ကၽြန္မတို႔အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရပ္တည္ခဲ႔တာဟာ ဒီႏွစ္စက္တင္ဘာဆိုလို႔ရွိရင္ ၂၅ ႏွစ္ၿပည္႔ပါၿပီ။
၂၅ႏွစ္ဆိုတာ နည္းတဲ႔ အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး။အဲ႔သည္႔ႀကားထဲမွာ ကၽြန္မတို႔ အေတြ႔အႀကံဳအမ်ဳိးမ်ဳိးကိုၿဖတ္သန္းခဲ႔ရ
ပါတယ္။ဒီလိုၿဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔ေနရာမွာ အေရးႀကီးတာကေတာ႔ ကၽြန္မတို႔က သင္ခန္းစာေတြယူနိုင္ဖို႔ပါပဲ။
ကၽြန္မခဏခဏေၿပာတဲ႔စကား ကၽြန္မရဲ ႔မ်က္စိထဲမွာ လူေတာ္ရယ္၊လူေကာင္းရယ္၊လူဆိုးရယ္ လူညံ႔ရယ္ဆိုၿပီးေတာ႔မရွိပါဘူး။သင္လို႔မရတဲ႔သူနဲ႔ သင္လို႔ရတဲ႔သူဆိုၿပီး ဒီႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားပဲရွိပါတယ္။
သင္လို႔ရတဲ႔သူဆိုတာ အခ်ိန္မေရြးညံ႔တဲ႔ အေၿခအေနကေနေတာ္တဲ႔အေၿခအေနကိုေရာက္သြားနိုင္တဲ႔သူပါ။
ဆိုးတဲ႔အေၿခအေနကေနၿပီးေကာင္းတဲ႔အေၿခအေနကိုေရာက္သြားနိုင္တဲ႔သူ၊ဒါေႀကာင္႔မို႔လို႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔
၂၅ႏွစ္တာကာလအတြင္း အေတြ႔အႀကံဳေတြဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔အဖြဲ႔၀င္ေတြကို အမ်ားႀကီးသင္ယူနိုင္တဲ႔ အေၿခ
အေနဖန္တီးေပးနိုင္ခဲ႔တယ္လို႔ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
သင္ယူနိုင္တဲ႔အေၿခအေနကို ဖန္တီးေပးနိုင္တယ္ဆိုေပမယ္႔ ကိုယ္တိုင္က သင္ယူနိုင္မွရမွာပါ။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ညီလာခံဆိုတာက ပထမဦးဆံုးက်င္းပနိုင္တဲ႔ ညီလာခံၿဖစ္ပါတယ္။
ႏွစ္၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဗဟိုဦးစီးစနစ္ကို က်င္႔သံုးေနတယ္
ဆိုၿပီး မေက်နပ္အဖြဲဲ႔၀င္ထဲကေၿပာတာ၊ၿပင္ပမွာလည္း ေ၀ဖန္တာေတြႀကားခဲ႔ရတယ္။
ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေၿဖေလွ်ာ႔နိုင္ခြင္႔မရွိတဲ႔အခါ မ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ႔ကိစၥေတြကို ဗဟိုအလုပ္မွုေဆာင္
အဖြဲ႔ကပဲဆံုးၿဖတ္ရပါတယ္။တခ်ဳိ႔ အခ်ိန္အခါေတြမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဗဟိုအလုပ္အမွုေဆာင္အဖြဲ႔ကလြဲလို႔
တစ္နိုင္ငံလံုးမွာလွုပ္ရွားနိုင္တဲ႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြေတာင္မွ မရွိသေလာက္ၿဖစ္သြားတဲ႔အေၿခအေနေတြေပၚေပါက္
ခဲ႔ပါတယ္။ဒါေႀကာင္႔ ကၽြန္မတို႔ ဗဟိုအလုပ္အမွုေဆာင္အဖြဲ႔က အားလံုးကို ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ႔ ဦးစီးၿပီးေတာ႔
လုပ္ကိုင္တယ္။ဒါေပမယ္႔ အခု ဒီေန႔ဆိုလို႔ရွိရင္ အေၿခအေနေတြက ေၿပာင္းလဲသြားပါၿပီ။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ ရပ္/ေက်းကေနစၿပီးေတာ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔တယ္။ ရပ္/ေက်း၊ၿမိဳ႔နယ္၊တိုင္း၊ၿပည္နယ္
စသၿဖင္႔ အခုဗဟိုအထိေရာက္လာပါၿပီ။ အဲ႔ဒါက ဒီမိုကေရစီနည္းက်က်န႔ဲေရြးခ်ယ္ခဲ႔ပါၿပီ။ဒီလိုဒီမိုကေရစီ
နည္းက်က်နဲ႔ေရြးခ်ယ္ခဲ႔တဲ႔ေနရာမွာ မေက်နပ္မွုေတြရွိခဲ႔သလို တခါတေလလည္း မတည္ၿငိမ္မွုေတြရွိခဲ႔ပါတယ္။
အဲ႔ဒါေတြဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ သင္ခန္းစာၿဖစ္ရမွာပါ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာေၿခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္
မဟုတ္ပါဘူး။ နိုင္ငံေရးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီးေလ႔လာတဲ႔ပညာရွင္ႀကီးေတြအၿမဲေၿပာေလ႔ရွိပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေၿခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္မဟုတ္ပါဘူးတဲ႔။ဒါေပမယ္႔လည္း လူသားအမ်ား
အတြက္ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္မယ္႔ အခုလက္ရွိေခတ္အထိ အေကာင္းဆံုးစနစ္ၿဖစ္လို႔ လက္ခံႀကတာလို႔
ဆိုပါတယ္။အေကာင္းဆံုးစနစ္ၿဖစ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ လက္ခံထားတာပါ။ လံုး၀အပစ္အနာအဆာကင္းတဲ႔
စနစ္ေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ဒီမိုကေရစီဟာ ၿပည္သူကို အက်ဳိးေပးဖို႔ နိုင္ငံကို အက်ဳိးေပးဖို႔ဆိုရင္
ကၽြန္မတို႔ တခ်ိန္လံုးကိုယ္႔ကိုယ္ကိုခ်င္႔ခ်ိန္ရမယ္။ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုထိန္းသိမ္းရမယ္။တကယ္ပဲတိုင္းၿပည္န႔ဲ
ၿပည္သူလူထုအတြက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္နိုင္မလားဆိုတာလည္း ကၽြန္မတို႔ေလ႔လာသံုးသပ္ရမွာ
ၿဖစ္ပါတယ္။ဒါဟာအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္အားလံုးရဲ႔တာ၀န္ၿဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔အရင္ကတည္းက
ေၿပာခဲ႔တဲ႔စကားရွိပါတယ္။ထပ္တလဲလဲ ကၽြန္မတို႔ေၿပာခဲ႔ရဖူးပါတယ္။ဒီ ၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္
မရွိေသးတဲ႔ကုလားထိုင္ကိုလုေနလို႔ရွိရင္ ကုလားထိုင္ေပၚလာရင္ ဘယ္႔နဲ႔လုပ္မလဲ ဆိုၿပီးေတာ႔ ခဏ ခဏ
ေၿပာခဲ႔ပါတယ္။အခုေတာ႔ ဘယ္လိုပဲေၿပာေၿပာ ကၽြန္မတို႔ ရဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲမွာ ကုလားထိုင္ေတြေပၚလာတဲ႔အခါႀက
ေတာ႔လုတာေလးေတြရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ဒ ၀န္ခံရမွာပါ။အဲ႔ဒါေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ လုပ္ႀကပါ။
ဘယ္သူေတြကိုဦးေဆာင္မွုေနရာမွာထားသင္႔တယ္ဆိုတာကိုေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားႀကပါ။ဘယ္သူေတြကို
တာ၀န္ေပးသင္႔လဲဆိုတာကိုေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားႀကပါ။ကၽြန္မထပ္တလဲလဲေၿပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ
တာ၀န္ယူတဲ႔စိတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာပါ။ေနရာယူတဲ႔စိတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။အခုကၽြန္မတို႔ရဲ႔
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ညီလာခံအဆင္႔ဆင္႔မွာလည္း တာ၀န္ေပးတဲ႔စိတ္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ တကယ္႔ပါတီ
လုပ္ငန္းေတြ ဆက္လုပ္သြားမယ္ဆိုၿပီးေရြးခ်ယ္ခဲ႔တယ္လို႔ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ ေနရေပးတဲ႔ စိတ္နဲ႔လည္း
မဟုတ္ပဲနဲ႔ ဂိုဃ္းဂနစိတ္နဲ႔လည္းမဟုတ္ပဲလုပ္ခဲ႔မယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။လူေတြဆိုတာကေတာ႔
ကိုယ္႔ရဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ကိုယ္ခင္ရာမင္ရာရွိမယ္ဆိုတာကေတာ႔ သဘာ၀က်ပါတယ္။ကိုယ္ခင္ရာမင္ရာ
ကိုယ္သေဘာက်ရာ ကိုယ္ေလးစားရာကိုအားေပးတယ္၊ေၿမွာက္စားခ်င္တယ္၊ေတာက္ႀကြားေစခ်င္တယ္
ဆိုတာ နားလည္ပါတယ္၊ဒါလူ႔သဘာ၀ပါ။ထူးထူးေထြေထြ မေၿပာလိုပါဘူး။သို႔ေသာ္ၿငားလည္း ကိုယ္နဲ႕ခင္ေနရံုနဲ႔
မၿပီးပါဘူး။ကၽြန္မတို႔ဒီလိုရပ္တည္နိုင္တာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြေႀကာင္႔ပါ။ရဲေဘာ္ရဲဘက္ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔အတူတူ
လက္တြဲၿပီးေတာ႔ အသင္းအဖြဲ႔တစ္ခုထဲမွာလုပ္ခဲ႔တဲ႔သူေတြမွ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ္နဲ႔စိတ္တူ
သေဘာတူ ကိုယ္နဲ႔တူတဲ႔ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ တတ္နိုင္တဲ႔နည္းနဲ႔ ပံ႔ပိုးေပးတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဆုိတာ
ကိုယ္႔ရဲ ႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပါ။ဒီလိုရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ကၽြန္မတို႔မွာတစ္ကမၻာလံုးမွာ ရွိေနပါတယ္။
အဲ႔လိုတစ္ကမၻာလံုးမွာရွိခဲ႔လို႔လည္း ကၽြန္မတို႔ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီအေၿခအေနကိုေရာက္ခဲ႔တာပါ။ဒါေႀကာင္႔
ကၽြန္မတို႔ကေက်းဇူးတရားနဲ႔ သစၥာတရားကိုအၿမဲတမ္းပဲဦးထိပ္ထားဖို႔လိုပါတယ္။ကၽြန္မတို႔အေပၚမွာ
ေက်းဇူးရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ကၽြန္မတုိ႔ဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔သင္႔ပါဘူး။ေက်းဇူးရွိတဲ႔
လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔သင္႔ပါဘူး။ေက်းဇူးတရားေပၚမွာအေၿခခံၿပီးေတာ႔
သစၥတရားကိုေမြးဖြါးရမွာၿဖစ္ပါတယ္။သစၥာတရားဆိုတာ ပုဂၢိဳလ္ေရးခံစားမွုေပၚအေၿခခံလို႔မရပါဘူး။ကၽြန္မတို႔
ရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္ေပၚမွာ အေၿခခံရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ပန္းတိုင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ကို
လံုး၀သစၥာရွိရမွာၿဖစ္ပါတယ္။အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို စတည္ေထာင္စဥ္အခ်ိန္တုန္းကဘယ္လို
ကတိက၀တ္ေတြၿပည္သူၿပည္သားေတြကိုေပးခဲ႔လည္းဆိုတာဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔သင္႔ပါဘူး။စစ္မွန္တဲ႔
ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံထူေထာင္ဖို႔ ဆိုၿပီးဖြဲ႔စည္းခဲ႔တဲ႔အဖြဲ႔ပါ။ၿပည္သူလူထုအားလံုးကို လူ႔အခြင္႔အေရးမ်ား
ၿပည္႔ၿပည္႔၀၀ရနိုင္ဖို႔ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ဖြဲ႔စည္းခဲ႔တဲ႔အဖြဲ႔အစည္းၿဖစ္ပါတယ္။ၿပည္သူလူထုကို
မတည္နိုင္တဲ႔ကတိက၀တ္ေပးခဲ႔တဲ႔ပါတီမဟုတ္ပါဘူး။အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ပါတီ
၀င္မ်ားဟာကၽြန္မတို႔ပါတီအတြက္စည္းရံုးေရးလုပ္တဲ႔အခါမွာ ကိုယ္မတည္နိုင္တဲ႔ကတိက၀တ္ေတြ
ေပးၿပီးမလုပ္ပါနဲ႔လို႔ထပ္တလဲလဲမွာတာၿဖစ္ပါတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ဒီဟာဟာ ၿပည္သူအေပၚမွာ
သစၥာမဲ႔ရာေရာက္ပါတယ္။ၿပည္သူကိုကိုယ္မတည္နိုင္တဲ႔ကတိေတြ တည္မယ္မတည္မယ္မေသခ်ာတဲ႔
ကတိက၀တ္ေတြလြယ္လြယ္နဲ႔ေထာက္ခံမွုရခ်င္လို႔ေပးမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ဒါၿပည္သူအေပၚမွာ
သစၥာမရွိရာေရာက္ပါတယ္။နိုင္ငံေရးလုပ္တဲ႔အခါမွာ အေရးအႀကီးဆံုးက နိုင္ငံသူနိုင္ငံသားေတြနဲ႔
ဆက္ဆံတဲ႔အခါမွာေၿဖာင္႔မတ္ဖို႔လိုပါတယ္။အဲ႔ဒါဟာ အဓိက အေရးအႀကီးဆံုးၿဖစ္ပါတယ္။တခ်ဳိ႔က ဒီဟာကို
ေခတ္မရွိတဲ႔အၿမင္လို႔ထင္ႀကပါတယ္။နိုင္ငံေရးမွာေအာင္ၿမင္ဖို႔ဆိုရင္စည္းရံုးေရးကအေရးႀကီးတယ္။စည္းရံုးေရး
မွာဆိုရင္ေထာက္ခံမွုကအေရးႀကီးတယ္။ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ၿဖစ္ၿဖစ္ေထာက္ခံမွုရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီးအၿမင္ေတြရွိပါ
တယ္။ဒီလိုအၿမင္ေတြကို ကၽြန္မအေနနဲ႔လံုး၀အားမေပးနိုင္ပါဘူး။ဒီနိုင္ငံကိုတကယ္႔ကိုသိကၡာရွိတဲ႔ ေတာင္႔တင္း
ခိုင္မာတဲ႔ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံတစ္ခုၿဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြင္းမွာကိုကလုပ္နည္းလုပ္ပံုေတြ
အေတြးအေခၚေတြ မွန္ကန္ဖို႔လိုပါတယ္။ဒါေႀကာင္႔ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြနဲ႔ပက္သက္လို႔ေၿပာလို႔ရွိရင္
သိပ္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မေၿပာခ်င္ပါဘူး။ၿပည္သူနဲ႔ဆက္ဆံတဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ ေၿဖာင္႔မတ္ပါ။သစၥာရွိပါ။
ေက်းဇူးတရားဆိုတာဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔ပါနဲ႔။ကၽြန္မတို႔ဒီအခ်က္သံုးခ်က္အေပၚမွာ အေၿခခံၿပီး အလုပ္လုပ္သြား
မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ အခက္အခဲေတြကိုေက်ာ္လႊားနိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။ ၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာ နိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခု
အေနနဲ႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္မလွုပ္ရွားနိုင္ခဲ႔လို႔လိုအပ္ခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။လိုအပ္ခ်က္ေတြၿဖည္႔ဆည္း
ဖို႔ဆိုတာအခ်ိန္ေပးရပါမယ္။အခ်ိန္လည္းယူရမယ္။၀ိရိယလည္းစိုက္ထုတ္ရမယ္။ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကိုၿဖည္႔ဖို႔
လုပ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကိုေတာ႔ လံုး၀မ်က္ေခ်ပ်က္လို႔မရပါဘူး။
ကိုယ္႔ရဲ႔လုပ္ပံုလုပ္နည္းမမွန္လို႔ရွိရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ပန္္းတိုင္ပံုစံမ်ဳိးမဟုတ္ေတာ႔ပဲနဲ႔ တၿခားပံုစံတစ္ခုေၿပာင္း
သြားတာကို ကၽြန္မတို႔ေတြ႔ရပါလိမ္႔မယ္။မွန္မွန္ကန္ကန္ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႔မတ္မတ္လုပ္မွ ကၽြန္မတို႔လိုခ်င္တဲ႔ပန္းတုိင္
ကကၽြန္မတို႔ေမွ်ာ္လင္႔တိုင္းၿဖစ္မွာပါ။အတိတ္ကိုသံုးသပ္ရမယ္။သင္ခန္းစာယူရမယ္။ပစၥဳပၸန္ကိုတည္႔တည္႔
ရွုရမယ္။ေလ႔လာရမယ္။အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြအတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုဆံုးၿဖတ္ရမွာၿဖစ္ပါ
တယ္။အနာဂတ္ကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ေလွ်ာက္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ အတိတ္နဲ႔ပစၥဳပၸန္ကိုမွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္ေလ႔လာနိုင္
မွၿဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလွည္႔စားလို႔မရပါဘူး။ကိုယ္႔မွာအားနည္းခ်က္ေတြရွိတယ္ဆိုရင္ရွိတာကိုကၽြန္မတို႔
ရင္ဆိုင္ရမယ္။ဒီအားနည္းခ်က္ကိုၿပဳၿပင္နိုင္ဖုိ႔ႀကိဳးစားရမယ္။အမွားေတြၿပဳက်င္႔ခဲ႔တယ္ဆိုရင္ ဒီအမွားေတြၿဖစ္
ခဲ႔တယ္ဆိုတာကို ၀န္ခံနိုင္ရမယ္။ဒီလိုေနာင္မၿဖစ္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားနုိင္ရမယ္။ဒီညီလာခံမွာေအာက္ေၿခကေန
ေရြးခ်ယ္တင္ေၿမွာက္လို႔ ကိုယ္စားလွယ္အေပါင္းဟာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္
ဒီနိုင္ငံဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံၿဖစ္ေရးအတြက္နဲ႔ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ားလူ႔အခြင္႔အေရး ၿပည္႔ၿပည္႔၀၀ရေရးအတြက္
တတ္နိုင္တဲ႔နည္းေတြနဲ႔ ထမ္းေဆာင္သြားမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔နိုင္ငံကၿပည္ေထာင္စုၿဖစ္
တဲ႔အေလွ်ာက္ညီညြတ္ေရးဆိုတာ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ၿပည္ေထာင္စုဆိုတာ Union လို႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး
Unionဆိုတာ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔အစုအဖြဲ႔ၿဖစ္တယ္။အဲ႔လိုၿဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အခ်င္း
ခ်င္းမွာနားလည္မွုတည္ေဆာက္ဖို႔လိုပါတယ္။ေနာက္ညီလာခံအထိေခါင္းေဆာင္ရမယ္႔လူေတြကိုကၽြန္မတို႔ေရြး
ခ်ယ္ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။အဲ႔လိုေရြးခ်ယ္တဲ႔ေနရာမွာ ေက်းဇူးတရား သစၥာတရားကုိအေၿခခံရမယ္။အနာဂတ္ကို
ႀကည္႔ၿပီးေသြးသစ္ေတြနဲ႔ ပါတီကိုအင္အားပိုၿပီးတက္လာေအာင္လုပ္ရမယ္။ေသြးသစ္ေတြဆိုေတာ႔
လူသစ္ေတြေပါ႔ လူငယ္၊လူလတ္၊လူႀကီးေတြပါမယ္။လူသစ္ေတြဆိုေတာ႔ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔လွုပ္ရွားမယ္ဆိုတာ
မသိေသးပါဘူး။ညီလာခံၿပီးရင္ စမ္းသပ္မွုကာလတစ္ခုကိုၿဖတ္သန္းရမွာၿဖစ္ပါတယ္။စမ္းသပ္မွုကာလဆိုတာ
အၿမဲတမ္းအခက္အခဲေတြရွိတတ္ပါတယ္။စမ္းသပ္တဲ႔အခါ ထင္သလိုမၿဖစ္လာတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။
ဘ၀မွာေတာ႔ ၿပသနာေတြဟာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ကၽြန္မတို႔ရင္ဆိုင္သြားရမွာပဲ။ရင္ဆိုင္တဲ႔အခါမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္
ေၿဖရွင္းနိုင္ဖို႔ပါပဲ။ၿပသနာရွိတာက ေႀကာက္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီၿပသာနကို မမွန္ကန္တဲ႔နည္းနဲ႔မေၿဖရွင္းဖို႔ပဲ
အေရးႀကီးတာပါ။ဒါေႀကာင္႔ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္ေတြက အနာဂတ္အတြက္ ဘယ္လိုေခါင္းေဆာင္မွုၿဖစ္
ခ်င္လဲဆိုတာေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစား၊ဒီေခတ္နဲ႔ကိုက္ညီတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မွုလည္းၿဖစ္ရမယ္။နိုင္ငံနဲ႔ကိုက္ညီတဲ႔
ေခါင္းေဆာင္မွုလည္းၿဖစ္ရမယ္။ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မွုလည္းၿဖစ္ရမယ္။အဲ႔လိုအဖက္ဖက္က
ၿပည္႔စံုတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးကသာ ကၽြန္မတို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကိုအနာဂတ္မွာနိုင္ငံကိုအက်ဳိးၿပဳတဲ႔
အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအေနနဲ႔တည္တံ႔ခိုင္ၿမဲေအာင္လုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္မွာၿဖစ္တယ္။ကၽြန္မတို႔အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က
တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ကၽြန္မတို႔အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဒီနိုင္ငံနဲ႔ၿပည္သူေတြကို အက်ဴိးၿပဳနိုင္ရမယ္။
ဒီနိုင္ငံနဲ႔ၿပည္သူေတြကို အက်ဳိးမၿပဳနိုင္ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ထူေထာင္ခဲ႔တဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ မဟုတ္
မမွန္ၿဖစ္သြားပါမယ္။ဒီညီလာခံက ကိုယ္႔ရဲ႔ အသိုင္းအ၀န္းေနရာရေရးအတြက္လည္း မဟုတ္ဘူး။
ကိုယ္တိုင္ေနရာရေရးအတြက္လည္း မဟုတ္ဘူး။နိုင္ငံကို အက်ဳိးၿပဳနိုင္တဲ႔အဖြဲ႔အစည္းၿဖစ္ေရးအတြက္ဆိုတာ
ေသေသခ်ာခ်ာေရြးခ်ယ္တဲ႔ေနရာမွာ စိတ္ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြကိုခ်ႀကပါ။ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္၊ကိုယ္႔
မိတ္ေဆြေတြအတြက္ မစဥ္းစားပါနဲ႔။ကိုယ္႔အသိုင္းအ၀န္းအတြက္ မစဥ္းစားပါနဲ႔။နိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ
ေနာက္ဆံုးမွာတစ္ေယာက္တည္းေတာင္မွရပ္တည္နိုင္ရပါမယ္။နိုင္ငံေရးသမားလို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုေခၚခ်င္လို႔
ရွိရင္ ကိုယ္႔မွာရည္မွန္းခ်က္ေတြရွိရမယ္။မူ၀ါဒေတြရွိရမယ္။ခိုင္ခိုင္မာမာကိုင္စြဲထားတဲ႔
ယံုႀကည္ခ်က္ေတြရွိရမယ္။ယံုႀကည္ခ်က္အတြက္ အားလံုးကိုစြန္႔လႊတ္နိုင္တဲ႔ သတၱိရွိရမယ္။အဲ႔လိုသတၱိမရွိရင္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုနိုင္ငံေရးသမားလို႔မေခၚသင္႔ပါဘူး။
by The Modern News Journal on Saturday, 9 March 2013 at 13:23 ·
၂၅ႏွစ္ဆိုတာ နည္းတဲ႔ အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး။အဲ႔သည္႔ႀကားထဲမွာ ကၽြန္မတို႔ အေတြ႔အႀကံဳအမ်ဳိးမ်ဳိးကိုၿဖတ္သန္းခဲ႔ရ
ပါတယ္။ဒီလိုၿဖတ္သန္းခဲ႔ရတဲ႔ေနရာမွာ အေရးႀကီးတာကေတာ႔ ကၽြန္မတို႔က သင္ခန္းစာေတြယူနိုင္ဖို႔ပါပဲ။
ကၽြန္မခဏခဏေၿပာတဲ႔စကား ကၽြန္မရဲ ႔မ်က္စိထဲမွာ လူေတာ္ရယ္၊လူေကာင္းရယ္၊လူဆိုးရယ္ လူညံ႔ရယ္ဆိုၿပီးေတာ႔မရွိပါဘူး။သင္လို႔မရတဲ႔သူနဲ႔ သင္လို႔ရတဲ႔သူဆိုၿပီး ဒီႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စားပဲရွိပါတယ္။
သင္လို႔ရတဲ႔သူဆိုတာ အခ်ိန္မေရြးညံ႔တဲ႔ အေၿခအေနကေနေတာ္တဲ႔အေၿခအေနကိုေရာက္သြားနိုင္တဲ႔သူပါ။
ဆိုးတဲ႔အေၿခအေနကေနၿပီးေကာင္းတဲ႔အေၿခအေနကိုေရာက္သြားနိုင္တဲ႔သူ၊ဒါေႀကာင္႔မို႔လို႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔
၂၅ႏွစ္တာကာလအတြင္း အေတြ႔အႀကံဳေတြဟာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔အဖြဲ႔၀င္ေတြကို အမ်ားႀကီးသင္ယူနိုင္တဲ႔ အေၿခ
အေနဖန္တီးေပးနိုင္ခဲ႔တယ္လို႔ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။
သင္ယူနိုင္တဲ႔အေၿခအေနကို ဖန္တီးေပးနိုင္တယ္ဆိုေပမယ္႔ ကိုယ္တိုင္က သင္ယူနိုင္မွရမွာပါ။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ညီလာခံဆိုတာက ပထမဦးဆံုးက်င္းပနိုင္တဲ႔ ညီလာခံၿဖစ္ပါတယ္။
ႏွစ္၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဗဟိုဦးစီးစနစ္ကို က်င္႔သံုးေနတယ္
ဆိုၿပီး မေက်နပ္အဖြဲဲ႔၀င္ထဲကေၿပာတာ၊ၿပင္ပမွာလည္း ေ၀ဖန္တာေတြႀကားခဲ႔ရတယ္။
ကၽြန္မတို႔အေနနဲ႔ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေၿဖေလွ်ာ႔နိုင္ခြင္႔မရွိတဲ႔အခါ မ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ႔ကိစၥေတြကို ဗဟိုအလုပ္မွုေဆာင္
အဖြဲ႔ကပဲဆံုးၿဖတ္ရပါတယ္။တခ်ဳိ႔ အခ်ိန္အခါေတြမွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဗဟိုအလုပ္အမွုေဆာင္အဖြဲ႔ကလြဲလို႔
တစ္နိုင္ငံလံုးမွာလွုပ္ရွားနိုင္တဲ႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြေတာင္မွ မရွိသေလာက္ၿဖစ္သြားတဲ႔အေၿခအေနေတြေပၚေပါက္
ခဲ႔ပါတယ္။ဒါေႀကာင္႔ ကၽြန္မတို႔ ဗဟိုအလုပ္အမွုေဆာင္အဖြဲ႔က အားလံုးကို ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ႔ ဦးစီးၿပီးေတာ႔
လုပ္ကိုင္တယ္။ဒါေပမယ္႔ အခု ဒီေန႔ဆိုလို႔ရွိရင္ အေၿခအေနေတြက ေၿပာင္းလဲသြားပါၿပီ။
ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ အဖြဲ႔၀င္ေတြဟာ ရပ္/ေက်းကေနစၿပီးေတာ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ႔တယ္။ ရပ္/ေက်း၊ၿမိဳ႔နယ္၊တိုင္း၊ၿပည္နယ္
စသၿဖင္႔ အခုဗဟိုအထိေရာက္လာပါၿပီ။ အဲ႔ဒါက ဒီမိုကေရစီနည္းက်က်န႔ဲေရြးခ်ယ္ခဲ႔ပါၿပီ။ဒီလိုဒီမိုကေရစီ
နည္းက်က်နဲ႔ေရြးခ်ယ္ခဲ႔တဲ႔ေနရာမွာ မေက်နပ္မွုေတြရွိခဲ႔သလို တခါတေလလည္း မတည္ၿငိမ္မွုေတြရွိခဲ႔ပါတယ္။
အဲ႔ဒါေတြဟာ ကၽြန္မတို႔အတြက္ သင္ခန္းစာၿဖစ္ရမွာပါ။ ဒီမိုကေရစီဆိုတာေၿခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္
မဟုတ္ပါဘူး။ နိုင္ငံေရးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီးေလ႔လာတဲ႔ပညာရွင္ႀကီးေတြအၿမဲေၿပာေလ႔ရွိပါတယ္။
ဒီမိုကေရစီဆိုတာ ေၿခာက္ပစ္ကင္းသဲလဲစင္မဟုတ္ပါဘူးတဲ႔။ဒါေပမယ္႔လည္း လူသားအမ်ား
အတြက္ အေကာင္းဆံုးၿဖစ္မယ္႔ အခုလက္ရွိေခတ္အထိ အေကာင္းဆံုးစနစ္ၿဖစ္လို႔ လက္ခံႀကတာလို႔
ဆိုပါတယ္။အေကာင္းဆံုးစနစ္ၿဖစ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ လက္ခံထားတာပါ။ လံုး၀အပစ္အနာအဆာကင္းတဲ႔
စနစ္ေတာ႔မဟုတ္ပါဘူး။ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ဒီမိုကေရစီဟာ ၿပည္သူကို အက်ဳိးေပးဖို႔ နိုင္ငံကို အက်ဳိးေပးဖို႔ဆိုရင္
ကၽြန္မတို႔ တခ်ိန္လံုးကိုယ္႔ကိုယ္ကိုခ်င္႔ခ်ိန္ရမယ္။ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုထိန္းသိမ္းရမယ္။တကယ္ပဲတိုင္းၿပည္န႔ဲ
ၿပည္သူလူထုအတြက္ အေကာင္းဆံုးလုပ္နိုင္မလားဆိုတာလည္း ကၽြန္မတို႔ေလ႔လာသံုးသပ္ရမွာ
ၿဖစ္ပါတယ္။ဒါဟာအမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္အားလံုးရဲ႔တာ၀န္ၿဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔အရင္ကတည္းက
ေၿပာခဲ႔တဲ႔စကားရွိပါတယ္။ထပ္တလဲလဲ ကၽြန္မတို႔ေၿပာခဲ႔ရဖူးပါတယ္။ဒီ ၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာဆိုလို႔ရွိရင္
မရွိေသးတဲ႔ကုလားထိုင္ကိုလုေနလို႔ရွိရင္ ကုလားထိုင္ေပၚလာရင္ ဘယ္႔နဲ႔လုပ္မလဲ ဆိုၿပီးေတာ႔ ခဏ ခဏ
ေၿပာခဲ႔ပါတယ္။အခုေတာ႔ ဘယ္လိုပဲေၿပာေၿပာ ကၽြန္မတို႔ ရဲ႔ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ထဲမွာ ကုလားထိုင္ေတြေပၚလာတဲ႔အခါႀက
ေတာ႔လုတာေလးေတြရွိတယ္ဆိုတာ ကၽြန္မတို႔ဒ ၀န္ခံရမွာပါ။အဲ႔ဒါေတြကို ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းနဲ႔ လုပ္ႀကပါ။
ဘယ္သူေတြကိုဦးေဆာင္မွုေနရာမွာထားသင္႔တယ္ဆိုတာကိုေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားႀကပါ။ဘယ္သူေတြကို
တာ၀န္ေပးသင္႔လဲဆိုတာကိုေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားႀကပါ။ကၽြန္မထပ္တလဲလဲေၿပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔ဟာ
တာ၀န္ယူတဲ႔စိတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာပါ။ေနရာယူတဲ႔စိတ္နဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာမဟုတ္ပါဘူး။အခုကၽြန္မတို႔ရဲ႔
အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ညီလာခံအဆင္႔ဆင္႔မွာလည္း တာ၀န္ေပးတဲ႔စိတ္နဲ႔ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ တကယ္႔ပါတီ
လုပ္ငန္းေတြ ဆက္လုပ္သြားမယ္ဆိုၿပီးေရြးခ်ယ္ခဲ႔တယ္လို႔ ကၽြန္မေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ ေနရေပးတဲ႔ စိတ္နဲ႔လည္း
မဟုတ္ပဲနဲ႔ ဂိုဃ္းဂနစိတ္နဲ႔လည္းမဟုတ္ပဲလုပ္ခဲ႔မယ္လို႔ ကၽြန္မတို႔ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။လူေတြဆိုတာကေတာ႔
ကိုယ္႔ရဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ ကိုယ္ခင္ရာမင္ရာရွိမယ္ဆိုတာကေတာ႔ သဘာ၀က်ပါတယ္။ကိုယ္ခင္ရာမင္ရာ
ကိုယ္သေဘာက်ရာ ကိုယ္ေလးစားရာကိုအားေပးတယ္၊ေၿမွာက္စားခ်င္တယ္၊ေတာက္ႀကြားေစခ်င္တယ္
ဆိုတာ နားလည္ပါတယ္၊ဒါလူ႔သဘာ၀ပါ။ထူးထူးေထြေထြ မေၿပာလိုပါဘူး။သို႔ေသာ္ၿငားလည္း ကိုယ္နဲ႕ခင္ေနရံုနဲ႔
မၿပီးပါဘူး။ကၽြန္မတို႔ဒီလိုရပ္တည္နိုင္တာ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြေႀကာင္႔ပါ။ရဲေဘာ္ရဲဘက္ဆိုတာ ကိုယ္နဲ႔အတူတူ
လက္တြဲၿပီးေတာ႔ အသင္းအဖြဲ႔တစ္ခုထဲမွာလုပ္ခဲ႔တဲ႔သူေတြမွ ရဲေဘာ္ရဲဘက္မဟုတ္ပါဘူး။ကိုယ္နဲ႔စိတ္တူ
သေဘာတူ ကိုယ္နဲ႔တူတဲ႔ ပန္းတိုင္ကိုေရာက္ဖို႔အတြက္ တတ္နိုင္တဲ႔နည္းနဲ႔ ပံ႔ပိုးေပးတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ားဆုိတာ
ကိုယ္႔ရဲ ႔ ရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြပါ။ဒီလိုရဲေဘာ္ရဲဘက္ေတြ ကၽြန္မတို႔မွာတစ္ကမၻာလံုးမွာ ရွိေနပါတယ္။
အဲ႔လိုတစ္ကမၻာလံုးမွာရွိခဲ႔လို႔လည္း ကၽြန္မတို႔ဒီအခ်ိန္မွာ ဒီအေၿခအေနကိုေရာက္ခဲ႔တာပါ။ဒါေႀကာင္႔
ကၽြန္မတို႔ကေက်းဇူးတရားနဲ႔ သစၥာတရားကိုအၿမဲတမ္းပဲဦးထိပ္ထားဖို႔လိုပါတယ္။ကၽြန္မတို႔အေပၚမွာ
ေက်းဇူးရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို ကၽြန္မတုိ႔ဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔သင္႔ပါဘူး။ေက်းဇူးရွိတဲ႔
လုပ္ေဖၚကိုင္ဖက္မ်ားကိုလည္း ကၽြန္မတို႔ဘယ္ေတာ႔မွ မေမ႔သင္႔ပါဘူး။ေက်းဇူးတရားေပၚမွာအေၿခခံၿပီးေတာ႔
သစၥတရားကိုေမြးဖြါးရမွာၿဖစ္ပါတယ္။သစၥာတရားဆိုတာ ပုဂၢိဳလ္ေရးခံစားမွုေပၚအေၿခခံလို႔မရပါဘူး။ကၽြန္မတို႔
ရဲ႔ရည္မွန္းခ်က္ေပၚမွာ အေၿခခံရမွာၿဖစ္ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ပန္းတိုင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ကို
လံုး၀သစၥာရွိရမွာၿဖစ္ပါတယ္။အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို စတည္ေထာင္စဥ္အခ်ိန္တုန္းကဘယ္လို
ကတိက၀တ္ေတြၿပည္သူၿပည္သားေတြကိုေပးခဲ႔လည္းဆိုတာဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔သင္႔ပါဘူး။စစ္မွန္တဲ႔
ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံထူေထာင္ဖို႔ ဆိုၿပီးဖြဲ႔စည္းခဲ႔တဲ႔အဖြဲ႔ပါ။ၿပည္သူလူထုအားလံုးကို လူ႔အခြင္႔အေရးမ်ား
ၿပည္႔ၿပည္႔၀၀ရနိုင္ဖို႔ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ဖြဲ႔စည္းခဲ႔တဲ႔အဖြဲ႔အစည္းၿဖစ္ပါတယ္။ၿပည္သူလူထုကို
မတည္နိုင္တဲ႔ကတိက၀တ္ေပးခဲ႔တဲ႔ပါတီမဟုတ္ပါဘူး။အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ပါတီ
၀င္မ်ားဟာကၽြန္မတို႔ပါတီအတြက္စည္းရံုးေရးလုပ္တဲ႔အခါမွာ ကိုယ္မတည္နိုင္တဲ႔ကတိက၀တ္ေတြ
ေပးၿပီးမလုပ္ပါနဲ႔လို႔ထပ္တလဲလဲမွာတာၿဖစ္ပါတယ္။ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ဒီဟာဟာ ၿပည္သူအေပၚမွာ
သစၥာမဲ႔ရာေရာက္ပါတယ္။ၿပည္သူကိုကိုယ္မတည္နိုင္တဲ႔ကတိေတြ တည္မယ္မတည္မယ္မေသခ်ာတဲ႔
ကတိက၀တ္ေတြလြယ္လြယ္နဲ႔ေထာက္ခံမွုရခ်င္လို႔ေပးမယ္ဆိုလို႔ရွိရင္ဒါၿပည္သူအေပၚမွာ
သစၥာမရွိရာေရာက္ပါတယ္။နိုင္ငံေရးလုပ္တဲ႔အခါမွာ အေရးအႀကီးဆံုးက နိုင္ငံသူနိုင္ငံသားေတြနဲ႔
ဆက္ဆံတဲ႔အခါမွာေၿဖာင္႔မတ္ဖို႔လိုပါတယ္။အဲ႔ဒါဟာ အဓိက အေရးအႀကီးဆံုးၿဖစ္ပါတယ္။တခ်ဳိ႔က ဒီဟာကို
ေခတ္မရွိတဲ႔အၿမင္လို႔ထင္ႀကပါတယ္။နိုင္ငံေရးမွာေအာင္ၿမင္ဖို႔ဆိုရင္စည္းရံုးေရးကအေရးႀကီးတယ္။စည္းရံုးေရး
မွာဆိုရင္ေထာက္ခံမွုကအေရးႀကီးတယ္။ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ၿဖစ္ၿဖစ္ေထာက္ခံမွုရရင္ၿပီးေရာဆိုၿပီးအၿမင္ေတြရွိပါ
တယ္။ဒီလိုအၿမင္ေတြကို ကၽြန္မအေနနဲ႔လံုး၀အားမေပးနိုင္ပါဘူး။ဒီနိုင္ငံကိုတကယ္႔ကိုသိကၡာရွိတဲ႔ ေတာင္႔တင္း
ခိုင္မာတဲ႔ ဒီမိုကေရစီနိုင္ငံတစ္ခုၿဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္အတြင္းမွာကိုကလုပ္နည္းလုပ္ပံုေတြ
အေတြးအေခၚေတြ မွန္ကန္ဖို႔လိုပါတယ္။ဒါေႀကာင္႔ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၀င္ေတြနဲ႔ပက္သက္လို႔ေၿပာလို႔ရွိရင္
သိပ္ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္မေၿပာခ်င္ပါဘူး။ၿပည္သူနဲ႔ဆက္ဆံတဲ႔ေနရာမွာေတာ႔ ေၿဖာင္႔မတ္ပါ။သစၥာရွိပါ။
ေက်းဇူးတရားဆိုတာဘယ္ေတာ႔မွမေမ႔ပါနဲ႔။ကၽြန္မတို႔ဒီအခ်က္သံုးခ်က္အေပၚမွာ အေၿခခံၿပီး အလုပ္လုပ္သြား
မယ္ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ အခက္အခဲေတြကိုေက်ာ္လႊားနိုင္မွာၿဖစ္ပါတယ္။ ၂၅ႏွစ္အတြင္းမွာ နိုင္ငံေရးပါတီတစ္ခု
အေနနဲ႔လြတ္လြတ္လပ္လပ္မလွုပ္ရွားနိုင္ခဲ႔လို႔လိုအပ္ခ်က္ေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။လိုအပ္ခ်က္ေတြၿဖည္႔ဆည္း
ဖို႔ဆိုတာအခ်ိန္ေပးရပါမယ္။အခ်ိန္လည္းယူရမယ္။၀ိရိယလည္းစိုက္ထုတ္ရမယ္။ဒီလိုအပ္ခ်က္ေတြကိုၿဖည္႔ဖို႔
လုပ္ေနတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္မတို႔ရဲ႔ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ကိုေတာ႔ လံုး၀မ်က္ေခ်ပ်က္လို႔မရပါဘူး။
ကိုယ္႔ရဲ႔လုပ္ပံုလုပ္နည္းမမွန္လို႔ရွိရင္ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ႔ပန္္းတိုင္ပံုစံမ်ဳိးမဟုတ္ေတာ႔ပဲနဲ႔ တၿခားပံုစံတစ္ခုေၿပာင္း
သြားတာကို ကၽြန္မတို႔ေတြ႔ရပါလိမ္႔မယ္။မွန္မွန္ကန္ကန္ေၿဖာင္႔ေၿဖာင္႔မတ္မတ္လုပ္မွ ကၽြန္မတို႔လိုခ်င္တဲ႔ပန္းတုိင္
ကကၽြန္မတို႔ေမွ်ာ္လင္႔တိုင္းၿဖစ္မွာပါ။အတိတ္ကိုသံုးသပ္ရမယ္။သင္ခန္းစာယူရမယ္။ပစၥဳပၸန္ကိုတည္႔တည္႔
ရွုရမယ္။ေလ႔လာရမယ္။အနာဂတ္ရည္မွန္းခ်က္ေတြအတြက္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကိုဆံုးၿဖတ္ရမွာၿဖစ္ပါ
တယ္။အနာဂတ္ကိုမွန္မွန္ကန္ကန္ေလွ်ာက္နိုင္ဖို႔ဆိုတာ အတိတ္နဲ႔ပစၥဳပၸန္ကိုမွန္မွန္ကန္ကန္သံုးသပ္ေလ႔လာနိုင္
မွၿဖစ္ပါတယ္။ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလွည္႔စားလို႔မရပါဘူး။ကိုယ္႔မွာအားနည္းခ်က္ေတြရွိတယ္ဆိုရင္ရွိတာကိုကၽြန္မတို႔
ရင္ဆိုင္ရမယ္။ဒီအားနည္းခ်က္ကိုၿပဳၿပင္နိုင္ဖုိ႔ႀကိဳးစားရမယ္။အမွားေတြၿပဳက်င္႔ခဲ႔တယ္ဆိုရင္ ဒီအမွားေတြၿဖစ္
ခဲ႔တယ္ဆိုတာကို ၀န္ခံနိုင္ရမယ္။ဒီလိုေနာင္မၿဖစ္နိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားနုိင္ရမယ္။ဒီညီလာခံမွာေအာက္ေၿခကေန
ေရြးခ်ယ္တင္ေၿမွာက္လို႔ ကိုယ္စားလွယ္အေပါင္းဟာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႔ အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္
ဒီနိုင္ငံဒီမိုကေရစီ နိုင္ငံၿဖစ္ေရးအတြက္နဲ႔ ၿပည္သူၿပည္သားမ်ားလူ႔အခြင္႔အေရး ၿပည္႔ၿပည္႔၀၀ရေရးအတြက္
တတ္နိုင္တဲ႔နည္းေတြနဲ႔ ထမ္းေဆာင္သြားမယ္လို႔ေမွ်ာ္လင္႔ပါတယ္။ကၽြန္မတို႔နိုင္ငံကၿပည္ေထာင္စုၿဖစ္
တဲ႔အေလွ်ာက္ညီညြတ္ေရးဆိုတာ အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ၿပည္ေထာင္စုဆိုတာ Union လို႔ အဓိပၸါယ္ရၿပီး
Unionဆိုတာ ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔တည္ေဆာက္ထားတဲ႔အစုအဖြဲ႔ၿဖစ္တယ္။အဲ႔လိုၿဖစ္ဖို႔ဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔အခ်င္း
ခ်င္းမွာနားလည္မွုတည္ေဆာက္ဖို႔လိုပါတယ္။ေနာက္ညီလာခံအထိေခါင္းေဆာင္ရမယ္႔လူေတြကိုကၽြန္မတို႔ေရြး
ခ်ယ္ရမွာၿဖစ္ပါတယ္။အဲ႔လိုေရြးခ်ယ္တဲ႔ေနရာမွာ ေက်းဇူးတရား သစၥာတရားကုိအေၿခခံရမယ္။အနာဂတ္ကို
ႀကည္႔ၿပီးေသြးသစ္ေတြနဲ႔ ပါတီကိုအင္အားပိုၿပီးတက္လာေအာင္လုပ္ရမယ္။ေသြးသစ္ေတြဆိုေတာ႔
လူသစ္ေတြေပါ႔ လူငယ္၊လူလတ္၊လူႀကီးေတြပါမယ္။လူသစ္ေတြဆိုေတာ႔ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔လွုပ္ရွားမယ္ဆိုတာ
မသိေသးပါဘူး။ညီလာခံၿပီးရင္ စမ္းသပ္မွုကာလတစ္ခုကိုၿဖတ္သန္းရမွာၿဖစ္ပါတယ္။စမ္းသပ္မွုကာလဆိုတာ
အၿမဲတမ္းအခက္အခဲေတြရွိတတ္ပါတယ္။စမ္းသပ္တဲ႔အခါ ထင္သလိုမၿဖစ္လာတာေတြလည္း ရွိတတ္ပါတယ္။
ဘ၀မွာေတာ႔ ၿပသနာေတြဟာ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ကၽြန္မတို႔ရင္ဆိုင္သြားရမွာပဲ။ရင္ဆိုင္တဲ႔အခါမွာ မွန္မွန္ကန္ကန္
ေၿဖရွင္းနိုင္ဖို႔ပါပဲ။ၿပသနာရွိတာက ေႀကာက္စရာမဟုတ္ပါဘူး။ဒီၿပသာနကို မမွန္ကန္တဲ႔နည္းနဲ႔မေၿဖရွင္းဖို႔ပဲ
အေရးႀကီးတာပါ။ဒါေႀကာင္႔ညီလာခံကိုယ္စားလွယ္ေတြက အနာဂတ္အတြက္ ဘယ္လိုေခါင္းေဆာင္မွုၿဖစ္
ခ်င္လဲဆိုတာေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစား၊ဒီေခတ္နဲ႔ကိုက္ညီတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မွုလည္းၿဖစ္ရမယ္။နိုင္ငံနဲ႔ကိုက္ညီတဲ႔
ေခါင္းေဆာင္မွုလည္းၿဖစ္ရမယ္။ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔နဲ႔ ကိုက္ညီတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မွုလည္းၿဖစ္ရမယ္။အဲ႔လိုအဖက္ဖက္က
ၿပည္႔စံုတဲ႔ေခါင္းေဆာင္မ်ဳိးကသာ ကၽြန္မတို႔ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကိုအနာဂတ္မွာနိုင္ငံကိုအက်ဳိးၿပဳတဲ႔
အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုအေနနဲ႔တည္တံ႔ခိုင္ၿမဲေအာင္လုပ္ေဆာင္ေပးနိုင္မွာၿဖစ္တယ္။ကၽြန္မတို႔အဓိကရည္ရြယ္ခ်က္က
တစ္ခုပဲရွိပါတယ္။ကၽြန္မတို႔အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္က ဒီနိုင္ငံနဲ႔ၿပည္သူေတြကို အက်ဴိးၿပဳနိုင္ရမယ္။
ဒီနိုင္ငံနဲ႔ၿပည္သူေတြကို အက်ဳိးမၿပဳနိုင္ဘူးဆိုရင္ ကၽြန္မတို႔ထူေထာင္ခဲ႔တဲ႔ရည္ရြယ္ခ်က္ဟာ မဟုတ္
မမွန္ၿဖစ္သြားပါမယ္။ဒီညီလာခံက ကိုယ္႔ရဲ႔ အသိုင္းအ၀န္းေနရာရေရးအတြက္လည္း မဟုတ္ဘူး။
ကိုယ္တိုင္ေနရာရေရးအတြက္လည္း မဟုတ္ဘူး။နိုင္ငံကို အက်ဳိးၿပဳနိုင္တဲ႔အဖြဲ႔အစည္းၿဖစ္ေရးအတြက္ဆိုတာ
ေသေသခ်ာခ်ာေရြးခ်ယ္တဲ႔ေနရာမွာ စိတ္ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြကိုခ်ႀကပါ။ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းအတြက္၊ကိုယ္႔
မိတ္ေဆြေတြအတြက္ မစဥ္းစားပါနဲ႔။ကိုယ္႔အသိုင္းအ၀န္းအတြက္ မစဥ္းစားပါနဲ႔။နိုင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆိုတာ
ေနာက္ဆံုးမွာတစ္ေယာက္တည္းေတာင္မွရပ္တည္နိုင္ရပါမယ္။နိုင္ငံေရးသမားလို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုေခၚခ်င္လို႔
ရွိရင္ ကိုယ္႔မွာရည္မွန္းခ်က္ေတြရွိရမယ္။မူ၀ါဒေတြရွိရမယ္။ခိုင္ခိုင္မာမာကိုင္စြဲထားတဲ႔
ယံုႀကည္ခ်က္ေတြရွိရမယ္။ယံုႀကည္ခ်က္အတြက္ အားလံုးကိုစြန္႔လႊတ္နိုင္တဲ႔ သတၱိရွိရမယ္။အဲ႔လိုသတၱိမရွိရင္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုနိုင္ငံေရးသမားလို႔မေခၚသင္႔ပါဘူး။
Post a Comment
Blogger Facebook DisqusComment ေပးရန္ ညာဘက္ေထာင့္မွ Blogger or Facebook or Disqus ကုိႏွိပ္ပါ။