ျမန္မာတိုင္းမ္ဂ်ာနယ္သို႔ တုန္႔ျပန္ခ်က္ (၀ံသာႏုအယ္ဒီတာ့အာေဘာ္)

။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။။
ေျမာက္ဦးေဒသခံေကာ္မတီကေန ရခိုင္ျပည္နယ္မွာအေျခစိုက္ေနတဲ့ အန္ဂ်ီအိုေတြကို ေတာင္းဆိုလိုက္တဲ့ ေၾကျငာခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ျမန္မာတိုင္းမ္ဂ်ာနယ္ရဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ စည္သူေအာင္ျမင့္ဆိုသူက ျပစ္တင္ေ၀ဖန္ထားတာကို ဖတ္ရႈလိုက္ရပါတယ္။

ေဆာင္းပါးရဲ့ေခါင္းစဥ္ေပးထားပံုကစျပီး ေဆာင္းပါးတစ္ခုလံုးရဲ့ အာေဘာ္ဟာ ပရိုဖက္ရွင္နယ္စာနယ္ဇင္းသမားရဲ့ တင္ျပပံုအဆင့္အတန္းမွာရွိမေနပဲ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုလံုးကို ဘက္မလိုက္ပဲ မွ်မွ်တတသံုးသပ္ထားတာမ်ိဳးလည္း မေတြ႕ရပါဘူး။ အေတြ႕အၾကံဳကို အေျခခံျပီးေရးရမယ့္ အေၾကာင္းအရာကို ၾကားဖူးနား၀ဗဟုသုတနဲ႔ ေကာက္ခ်က္ဆြဲျပီး ပြဲဆူေစမယ့္ လူျပိန္းၾကိဳက္ ေခါင္းစဥ္မ်ိဳးနဲ႔ တင္ဆက္ထားတဲ့ ဒီေဆာင္းပါးဟာ ျမန္မာတိုင္းမ္လို နာမည္ၾကီးမီဒီယာတစ္ခုရဲ့ ေကာ္လံစားက႑မွာ ပါလာတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို အံ့ၾသစရာေကာင္းေနပါတယ္။

ေဆာင္းပါးရွင္ဟာ ရခိုင္ေဒသခံေတြကို အျပစ္တင္လိုေဇာနဲ႔ ရႈေထာင့္ေပါင္းစံုက အျပန္အလွန္သံုးသပ္ဖို႔ ပ်က္ကြက္တာကို ေဆာင္းပါးမွာ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ေဆာင္းပါးတစ္ခုလံုးကို ျခံဳၾကည့္ရင္ ရခိုင္ေဒသခံေတြ ဘာေၾကာင့္ဒီအခ်က္ေတြကို ေတာင္းဆိုရတယ္ဆိုတဲ့ ဇစ္ျမစ္ကို ထည့္သြင္းစဥ္းစားတာမ်ိဳး လံုး၀မေတြ႕ရပါဘူး။ ရခိုင္ေဒသခံေတြက အန္ဂ်ီအိုေတြကို ညိွႏိႈင္းတာမ်ိဳး လံုး၀မလုပ္ပဲ တာလီဘန္ေတြလိုမ်ိဳး အၾကမ္းဖက္ေမာင္းထုတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္ရဲ့ အျမင္ကို ေ၀ဖန္စရာမရွိပါဘူး။

ေနာက္တစ္ခ်က္က ေဆာင္းပါးရွင္အေနနဲ႔ ရခိုင္ေတြဟာ ဒီေဒသရဲ့ အိမ္ရွင္ေတြဆိုတာကို ေမ့ေလွ်ာ့ေနပံုရပါတယ္။ ျပီးေတာ့ သူအသားေပးေရးသားထားတဲ့ အန္ဂ်ီအိုေတြဟာ ရခိုင္ေဒသခံေတြကို ေခတ္အဆက္ဆက္ တကယ္ေရာ ထိထိေရာက္ေရာက္ အက်ိဳးျပဳခဲ့ရဲ့လားဆိုတာကိုလည္း သူသိပံုမရပါဘူး။ အက်ိဳးမျပဳတဲ့အျပင္ အက်ိဳးယုတ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့တဲ့သာဓကေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့တယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္ရဲ့ လက္ရွိဗဟုသုတထဲမွာ လက္လွမ္းမမွီေသးဘူးလို႔ ယူဆမိပါတယ္။ အဲလိုမဟုတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္ဟာ အမွန္တရားကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး ေၾကးစား၀ါဒျဖန္႔သြားတယ္ ဒါမွမဟုတ္ ဘဂၤလီေတြနဲ႔ အေပးအယူတစ္ခုခု လုပ္ထားတယ္လို႔ပဲ သံုးသပ္ရမွာပါ။

ရခိုင္ျပည္က အန္ဂ်ီအိုေတြဟာ ေဒသဖြံ႕ျဖိဳးေရး နာမည္ခံျပီး ဘဂၤလီေတြအတြက္ သက္သက္ေရာက္လာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕အန္ဂ်ီအိုေတြဆိုရင္ ရခိုင္ေတြဖက္က သြားေရာက္ခ်ိတ္ဆက္ ဖိတ္ေခၚျပီး ေဒသတြင္းအခ်က္အလက္ေတြ၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို စနစ္တက်တင္ျပခဲ့ေပမယ့္ ရခိုင္မွာ၀င္ေရာက္အေျခစိုက္တဲ့အခါ ရခိုင္ေတြရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ဘာတစ္ခုမွ မယ္မယ္ရရ ေဆာင္ရြက္ေပးတာမ်ိဳး လံုး၀မရွိပဲ ရခိုင္ေတြဆီကေနရတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြကို အသံုးျပဳျပီး ဘဂၤလီေတြအတြက္ သက္သက္ ေဆာင္ရြက္ေပးတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲလိုျဖစ္ခဲ့တာ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါမကပါဘူး။ အၾကိမ္ေပါင္းေျမာက္ျမားစြာ ျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္က အဲဒီအန္ဂ်ီအိုေတြရဲ့ ေဒသစီမံကိန္းေတြမွာ ရခိုင္ေတြ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ကို အကန္႔အသတ္လုပ္ထားတဲ့အတြက္ အဲဒီစီမံကိန္းေတြကေန ေပၚလာတဲ့ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြဟာလည္း ရခိုင္ေဒသခံေတြအတြက္ ဘာအခြင့္အေရးမွ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ဘဂၤလီေတြအတြက္သက္သက္ ျဖစ္ေနခဲ့တဲ့ ဒီအန္ဂ်ီအိုေတြကို ရခိုင္ေဒသခံေတြကေန ေ၀ဖန္ကန္႔ကြက္တာမ်ိဳးမရွိပဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ သည္းညည္းခံေနခဲ့တာ ကုလား-ရခိုင္ အဓိကရုဏ္းမတိုင္ခင္ အခ်ိန္ထိပါ။

ဘဂၤလီေတြကို အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးတဲ့အတြက္ အဲဒီအန္ဂ်ီအိုေတြမွာ ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရရွိခဲ့တဲ့ ဘဂၤလီပညာတတ္တခ်ိဳ႕ဟာ အန္ဂ်ီအိုထဲက လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြကို အသံုးခ်ျပီး တရားဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို က်ဴးလြန္ခဲ့တာေတြ အမ်ားၾကီးရွိခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ပအေျခစိုက္ ဘာသာေရး အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ ဆက္သြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ပအေျခစိုက္ ဘဂၤလီအခြင့္အေရး လႈပ္ရွားသူေတြနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ျပီး ႏိုင္ငံတကာမီဒီယာေတြဆီမွာ ဘဂၤလီပရိုမိုးရွင္းလုပ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလိုလုပ္တဲ့အခါ ေဒသခံရခိုင္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ဂုဏ္သိကၡာကို ခုတံုးလုပ္ျပီး ၀ါဒျဖန္႔ၾကပါတယ္။ ဘဂၤလီေတြ ဒီလိုမ်ိဳးေစာ္ကားခ်င္တိုင္း ေစာ္ကားခြင့္ရေအာင္ ၾကားခံဖန္တီးေပးတာကေတာ့ အန္ဂ်ီအိုေတြပါပဲ။

အန္ဂ်ီအို၀န္ထမ္း ဘဂၤလီတခ်ိဳ႕ရဲ့ တရားဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြထဲက အထင္ရွားဆံုး သာဓကကို ျပပါဆိုရင္ ခု ေထာင္ထဲေရာက္ေနတဲ့ ဘဂၤလီမ်ိဳး ေဒါက္တာထြန္းေအာင္(ေခၚ) ႏုရာဟက္ကို ျပရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အန္ဂ်ီအိုနာမည္ကို အသံုးခ်ျပီး အစၥလာမ္မစ္အစြန္းေရာက္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႔အစည္းေတြဆီကေန လက္နက္ခိုးသြင္းတဲ့အမႈနဲ႔ ေထာင္ခ်ခံရတာပါ။ ကုလား-ရခိုင္ အဓိကရုဏ္းစတင္ခဲ့တဲ့ ေမာင္ေတာဗလီမွာလူစုျပီး အံုၾကြေသာင္းက်န္းေအာင္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခဲ့တာလည္း အဲဒီဘဂၤလီထြန္းေအာင္ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလိုအရမ္းအႏၱရာယ္မ်ားတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈေတြကို က်ဴးလြန္လို႔ရေအာင္ အကာအကြယ္ေပးေနတဲ့ အန္ဂ်ီအိုေတြကို တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ အရမ္းအားနည္းတဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ေဒသခံေတြအေနနဲ႔ ဂါမပညတ္နဲ႔ ကန္႔သတ္ဖို႔ၾကိဳးစားတာ လြန္ပါသလား။ ကိုယ္ပိုင္တဲ့ေျမမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို သူမ်ားရန္မျပဳႏိုင္ေအာင္ ကာကြယ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတာကို တရားမမွ်တဘူးလို႔ ယူဆရင္ ရခိုင္ကဘဂၤလီေတြကို ျပည္မကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၀င္ထြက္ခြင့္ေပးဖို႔ ေဆာင္းပါးရွင္ သေဘာတူရဲ့လားဆိုတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု ရွိေနပါတယ္။ သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္အပတ္ေဆာင္းပါးက႑မွာ ဘဂၤလီမ်ားသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဌာေနတိုင္းရင္းသား အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ ခံစားခြင့္ရွိသည္ ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ေဆာင္းပါးတစ္ပုဒ္ ထပ္ေရးဖို႔ အၾကံျပဳပါရေစ။ ဒီထက္မက ၀က္၀က္ကြဲေပါက္မွာျဖစ္သလို ျမန္မာတိုင္းမ္ဂ်ာနယ္လည္း နာမည္ၾကီး အိမ္သာသံုးစကၠဴျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။

တကယ္ဆိုရင္ ဒီကိစၥဟာ အာဏာပိုင္အစိုးရရဲ့ တာ၀န္ပါ။ အစိုးရဖက္က ကိုင္တြယ္မႈ ညံ့ဖ်င္းလို႔ ေဒသခံေတြ ၀င္ပါလာရတာျဖစ္ပါတယ္။ ကိုယ့္ကိုအမွန္တကယ္ ကူညီဖို႔လာတဲ့လူေတြက ရန္လိုရေအာင္ ဘယ္ျမန္မာတိုင္းရင္းသားမွ မရိုင္းပါဘူး။ ခုျဖစ္ေနတာက အန္ဂ်ီအိုေတြက အကူအညီေပးဖို႔ လာတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ကိုယ့္ျခံထဲ သူမ်ားမစင္စြန္႔ဖို႔ ခြင့္မေတာင္းပဲ က်င္း၀င္တူးသလိုျဖစ္ေနလို႔ ေဒသခံရခိုင္ေတြနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕တဲ့သေဘာပါပဲ။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ဒုတိယအဆင္းရဲဆံုးျပည္နယ္တစ္ခုရဲ့ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈကို အန္ဂ်ီအိုေတြ တကယ္လိုလားတယ္ဆိုရင္ ဘက္မလိုက္ပဲ မွ်မွ်တတေဆာင္ရြက္ေပးရမွာပါ။ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ဘဂၤလီေတြခ်ည္းပဲ ဆင္းရဲမြဲေတေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေဒသခံေကာ္မတီရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြဟာ ေဒသတြင္းမွာ အန္ဂ်ီအိုေတြရဲ့ မမွ်တတဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ျပန္လည္တည့္မတ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ့သေဘာပါပဲ။ ဒီထက္မပိုပါဘူး။ အဲဒါကို စစ္အာဏာရွင္၊တာလီဘန္စတဲ့ ဥပမာဥပေမယ်ေတြနဲ႔ ေရႊဥာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ျပီး အေလာတၾကီး ေရးသားတင္ျပလိုက္တဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ စည္သူေအာင္ျမင့္အေနနဲ႔ စာနယ္ဇင္းပါးမ၀တဲ့အေၾကာင္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တိုင္းသိျပည္သိ ေၾကျငာလိုက္သလိုပါပဲ။

ေထြေထြထူးထူးေတာ့ ထပ္ေျပာစရာမရွိေတာ့ပါဘူး။ Hunger Game ထဲ ကိုယ္တိုင္မေရာက္ေသးသေရြ႕ တီဗီဖန္သားျပင္ေပၚကေန ၾကည့္ျပီး လူ႔အခြင့္အေရးတို႔၊ တရားမွ်တမႈတို႔၊ လူသားခ်င္းစာနာမႈတို႔ကို ၾကိဳက္သေလာက္ အာျပီး အထဲကလူေတြကို စိတ္ၾကိဳက္ ေ၀ဖန္ျပစ္တင္ ကဲ့ရဲ့ေနလို႔ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ Hunger Game ထဲ ကိုယ္တိုင္ေရာက္သြားရင္ေတာ့ အဲလိုမ်ိဳး ဆက္ျပီးအာႏိုင္ပါ့မလား။ ဒီေမးခြန္းေလးကို ေဆာင္းပါးရွင္အေနနဲ႔ အပန္းမၾကီးဘူးဆိုရင္ ေျဖေပးေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ပါပဲ။

ျမတ္သိန္းထြန္း(ဘြရွင္)

အယ္ဒီတာခ်ဳပ္

၀ံသာႏု

 

Oh Burma

Oh Burma shared Ko Kyi Win's photo and Mrat Thein Tun’s status.