ျပည္ပေရာက္ျမန္မာတစ္ဦး၏ ေမြးေန႔ဧည့္ခံပဲြကေလးသို႔ ေမာင္ျငိမ္းေအး ေရာက္သြား၏။
ျမန္မာအုန္းထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္း၊ ပုဇြန္ဆီျပန္သာမက မုန္႔ဟင္းခါးပါ ၾကိဳက္ရာယူစားႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ထား၏။ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ားလာၾကပါသည္။ ဧည့္ခံပဲြတြင္ မ်က္ႏွာသိလည္းပါ၊ မသိသူမ်ားလည္း ပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ေမာင္ျငိမ္းေအး မသိသူက မ်ားသည္။
ေမာင္ျငိမ္းေအးတို႔ ဝိုင္းဖဲြ႕စားေသာက္ေနၾကဆဲ၊ မ်က္ႏွာျဖဴတစ္ဦးႏွင့္တြဲလွ်က္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ေရာက္လာ၏။ ေဒါက္ခပ္ျမင့္ျမင့္ဖိနပ္၊ ေဘာင္းဘီခပ္က်ပ္က်ပ္၊ အကၤ်ီလည္း ခပ္ဟိုက္ဟိုက္၊ မိတ္ကပ္ထူထူလိမ္းထားေသာ ထိုအမ်ဳိးသမီးကို ျမန္မာတစ္ဦးဟု ေမာင္ျငိမ္းေအး မထင္မိ။ “ဖဦးထုပ္မ်ားလား” ဟု ေမးၾကည့္ရ၏။ ( ဖဦးထုပ္ဆိုသည္မွာ ျပည္ပတြင္ ျမန္မာမ်ားက ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသားမ်ားကို သူတို႔မသိေစရန္ ေခၚၾကေသာ အမည္ဝွက္ျဖစ္၏။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားမ်ားကိုမူ “ယပက္လက္” ဟု ေခၚၾကသည္။) ဖဦးထုပ္ မဟုတ္ေလပါ။ ေရႊမွ ေရႊအစစ္။ (ေရႊဆိုသည္မွာ ျမန္မာတို႔၏ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပည္ပတြင္ ေခၚေသာ အမည္ျဖစ္၏။)
ထိုေရႊမေလးသည္ ျမန္မာ့ ဧည့္ခံပဲြသို႔ လာေသာ္လည္း အျခားျမန္မာမ်ားႏွင့္ မေရာ။ သီးျခားကင္းကင္းေန၏။ သူ႕အတြဲကေလးႏွင့္သာ တြတ္ထိုးေန၏။ ျမန္မာျဖစ္လ်က္ ျမန္မာဟု သူဂုဏ္ယူပံုမရ။
ထူးဆန္းသည္ဟု ဆိုရမည္လား။
ထိုသို႕ေသာ ျမန္မာမ်ားအၾကားတြင္ ျမန္္မာႏိုင္ငံသူ/ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ စြန္႔လႊတ္ျပီးေသာ္လည္း ျမန္မာအျဖစ္ ဂုဏ္ယူေနၾကေသးသူ “ျမန္မာေဟာင္း” အမ်ားအျပားကိုလည္း ေတြ႕ရဖူးပါ၏။ ထိုအခါ မ်ားစြာၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္ရပါသည္။
အမွန္အားျဖင့္ ဩစေၾတးလ်ား ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ထားရံုႏွင့္ ဩစေၾတးလ်သားၾကီးဟု ဘယ္သူကမွ် ေျပာၾကမည္မဟုတ္။ ဂ်ာမန္၊ ျပင္သစ္၊ ျဗိတိသွ်၊ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ ဘယ္လို ႏိုင္ငံသားခံယူထားထား သူတို႔ကို အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံသားမ်ားက ဂ်ာမန္၊ ျပင္သစ္၊ ျဗိတိသွ်၊ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ လူမ်ဳိးအျဖစ္ လက္ခံၾကသည္မဟုတ္ပါ။ ဧည့္သည္အျဖစ္သာ ဆက္ဆံျခင္း ခံရသည္ျဖစ္ပါ၏။ အသားေရာင္၊ ဆံပင္ေရာင္၊ မ်က္လံုးအေရာင္တို႔က မည္သို႔မွ် ညာ၍ ရသည္မဟုတ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း မဟုတ္မတရား ေရးၾကေလေသာ အေနာက္မီဒီယာကို ဆက္ဆက္ထိမခံ နာၾကည္းေလသူ “ျမန္မာေဟာင္း” အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ ေမာင္ျငိမ္းေအး ဆံုဖူး၏။ သူ၏ ခင္ပြန္းသည္မွာ မ်က္ႏွာျဖဴ အရာရွိၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ျပီး သူကိုယ္တိုင္မွာလည္း ပညာတတ္တစ္ဦးျဖစ္၏။ သူတို႕၏ မ်က္ႏွာျဖဴအသိုင္းအဝိုင္းတြင္ မိန္းမပ်ဳိကေလးတစ္ေယာက္က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားလည္မည္ဟု ေျပာေသာအခါ ဝိုင္းဝန္းဖ်က္ၾကသည္ဟု ဆို၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနိဌာရံုမ်ားကို ဝိုင္းေျပာၾက၏။ ဤတြင္ ဆက္ဆက္ထိမခံတတ္ေသာ ထိုအမ်ဳိးသမီးက ထစိန္ေခၚေတာ့သည္ ဆို၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပကတိအေျခအေနမွန္ကို မစူးစမ္းဘဲ ေျပာဆိုသူမ်ားသည္ ဆင္ျခင္တံုကင္းမဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္၊ ကိုယ္တိုင္သြားၾကည့္ၾကျပီးမွ ေျပာခ်င္ရာေျပာ ဟု စိန္ေခၚသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထိုမိန္းမပ်ဳိကေလးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားလည္ျဖစ္၏။ သူျပန္လာေသာအခါ မီဒီယာသတင္းမ်ားႏွင့္ တက္တက္စင္လြဲေနေသာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း ေဖာက္သည္ခ်ေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္မွ ယခင္က ေဝဖန္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျငိမ္သြားေတာ့သည္ ဟု ဆို၏။
ထိုအမ်ဳိးသမီး၏ ေျပာျပခ်က္မွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။
“ခက္တာက ကၽြန္မတို႕ျမန္မာေတြပဲရွင့္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြက ကိုယ့္ႏိုင္ငံအေၾကာင္း သူမ်ားမေကာင္းေျပာတာကို ျငိမ္ခံေနရံုမက သူတို႕ကပါ ေရာေယာင္ျပီး အျဖဴေတြအလိုက် လိုက္ေျပာကုန္ေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့၊ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္မဟတ္ေျပာတာၾကီးေတြကို ျပန္ျငင္းပါေတာ့လား၊ ဘာလို႔ခံေနသလဲ၊ ဘာေၾကာက္စရာရွိသလဲ၊ တစ္ခ်ဳိ႕က အိမ္ရွင္ေတြကို အတိုက္အခံမေျပာခ်င္တာနဲ႔ပဲ ဟုတ္သလိုလို Follow လိုက္ကုန္ေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့”
မွန္ပါသည္။ ျမန္မာတို႔သည္ အားနားတတ္ေသာ လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ သူစိမ္းတစ္ရံ ဧည့္သည္မ်ားကိုဆိုလွ်င္ အားနာတတ္၏၊ အလိုက္အထိုက္ေျပာတတ္၏၊ အတိုက္အခံေျပာရန္ မ်ားစြာဝန္ေလး၏။
ျမန္မာျပည္ရွိ သံတမန္အသိုင္းအဝိုင္းသို႔ ဝင္ဆံ့ေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပညာတတ္အထက္တန္းလႊာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ေငြေၾကးဓနပိုင္ရွင္မ်ားလည္း ျဖစ္ၾက၏။ အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈ နီးစပ္၏။ အမ်ားအားျဖင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့ဖူးသူမ်ားလည္း ျဖစ္၏။ ထိုသူမ်ားသည္ ယဥ္ေက်းေသာ ႏိုင္ငံၾကီးသားပီပီ သံတမန္မ်ားႏွင့္ အလိုက္အထိုက္ ေျပာတတ္ၾက၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ သံတမန္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပသတင္းစာဆရာမ်ားက ေရွ႕ေဆာင္ေမးခြန္းမ်ား(Leading Questions) ေမးျမန္းသည္ကို အတိုက္အခံမေျပာဘဲ ေရလိုက္ငါးလိုက္ ေျပာတတ္ၾက၏။ ထိုအခါ သံတမန္အသိုက္အဝန္းမွ ထြက္လာသည္ဆိုေသာ မီဒီယာသတင္းမ်ားမွာ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္ရာ ထင္ရာျမင္ရာကို မွန္းတုတ္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
ျပည္ပသတင္းမ်ားတြင္ သံတမန္သတင္း အေျခအျမစ္ (Diplomatic Sources)မွ ရသည္ဆိုေသာ ကိုးကားခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ဖူးပါလိမ့္မည္။ သံတမန္သတင္း အေျခအျမစ္ဆိုသည္မွာ သံတမန္ၾကီးမ်ားကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။ ဟုိတယ္တြင္ သတင္းေထာက္ႏွင့္ ဘီယာအတူဝိုင္းဖဲြ႕ေသာက္ရင္း ထင္ျမင္ခ်က္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပးေနေသာ သံအရာရွိငယ္ (Attache) (သို႕မဟုတ္) တတိယအတြင္းဝန္တစ္ဦးဟု အဓိပၸာယ္ျပန္ပါဟု သတင္းစာဆရာ လက္သံုးစာေစာင္တစ္ခုတြင္ ေမာင္ျငိမ္းေအး ဖတ္ဖူး၏။
အေမရိကန္သတင္းေထာက္တစ္ဦး ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ လူငယ္တစ္ဦးႏွင့္ လမ္း၌ စကားေျပာၾကေသာအခါ ထိုလူငယ္က “အေမရိကန္-ဂြတ္-ဘားမား-ဘက္ဒ္” ဟု ေျပာေၾကာင္း သတင္းတစ္ခုတြင္ ေရးသားထား၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႕အခြင့္အေရးမရွိဟု ထိုလူငယ္က ေျပာသည္ ဆို၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႕အခြင့္အေရးမရွိဟု လူၾကားသူၾကား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေလေသာ ထိုလူငယ္သည္ မည္သူ႕ကိုမွ် ေၾကာက္စရာမရွိ၍ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္မွာ ထင္ရွားပါ၏။
ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္အားထုတ္ျခင္း၊ လႈံ႕ေဆာ္လႈပ္ရွားျခင္းတို႔ မျပဳသေရြ႕ မည္သူမွ် အေရးယူခံရျခင္းလည္းမရွိ။ ေၾကာက္ရြံ႕ေနရျခင္းလည္းမရွိ။ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္အားထုတ္ လႈံ႕ေဆာ္လႈပ္ရွားပါမူ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္သာမက မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မဆို တရားဥပေဒႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရမည္သာျဖစ္၏။
ဥပေဒ လက္လြတ္ခြင့္ျပဳေသာ ႏိုင္ငံ ဟူ၍ ေမာင္ျငိမ္းေအး မေတြ႕ဖူးပါ။
(၁၉၉၃) ခုႏွစ္က တရားဥပေဒကို ဆန္႔က်င္သည့္ ဘာသာေရးဂိုဏ္းတစ္ခု မသကၤာဖြယ္ရာ လက္နက္မ်ားျဖင့္ စုေဝးေနမႈကို အေမရိကန္ FBI က တင့္ကား အသံုးျပဳ၍ပင္ ႏွိမ္နင္းခံရ၏။ ယင္း Waco အေရးအခင္းတြင္ အင္အားအဆမတန္သံုးသည္ဟု အေမရိကန္၌ ဂယက္ရိုက္ ေဝဖန္ေနၾကသည္ကို လူတိုင္းအသိပင္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလားတူ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ျဖစ္ေပၚလာပါလွ်င္ ကုလသမဂၢ၌ပင္ အဆိုတင္သြင္း ႐ႈတ္ခ်ခံရမည္မလြဲပါ။ ယခုေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ် မေဝဖန္ၾက။ ေမာင္ျငိမ္းေအးကလည္း ေဝဖန္လိုျခင္း မရွိပါ။ အေမရိကန္၏ ျပည္တြင္းေရးကိစၥသက္သက္သာ ျဖစ္ပါ၏။
အေနာက္အုပ္စုက ျမန္မာႏိုင္ငံကို လူ႕အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္သည့္ ကမာၻ႕ဗီလိန္ၾကီးမ်ားစာရင္းတြင္ အတင္းသြင္းထားၾက၏။ သူတို႔ကေတာ့ စာရင္းျပဳစုသူမ်ားျဖစ္၍ ထိုစာရင္းတြင္ မပါ။
ဤတြင္ အေနာက္မီဒီယာ၏ တရားမွ်တမႈ ကင္းမဲ့ပံုကို ေမာင္ျငိမ္းေအး ေထာက္ျပလိုပါေသးသည္။
တစ္ၾကိမ္က အေနာက္ဥေရာပျမိဳ႕ေတာ္တစ္ခု၌ ေရလုပ္သားမ်ား ဆႏၵျပပြဲျဖစ္၏။ ဆႏၵျပပဲြသည္ ဥပေဒလက္လြတ္ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ေသာအခါ ရဲအဖဲြ႕က တုတ္ႏွင့္ရိုက္ျပီး ႏွိမ္နင္းရ၏။ ဆႏၵျပသူမ်ား ေသြးထြက္သံယို မ်ားစြာျဖစ္ျပီး ဆဲြထုတ္သြားရ၏။ ဤရုပ္ျမင္သံၾကားျပကြက္ကေလးကို ေမာင္ျငိမ္းေအး ေန႔လည္သတင္းတြင္ ေတြ႕ရ၏။ ေနာက္တစ္နာရီအၾကာ သတင္းထပ္လာေသာအခါ ထိုေသြးထြက္သံယိုျပကြက္ ပါမလာေတာ့။ အျခားျပကြက္မ်ားကိုသာ ေက်ာ္ျပသြားၾကသည္။
ေမာင္ျငိမ္းေအးတို႕ အာရွ၊ အာဖရိကမွ အလားတူ အကြက္မ်ားပါလွ်င္ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ ဆက္၍ နာရီျခားပင္ ဆက္တိုက္ျပတတ္ၾကသည္။
ကဲ- ကမာၻ႕မီဒီယာတြင္ တရားမွ်တမႈ ရွိမရွိ အကဲျဖတ္ၾကပါကုန္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ကမာၻ႕စာေစာင္မ်ား၌ အပုပ္ခ်ေရးသားေနၾကသူ ျမန္မာေဟာင္းမ်ားရွိ၏။ အခ်ဳိ႕မွာ ျမန္မာအမည္ပင္ မရွိၾက။
ထိုသူမ်ားကို ေမာင္ျငိမ္းေအး စိန္ေခၚခ်င္လွပါ၏။
ျမန္မာျပည္ကို တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္ဆိုပါလွ်င္ ျမန္မာျပည္သို႔ အျပီးျပန္ခဲ့ပါ။
ႏိုင္ငံတစ္ခုလံုး ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေခၽြးတဒီးဒီးက်ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းတည္ေဆာက္ေနၾကေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ပါဝင္လုပ္အားေပးရေအာင္။
ေအးအတူ ပူအမွ်ေပါ့..။
အေဝးမွ ေလႏွင့္ေတာ့ ဘာမွ ေဆာက္၍ရမည္မဟုတ္။
အျခားသူတို႔ ေသြးႏွင့္ေခၽြးႏွင့္ အပင္ပန္းခံ၊ အနစ္နာခံ တည္ေဆာက္ထားသည့္ သူတို႔ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အခန္႔သင့္ သြားေနျပီးေတာ့ သူမ်ားခူးျပီးသား ထမင္းဟင္းေတြကို စားေသာက္ေနရတာ မရွက္ၾကဘူးလားဟု ေမာင္ျငိမ္းေအး ေမးလိုက္ခ်င္သည္။
ရွက္ၾကမည္ဟုေတာ့ ေမာင္ျငိမ္းေအး မထင္။
သူတို႔လို လူစားမ်ားသည္ အမ်ဳိးကို ခ်စ္ရတာေတာ့ ရွက္စရာဟု ထင္တတ္ၾကပါ၏။ ။
စည္သူျငိမ္းေအး (၁၉၉၆၊ ဇန္နဝါရီ)
ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္။ ။
by Fire Nation on Saturday, 5 January 2013 at 20:06 ·
ျမန္မာအုန္းထမင္း၊ ၾကက္သားဟင္း၊ ပုဇြန္ဆီျပန္သာမက မုန္႔ဟင္းခါးပါ ၾကိဳက္ရာယူစားႏိုင္ရန္ ျပင္ဆင္ထား၏။ ျပည္ပေရာက္ ျမန္မာအေတာ္မ်ားမ်ားလာၾကပါသည္။ ဧည့္ခံပဲြတြင္ မ်က္ႏွာသိလည္းပါ၊ မသိသူမ်ားလည္း ပါသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ေတာ့ ေမာင္ျငိမ္းေအး မသိသူက မ်ားသည္။
ေမာင္ျငိမ္းေအးတို႔ ဝိုင္းဖဲြ႕စားေသာက္ေနၾကဆဲ၊ မ်က္ႏွာျဖဴတစ္ဦးႏွင့္တြဲလွ်က္ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး ေရာက္လာ၏။ ေဒါက္ခပ္ျမင့္ျမင့္ဖိနပ္၊ ေဘာင္းဘီခပ္က်ပ္က်ပ္၊ အကၤ်ီလည္း ခပ္ဟိုက္ဟိုက္၊ မိတ္ကပ္ထူထူလိမ္းထားေသာ ထိုအမ်ဳိးသမီးကို ျမန္မာတစ္ဦးဟု ေမာင္ျငိမ္းေအး မထင္မိ။ “ဖဦးထုပ္မ်ားလား” ဟု ေမးၾကည့္ရ၏။ ( ဖဦးထုပ္ဆိုသည္မွာ ျပည္ပတြင္ ျမန္မာမ်ားက ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံသားမ်ားကို သူတို႔မသိေစရန္ ေခၚၾကေသာ အမည္ဝွက္ျဖစ္၏။ ထိုင္းႏိုင္ငံသားမ်ားကိုမူ “ယပက္လက္” ဟု ေခၚၾကသည္။) ဖဦးထုပ္ မဟုတ္ေလပါ။ ေရႊမွ ေရႊအစစ္။ (ေရႊဆိုသည္မွာ ျမန္မာတို႔၏ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပည္ပတြင္ ေခၚေသာ အမည္ျဖစ္၏။)
ထိုေရႊမေလးသည္ ျမန္မာ့ ဧည့္ခံပဲြသို႔ လာေသာ္လည္း အျခားျမန္မာမ်ားႏွင့္ မေရာ။ သီးျခားကင္းကင္းေန၏။ သူ႕အတြဲကေလးႏွင့္သာ တြတ္ထိုးေန၏။ ျမန္မာျဖစ္လ်က္ ျမန္မာဟု သူဂုဏ္ယူပံုမရ။
ထူးဆန္းသည္ဟု ဆိုရမည္လား။
ထိုသို႕ေသာ ျမန္မာမ်ားအၾကားတြင္ ျမန္္မာႏိုင္ငံသူ/ႏိုင္ငံသားအျဖစ္ကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ စြန္႔လႊတ္ျပီးေသာ္လည္း ျမန္မာအျဖစ္ ဂုဏ္ယူေနၾကေသးသူ “ျမန္မာေဟာင္း” အမ်ားအျပားကိုလည္း ေတြ႕ရဖူးပါ၏။ ထိုအခါ မ်ားစြာၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္ရပါသည္။
အမွန္အားျဖင့္ ဩစေၾတးလ်ား ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ကိုင္ထားရံုႏွင့္ ဩစေၾတးလ်သားၾကီးဟု ဘယ္သူကမွ် ေျပာၾကမည္မဟုတ္။ ဂ်ာမန္၊ ျပင္သစ္၊ ျဗိတိသွ်၊ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ ဘယ္လို ႏိုင္ငံသားခံယူထားထား သူတို႔ကို အိမ္ရွင္ႏိုင္ငံသားမ်ားက ဂ်ာမန္၊ ျပင္သစ္၊ ျဗိတိသွ်၊ အေမရိကန္၊ ကေနဒါ လူမ်ဳိးအျဖစ္ လက္ခံၾကသည္မဟုတ္ပါ။ ဧည့္သည္အျဖစ္သာ ဆက္ဆံျခင္း ခံရသည္ျဖစ္ပါ၏။ အသားေရာင္၊ ဆံပင္ေရာင္၊ မ်က္လံုးအေရာင္တို႔က မည္သို႔မွ် ညာ၍ ရသည္မဟုတ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေၾကာင္း မဟုတ္မတရား ေရးၾကေလေသာ အေနာက္မီဒီယာကို ဆက္ဆက္ထိမခံ နာၾကည္းေလသူ “ျမန္မာေဟာင္း” အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးႏွင့္ ေမာင္ျငိမ္းေအး ဆံုဖူး၏။ သူ၏ ခင္ပြန္းသည္မွာ မ်က္ႏွာျဖဴ အရာရွိၾကီးတစ္ဦးျဖစ္ျပီး သူကိုယ္တိုင္မွာလည္း ပညာတတ္တစ္ဦးျဖစ္၏။ သူတို႕၏ မ်က္ႏွာျဖဴအသိုင္းအဝိုင္းတြင္ မိန္းမပ်ဳိကေလးတစ္ေယာက္က ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားလည္မည္ဟု ေျပာေသာအခါ ဝိုင္းဝန္းဖ်က္ၾကသည္ဟု ဆို၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနိဌာရံုမ်ားကို ဝိုင္းေျပာၾက၏။ ဤတြင္ ဆက္ဆက္ထိမခံတတ္ေသာ ထိုအမ်ဳိးသမီးက ထစိန္ေခၚေတာ့သည္ ဆို၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပကတိအေျခအေနမွန္ကို မစူးစမ္းဘဲ ေျပာဆိုသူမ်ားသည္ ဆင္ျခင္တံုကင္းမဲ့သူမ်ားျဖစ္သည္၊ ကိုယ္တိုင္သြားၾကည့္ၾကျပီးမွ ေျပာခ်င္ရာေျပာ ဟု စိန္ေခၚသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ထိုမိန္းမပ်ဳိကေလးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံသို႔ သြားလည္ျဖစ္၏။ သူျပန္လာေသာအခါ မီဒီယာသတင္းမ်ားႏွင့္ တက္တက္စင္လြဲေနေသာ ျမန္မာျပည္အေၾကာင္း ေဖာက္သည္ခ်ေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္မွ ယခင္က ေဝဖန္ခဲ့ၾကသူမ်ား ျငိမ္သြားေတာ့သည္ ဟု ဆို၏။
ထိုအမ်ဳိးသမီး၏ ေျပာျပခ်က္မွာ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ေကာင္းလွပါသည္။
“ခက္တာက ကၽြန္မတို႕ျမန္မာေတြပဲရွင့္၊ အေနာက္ႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာေတြက ကိုယ့္ႏိုင္ငံအေၾကာင္း သူမ်ားမေကာင္းေျပာတာကို ျငိမ္ခံေနရံုမက သူတို႕ကပါ ေရာေယာင္ျပီး အျဖဴေတြအလိုက် လိုက္ေျပာကုန္ေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့၊ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္မဟတ္ေျပာတာၾကီးေတြကို ျပန္ျငင္းပါေတာ့လား၊ ဘာလို႔ခံေနသလဲ၊ ဘာေၾကာက္စရာရွိသလဲ၊ တစ္ခ်ဳိ႕က အိမ္ရွင္ေတြကို အတိုက္အခံမေျပာခ်င္တာနဲ႔ပဲ ဟုတ္သလိုလို Follow လိုက္ကုန္ေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့”
မွန္ပါသည္။ ျမန္မာတို႔သည္ အားနားတတ္ေသာ လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္၏။ အထူးသျဖင့္ သူစိမ္းတစ္ရံ ဧည့္သည္မ်ားကိုဆိုလွ်င္ အားနာတတ္၏၊ အလိုက္အထိုက္ေျပာတတ္၏၊ အတိုက္အခံေျပာရန္ မ်ားစြာဝန္ေလး၏။
ျမန္မာျပည္ရွိ သံတမန္အသိုင္းအဝိုင္းသို႔ ဝင္ဆံ့ေသာ ပုဂိၢဳလ္မ်ားမွာ အမ်ားအားျဖင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပညာတတ္အထက္တန္းလႊာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ေငြေၾကးဓနပိုင္ရွင္မ်ားလည္း ျဖစ္ၾက၏။ အေနာက္ယဥ္ေက်းမႈ နီးစပ္၏။ အမ်ားအားျဖင့္ အေနာက္ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ ပညာသင္ၾကားခဲ့ဖူးသူမ်ားလည္း ျဖစ္၏။ ထိုသူမ်ားသည္ ယဥ္ေက်းေသာ ႏိုင္ငံၾကီးသားပီပီ သံတမန္မ်ားႏွင့္ အလိုက္အထိုက္ ေျပာတတ္ၾက၏။ အခ်ဳိ႕ေသာ သံတမန္မ်ားႏွင့္ ျပည္ပသတင္းစာဆရာမ်ားက ေရွ႕ေဆာင္ေမးခြန္းမ်ား(Leading Questions) ေမးျမန္းသည္ကို အတိုက္အခံမေျပာဘဲ ေရလိုက္ငါးလိုက္ ေျပာတတ္ၾက၏။ ထိုအခါ သံတမန္အသိုက္အဝန္းမွ ထြက္လာသည္ဆိုေသာ မီဒီယာသတင္းမ်ားမွာ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္ရာ ထင္ရာျမင္ရာကို မွန္းတုတ္ၾကျခင္းသာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
ျပည္ပသတင္းမ်ားတြင္ သံတမန္သတင္း အေျခအျမစ္ (Diplomatic Sources)မွ ရသည္ဆိုေသာ ကိုးကားခ်က္မ်ားကို ေတြ႕ဖူးပါလိမ့္မည္။ သံတမန္သတင္း အေျခအျမစ္ဆိုသည္မွာ သံတမန္ၾကီးမ်ားကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္။ ဟုိတယ္တြင္ သတင္းေထာက္ႏွင့္ ဘီယာအတူဝိုင္းဖဲြ႕ေသာက္ရင္း ထင္ျမင္ခ်က္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေပးေနေသာ သံအရာရွိငယ္ (Attache) (သို႕မဟုတ္) တတိယအတြင္းဝန္တစ္ဦးဟု အဓိပၸာယ္ျပန္ပါဟု သတင္းစာဆရာ လက္သံုးစာေစာင္တစ္ခုတြင္ ေမာင္ျငိမ္းေအး ဖတ္ဖူး၏။
အေမရိကန္သတင္းေထာက္တစ္ဦး ရန္ကုန္ျမိဳ႕တြင္ လူငယ္တစ္ဦးႏွင့္ လမ္း၌ စကားေျပာၾကေသာအခါ ထိုလူငယ္က “အေမရိကန္-ဂြတ္-ဘားမား-ဘက္ဒ္” ဟု ေျပာေၾကာင္း သတင္းတစ္ခုတြင္ ေရးသားထား၏။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႕အခြင့္အေရးမရွိဟု ထိုလူငယ္က ေျပာသည္ ဆို၏။
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူ႕အခြင့္အေရးမရွိဟု လူၾကားသူၾကား ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေလေသာ ထိုလူငယ္သည္ မည္သူ႕ကိုမွ် ေၾကာက္စရာမရွိ၍ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္မွာ ထင္ရွားပါ၏။
ႏိုင္ငံေတာ္ၾကီး ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္အားထုတ္ျခင္း၊ လႈံ႕ေဆာ္လႈပ္ရွားျခင္းတို႔ မျပဳသေရြ႕ မည္သူမွ် အေရးယူခံရျခင္းလည္းမရွိ။ ေၾကာက္ရြံ႕ေနရျခင္းလည္းမရွိ။ ပ်က္စီးေအာင္ ၾကံစည္အားထုတ္ လႈံ႕ေဆာ္လႈပ္ရွားပါမူ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္သာမက မည္သည့္ႏိုင္ငံတြင္မဆို တရားဥပေဒႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရမည္သာျဖစ္၏။
ဥပေဒ လက္လြတ္ခြင့္ျပဳေသာ ႏိုင္ငံ ဟူ၍ ေမာင္ျငိမ္းေအး မေတြ႕ဖူးပါ။
(၁၉၉၃) ခုႏွစ္က တရားဥပေဒကို ဆန္႔က်င္သည့္ ဘာသာေရးဂိုဏ္းတစ္ခု မသကၤာဖြယ္ရာ လက္နက္မ်ားျဖင့္ စုေဝးေနမႈကို အေမရိကန္ FBI က တင့္ကား အသံုးျပဳ၍ပင္ ႏွိမ္နင္းခံရ၏။ ယင္း Waco အေရးအခင္းတြင္ အင္အားအဆမတန္သံုးသည္ဟု အေမရိကန္၌ ဂယက္ရိုက္ ေဝဖန္ေနၾကသည္ကို လူတိုင္းအသိပင္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အလားတူ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိး ျဖစ္ေပၚလာပါလွ်င္ ကုလသမဂၢ၌ပင္ အဆိုတင္သြင္း ႐ႈတ္ခ်ခံရမည္မလြဲပါ။ ယခုေတာ့ ဘယ္ႏိုင္ငံကမွ် မေဝဖန္ၾက။ ေမာင္ျငိမ္းေအးကလည္း ေဝဖန္လိုျခင္း မရွိပါ။ အေမရိကန္၏ ျပည္တြင္းေရးကိစၥသက္သက္သာ ျဖစ္ပါ၏။
အေနာက္အုပ္စုက ျမန္မာႏိုင္ငံကို လူ႕အခြင့္အေရးခ်ဳိးေဖာက္သည့္ ကမာၻ႕ဗီလိန္ၾကီးမ်ားစာရင္းတြင္ အတင္းသြင္းထားၾက၏။ သူတို႔ကေတာ့ စာရင္းျပဳစုသူမ်ားျဖစ္၍ ထိုစာရင္းတြင္ မပါ။
ဤတြင္ အေနာက္မီဒီယာ၏ တရားမွ်တမႈ ကင္းမဲ့ပံုကို ေမာင္ျငိမ္းေအး ေထာက္ျပလိုပါေသးသည္။
တစ္ၾကိမ္က အေနာက္ဥေရာပျမိဳ႕ေတာ္တစ္ခု၌ ေရလုပ္သားမ်ား ဆႏၵျပပြဲျဖစ္၏။ ဆႏၵျပပဲြသည္ ဥပေဒလက္လြတ္ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ေသာအခါ ရဲအဖဲြ႕က တုတ္ႏွင့္ရိုက္ျပီး ႏွိမ္နင္းရ၏။ ဆႏၵျပသူမ်ား ေသြးထြက္သံယို မ်ားစြာျဖစ္ျပီး ဆဲြထုတ္သြားရ၏။ ဤရုပ္ျမင္သံၾကားျပကြက္ကေလးကို ေမာင္ျငိမ္းေအး ေန႔လည္သတင္းတြင္ ေတြ႕ရ၏။ ေနာက္တစ္နာရီအၾကာ သတင္းထပ္လာေသာအခါ ထိုေသြးထြက္သံယိုျပကြက္ ပါမလာေတာ့။ အျခားျပကြက္မ်ားကိုသာ ေက်ာ္ျပသြားၾကသည္။
ေမာင္ျငိမ္းေအးတို႕ အာရွ၊ အာဖရိကမွ အလားတူ အကြက္မ်ားပါလွ်င္ ႏွစ္ရက္သံုးရက္ ဆက္၍ နာရီျခားပင္ ဆက္တိုက္ျပတတ္ၾကသည္။
ကဲ- ကမာၻ႕မီဒီယာတြင္ တရားမွ်တမႈ ရွိမရွိ အကဲျဖတ္ၾကပါကုန္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအေပၚ ကမာၻ႕စာေစာင္မ်ား၌ အပုပ္ခ်ေရးသားေနၾကသူ ျမန္မာေဟာင္းမ်ားရွိ၏။ အခ်ဳိ႕မွာ ျမန္မာအမည္ပင္ မရွိၾက။
ထိုသူမ်ားကို ေမာင္ျငိမ္းေအး စိန္ေခၚခ်င္လွပါ၏။
ျမန္မာျပည္ကို တကယ္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးသည္ဆိုပါလွ်င္ ျမန္မာျပည္သို႔ အျပီးျပန္ခဲ့ပါ။
ႏိုင္ငံတစ္ခုလံုး ဆင္းရဲတြင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ေခၽြးတဒီးဒီးက်ေအာင္ ၾကိဳးပမ္းတည္ေဆာက္ေနၾကေသာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားႏွင့္အတူ ပါဝင္လုပ္အားေပးရေအာင္။
ေအးအတူ ပူအမွ်ေပါ့..။
အေဝးမွ ေလႏွင့္ေတာ့ ဘာမွ ေဆာက္၍ရမည္မဟုတ္။
အျခားသူတို႔ ေသြးႏွင့္ေခၽြးႏွင့္ အပင္ပန္းခံ၊ အနစ္နာခံ တည္ေဆာက္ထားသည့္ သူတို႔ ႏိုင္ငံမ်ားတြင္ အခန္႔သင့္ သြားေနျပီးေတာ့ သူမ်ားခူးျပီးသား ထမင္းဟင္းေတြကို စားေသာက္ေနရတာ မရွက္ၾကဘူးလားဟု ေမာင္ျငိမ္းေအး ေမးလိုက္ခ်င္သည္။
ရွက္ၾကမည္ဟုေတာ့ ေမာင္ျငိမ္းေအး မထင္။
သူတို႔လို လူစားမ်ားသည္ အမ်ဳိးကို ခ်စ္ရတာေတာ့ ရွက္စရာဟု ထင္တတ္ၾကပါ၏။ ။
စည္သူျငိမ္းေအး (၁၉၉၆၊ ဇန္နဝါရီ)
ေဆာင္းပါးမွ ေကာက္ႏုတ္ခ်က္။ ။
by Fire Nation on Saturday, 5 January 2013 at 20:06 ·
Post a Comment
Blogger Facebook DisqusComment ေပးရန္ ညာဘက္ေထာင့္မွ Blogger or Facebook or Disqus ကုိႏွိပ္ပါ။