သတိရေပမယ့္ မလြမ္းေလာက္ေတာ့ပါ (၅)

ကမ္းရိုးတန္းၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕......
နယ္စပ္လဲျဖစ္သလို ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕လဲျဖစ္သည့္အတြက္ ၿမိဳႈငယ္ေသာ္လည္း ေတာ္ေတာ္စည္ကားသည္ဟုေျပာႏိုင္ေသာၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္သည္။
ပညာေရးထက္ေငြေရးေၾကးေရးကို ပိုဦးစားေပးတတ္ေသာ အက်င့္ႏွင့္အားေလ်ာ္စြာ အထက္တန္းေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသာရွိသည္..။ မ်ားေသာ
အားျဖင့္က ေသစာရွင္စာေလာက္တတ္ၿပီဆိုလွ်င္ ငါးဖမ္းေလွ ကုန္ေလွမ်ားတြင္ သြားေရာက္အလုပ္လုပ္ျဖစ္ၾကတာကမ်ားသည္။ ဒီေတာ့ေက်ာင္း
တက္သူအမ်ားးစုမွာ မိဘကေငြေၾကးတတ္ႏိုင္သူမ်ား ထို႔ၿမိဳ႕ေလးတြင္ လာေရာက္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနၾကသူမ်ား၏ သားသမီးမ်ားသာမ်ားသည္
တစ္ၿမိဳ႕လုံးေပါင္းမွ(၁၀)တန္းေက်ာင္းသားက ၃၀၀ မေက်ာ္...။ ဒီေတာ့ အားလံုးလိုလိုက အခ်င္းခ်င္းခင္မင္ရင္းႏွီးေနၾကတာမဆန္း...။ အဲဒီထဲက
မွခြဲထြက္၍ တျခားဘယ္သူနဲ႔မွ အေပါင္းအသင္းမလုပ္ေသာ သူေလးဦးရွိသည္..။ ထိုသူေတြကား ၿမိဳ႕မ်က္ႏွာဖံုးသူေဌးသမီး ေၾကြစင္ရုပ္ ရဲစခန္းမွဴး
သား ရဲရင့္ေအာင္ သူေဌးအိမ္မွ လူယံု၏သမီး ႏွင္း၀တီႏွင့္ ထို႔ၿမိဳ႕ရွိ တပ္မွအရာခံဗိုလ္ႀကီး၏ သား မိုးယံထက္တို႔ ေလးေယာက္ပင္ျဖစ္သည္...။ သူ
တို႔ေတြက မေပါင္းတာမဟုတ္ေသာ္လဲ အလယ္တန္းစတက္ကတည္းက တစ္တြဲတြဲျဖစ္ေနၾကေသာ ထိုေလးဦး၏ သံေယာဇဥ္ၾကားထဲသို႔ ဘယ္လို
မွ၀င္မရႏိုင္တာေၾကာင္း သူတို႔ေလးဦးထဲသာ သီးသန္႔ျဖစ္ေနေလ့ရွိသည္။ အထူးသျဖင့္ စိတ္ျမန္လက္ျမန္ရွီေသာ ဇတ္ဇတ္ႀကဲ မိုးယံထက္ကိုလဲ..
ေၾကာက္ၾကတာလဲပါသည္။ ၉တန္းေက်ာင္းသားဘ၀တြင္ ေၾကြစင္ရုပ္အား အတင္းစာလိုက္ေပးေသာ ငါးဖမ္းေလွသားႏွင့္စၿပီး ကေတာက္ကစျဖစ္
ရာမွာ က်န္ေသာေလွသားမ်ားႏွင့္ပါ ထိုးႀကိတ္ၾကရာ ၄ဦးတစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လဲ ၂ေယာက္အတြင္းလူနာျဖစ္ေအာင္ လက္သံေျပာင္သည့္ မိုးယံထက္
ကိုေၾကာက္ၾကတာလဲမဆန္းေပ။


အခုေတာ့ သူတို႔သူငယ္ခ်င္းေလးဦးမွာ ေက်ာင္းေရွ႕ေညာင္ပင္ေအာက္မွအေအးဆိုင္တြင္ ထိုင္ကာစကားလက္ဆံုၾကလ်က္ရွိသည္.။ ယေန႔ေက်ာင္း
ဖြင့္ေသာ္လဲ ေနာက္ရက္ ကထိန္ရွိသျဖင့္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ႏိုင္ရန္ ေန႕တစ္၀က္ေက်ာင္းပိတ္ေပးလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔ေလးေယာက္မွာ ေအးေဆး
ျဖစ္ေနေလသည္။ အရင္တုန္းက သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္ျဖစ္ေသာ္လဲ အခုေတာ့ ခ်စ္သူႏွစ္တြဲျဖစ္ေနေလၿပီ..။

          “ငရဲ နင္တို႔ဘာအစီအစဥ္ရွိလဲ”
          “ငါလား ႏွင္းနဲ႔ငါ ဟိုဘက္ကမ္းသြားမလို႔ ဘုရားသြားဖူးမယ္ေလ...”
          “ကို.....လိုက္သြားရေအာင္ေလ...”
          “ဟာ ေၾကြကလဲ သူတို႔ဖာသာလြတ္လြတ္လပ္လပ္သြားပါေစ..ကိုတို႔က သူတို႔လိုက္ပို႔ရင္းနဲ႔ ကမ္းနားသြားထိုင္မယ္ေလ”
          “ေအးေလ မိေၾကြေနာ္ ငါနဲ႔ ကိုရဲနဲ႔ပဲ သြားမွာလိုက္မေႏွာင့္ယွက္နဲ႔”
         “ဟင္ မိႏွင္း ေတာ္ေတာ္ ႏွစ္ေယာက္ထဲသြားခ်င္ေနတယ္ဟုတ္လား ငရဲေရ ဘုရားပါဖူးရင္ လိပ္ဥပါတူးခဲ့ၾကားလာ ေတာင္ေပၚပါေခၚသြား”
          “ဟာ....”

ေၾကြစင္ရုပ္ေျပာသည့္ေတာင္ေပၚဆိုတာ တစ္ျခားမဟုတ္ ျမစ္လယ္ကၽြန္းတြင္ တည္ထားေသာေလ်ာင္းေတာ္မူဘုရား ဟိုဘက္တြင္ရွိေသာ စံုတြဲမ်ား
သြားတတ္သည့္ တိတ္ဆိတ္သည့္ေနရာ.....အဲဒါေၾကာင့္အကုန္လံုး၀ိုင္းေအာ္ၾကျခင္းပင္...။ အဲဒီလိုပဲေျပာမနာဆိုမနာႏွင့္ ပါးစပ္ေတြ႕ရာ ေပါက္ကရ
ေလးဆယ္ေျပာေနတတ္ေသာ ခ်စ္သူေလးကို မိုးယံထက္ ဘယ္လိုမွၾကည့္မရမျဖစ္ပါ.။ ကိုယ္တိုင္ကစကားနည္းေသာ္လည္းေၾကြစင္ရုပ္ေပါက္ေပါက္
ေဖာက္ေနတာကို ၾကည့္ၿပီးသေဘာက်ေနတတ္သူ...။ သူတို႔စံုတြဲႏွစ္တြဲကလဲ သိပ္ခ်စ္ၾကတဲ့သူေတြျဖစ္တာမိုး တခါတစ္ေလဆိုရင္ ဘယ္သူကဘယ္
သူ႕ရည္စားဆိုတာေတာင္ ေျပာရခက္ရေလာက္ေအာင္ တတြဲတြဲ...။ အခုလည္းလိုက္ခ်င္သည္လုပ္ေနလို႔ တားရျပန္သည္.။ ဒီလိုနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္
ေယာက္ကို လိုက္ပို႔ၿပီး ကမ္းနားမွာပဲလမ္းဆက္ေလွ်ာက္ျဖစ္သည္..။

       “ကို....”
       “ေျပာေလ ဘာေျပာမလို႔လဲ”
      “အေဖကေျပာတယ္ (၁၀)တန္းေအာင္ၿပီးရင္ အဖ့ဆီမွာလာလုပ္ပါလားတဲ့ ေနရာေကာင္းေပးမယ္တဲ့”
      “အာ.. မဟုတ္တာေၾကြကလဲ (၁၀)တန္းေအာင္ၿပီးရင္ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ဦးမယ္ေလ.....။”
      “ကို႕ အေဖက ဆက္ထားမယ္ေျပာလာ ကိုကစာေတာ္တယ္ဆိုေတာ့ အမွတ္ေကာင္းလို႔ ေဆးမွီရင္ဆက္ထားႏိုင္ပါ့မလား”
      “ေဆးမီွရင္ေတာ့ တပ္ကထားေပးမွာေပါ့...။ မဟုတ္ရင္လဲ စစ္ေဆးတက္လို႔ရတာပဲေလ”
      “အာ မရဘူးေနာ္ ကို...။ စစ္တပ္ထဲမ၀င္ရဘူး...ဒါပဲ”
      “အာ....”
      “ေလွေမွာက္လို႔တဲ့ေဟ့ သြားၾကပါကြ... ေရက်ဆိုေတာ့ ဒီဘက္ေမ်ာမွာထြက္ပါဟ”

မိုးယံထက္တစ္ေယာက္ရွင္းျပမည္ျပဴစဥ္ ၾကားလိုက္ရေသာအသံမ်ားက ေခါင္းကိုမိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလိုပင္...။ ဒီအခ်ိန္ဆို ဟိုဘက္ကမ္းကူးသြားေသာ
သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ျမစ္လယ္မွာပင္ရွိဦးမည္...။ မဟုတ္ပါေစနဲ႔ဆုေတာင္းရင္ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ရွိေလာက္သည့္ေနရာကို လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ေသာ္
လည္း ဆုေတာင္းကားမျပည့္ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ဦးစီးနင္းသြားေသာ စက္ေလွမွာ ျမစ္ျပင္က်ယ္ႀကီးတြင္မရွိေတာ့...။ စိတ္လိုက္မာန္ပါႏွင့္ပင္ ကမ္းစပ္ကိုခုန္
ခ်ၿပီး အနီးတြင္ ဆိုက္ကပ္ထားသည့္ ပိုင္ရွင္မဲ့ေလွေပၚ၀ုန္းခနဲခုန္တက္လိုက္မိသည္.။ ေနာက္ကတစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္ေအာ္ေခၚေနေသာ ခ်စ္သူအသံကိုပင္
မၾကားႏိုင္ေတာ့...။ ေလွစက္ႏိုး၍ ေရစီးေၾကာင္းကို ၾကည့္ကာ ေရာက္ႏီုင္မည္ထင္သည့္ေနရာကို စက္ကုန္တင္၍ ေမာင္းသြားမိခဲ့သည္..။ ဟင္ ဟိုမွာ...
ႏွင္း...။ စက္ကိုအသားကုန္တင္လ်က္ ေမ်ာပါေနသည့္ ေနာက္သို႔ စက္ရွိန္ျမွင့္ကာ ေမာင္းလိုက္သည္..။ သုိ႔ေသာ္ ကံၾကမၼာက အေၾကာင္းဖန္လာေလတာ
က  ေရတက္ဦးေခၚသည့္ အက်ႏွင့္အတက္ ဆံုရာ အခ်ိန္ျဖစ္သည့္အတြင္ ပင္လယ္မွစီး၀င္လာေသာ ဒီေရႏွင့္ျမစ္မွျပန္ၾကေသာ ေရတို႔ ေပါင္းဆံုမိသည့္
ေရတို႔ ထိေတြ႕ရာမွ ျဖစ္လာေသာ ၀ဲငယ္တစ္ခုအတြင္းသို႔ ေလွဦးက၀င္ေရာက္သြားသည္..။ ေလွဦးမွာ ခါထြက္သြားၿပီး လမ္းေၾကာင္းလြဲသြားသည္.....။
သာမန္မွ်သာ ေလွေမာင္းႏွင္တတ္ေသာ မိုးယံထက္ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားေတြျဖစ္ရင္း ေလွဦးကို မနည္းျပန္တည့္လိုက္ရာသည္..။ ဟိုမွာ ဟိုမွာမွီ
ေသးတယ္လို႔ စိတ္ကေတြးရင္း စက္ရွိန္ကုိ တစ္ဆံုးတင္ေနမိသည္..။ သုိ႕ေသာ္ ေရာက္ရန္ ၁၀ေပခန္႔အလိုမွာပင္ ႏွင္း၀တီတစ္ေယာက္ ျပန္ျမဳပ္သြားခဲ့
သည္မွာ ျပန္ေပၚမလာေတာ့ ဒီေရစီးေၾကာင္း၏ေခၚေဆာင္ရာေနာက္သို႔ပါသြားေလၿပီ...။ စက္ကိုသတ္လိုက္ရင္း ရွိႏိုင္မည္ထင္သည့္ေနရာမ်ားကိုလိုက္
ရွာခဲ့ေသာ္လည္း.......ျပန္ေပၚမလာခဲ့ေတာ့ပါ...။

ထိုအျဖစ္အပ်က္က မိုးယံထက္အေပၚကို ျပင္းထန္စြာက်ေရာက္လာသည္...။ ရဲရင့္ေအာင္တစ္ေယာက္ ကံေကာင္းေထာက္မၿပီး အသက္မေသေသာ္လည္း
ခ်စ္သူေသဆံုးသြားသည့္ အျဖစ္ေကာ ေရနစ္ကာ အသက္အႏာၱရယ္ႀကံဳခဲ့ရသည္ အျဖစ္ေၾကာင့္ေရာပါ စိတ္အစဥ္မွာ ကစင့္ကလ်ားျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္ဆံုး
တြင္ ရန္ကုန္ စိတ္က်န္းမာေရးေဆးရံုႀကီးးသို႔ ပို႔ၿပီး ကုသရသင့္ အဆင့္ပင္ျဖစ္ကုန္သည္..။ ရဲရင့္ေအာင္၏ စိတ္ထဲမွာေတာ့ မိုးယံထက္ကို သူခ်စ္သူကိုမကယ္
ႏိုင္လိုက္သူအျဖစ္ မွတ္စြဲယူကာ ေတြ႕တိုင္း လူသတ္သမား လူသတ္သမားဟုေအာ္ေနသလို မိုးယံထက္မွာလဲ သူ၏အေတြ႕အႀကံဳမရွိမႈေၾကာင့္ သူငယ္ခ်င္း
တစ္ဦး ေသဆံုးသြားသလို တစ္ဦးမွာ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္သြားရသည္ဟုစြဲမွတ္ယူကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို အျပစ္တင္မဆံုးျဖစ္ေနေလသည္..။ သို႕ေသာ္လည္း
ကံၾကမၼာ၏ရိုက္ခတ္မႈမ်ားက ဆက္တိုက္ဆိုသလို၀င္လာေျခသည္..။ (၁၀)တန္းစာေမးပြဲ ေျဖၿပီးေသာေန႕တြင္ပင္ မိုးယံထက္၏ဖခင္ တိုက္ပြဲက်ဆံုးေၾကာင္း
ေၾကးနန္း၀င္လာခဲ့သလို မိခင္မွာလဲထိုသတင္းေၾကာင့္ပင္ ႏွလံုးေရာဂါႏွင့္ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေလေတာ့သည္။ နဂိုကမွ သားအမိသားအဖ(၃)ေယာက္ထဲရွိေသာ
မိုးယံထက္မွာ ဘယ္လိုမွေျဖဆည္ရာမရွိေတာ့....။ ထို႕ထက္ပိုဆိုးသည္ကား ခ်စ္သူူ ေၾကြစင္ရုပ္၏ေျပာလာေသာစကားမ်ား....