are in any circumstance unjustifiable, whatever the considerations of a political, philosophical, ideological, racial, ethnic, religious or any other nature that may be invoked to justify them."

ဒီဖြင့္ဆိုခ်က္ အရ ျပည္သူလူထု အေပၚ က်ဴးလြန္တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈကို ႏုိင္ငံေရးေၾကာင့္၊ အယူ၀ါဒေၾကာင့္၊ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးေၾကာင့္ စသည္ျဖင့္ ဘာအေၾကာင္းနဲ႔မွ တရားပါတယ္ ဆိုျပီး ဆင္ေျခေပးလို႔ မရဘူးဆိုတာ ေတြ႕ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ေဖာ္ေဆာင္ခ်င္ပါတယ္။အၾကမ္းဖက္မႈကို မလိုလားပါဘူးလို႔ ခံယူထားတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အေနနဲ႕ ဒီလို အၾကမ္းဖက္မႈ ေတြကို ၀ိုင္း၀န္းရံႈ႕ခ်၊ ကာကြယ္ တားဆီးဖို႔က လြဲျပီး အျခားနည္းလမ္း မရိွဘူး၊ လက္မ မေကာင္း လက္မ၊ ေျခမ မေကာင္း ေျခမဆိုသလို ကိုယ့္ထဲက ပါေနရင္လည္း ေဖာ္ထုတ္ဖို႔ လိုေနၿပီလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္။ 

ပရိုမီးသီးယပ္စ္

Ref; http://www.oppositeyes.info/