“တုိ႔မေလး”

အိမ္ေခါင္မိုးမွာ သူထုိးလာသည္။

ေပလႊာစာခ်ပ္၊ အေဝးရပ္က

ဆံျဖတ္ေမာင္ေရး၊ အလြမ္းေတးကို

မေလးဖတ္ႏုိင္ခဲ့ဖူးၿပီ။


ေ႐ႊဝသို႔သြား၊ ခ်စ္သူအားလွ်င္

မွာၾကားပို႔ေလ၊ လြမ္းစာေခြဟု

မေျပမလွ၊ ႏြဲ႕လ်လ်ႏွင့္

မိန္းမလက္ေရး၊ ငယ္ေသးေသးကုိ

မေလးျခစ္ႏိုင္ခဲ့ဖူးၿပီ။

သို႔ပင္ျဖစ္လည္း

ခ်စ္သူႏွင့္ေဝး၊ တို႔မေလးကား

ေရးလည္းမတတ္၊ ဖတ္မတတ္ႏွင့္

စာငတ္ေပငတ္၊ အသိငတ္သည္

မတ္တတ္ေျခာက္သည့္ သစ္ပင္လို။

ကံေထာက္မ၍ ၊ဤယေန႔မူ

ေႏြေငြ႔လွ်ပ္လွ်ပ္၊ ပူစပ္စပ္တြင္

ထန္းပလပ္ရိပ္၊ တမာရိပ္၌

ခ်စ္ရိပ္ခိုဝင္၊ စာကို သင္ေသာ္

မပင္မပန္း၊ အျမင္ဆန္းသည္

မ်က္ကန္းမေလး ျမင္ေလၿပီ။

  .....မင္းသု၀ဏ္......

By : Myanmar Art and Crafts